آکورد مرد
مرد تا کی میتونه سکوت کنه تا
کی بشینه و غم هاشو دود کنه
یه مرد صبوره میگه و میخنده
غم تو خنده هاش بی حده
وقتی بغض توو گلوشه زیر
لب میخنده
دیوونه سرگردونه توو
خونه
رو همه بسته چشاشو
آخه ترجیح میده تنها بمونه
مرد میتونه شبها گریه
-
کنه ولی هیچ کسی نفهمه
مرد یه دریای درده که
--