Dm7                 Em7
مرد تا کی میتونه سکوت کنه تا

             Dm7                  Em7
کی بشینه و غم هاشو دود کنه
         Em7                         F7
   یه مرد صبوره میگه و میخنده 
          Dm7
غم تو خنده هاش بی حده
Em7                    
وقتی بغض توو گلوشه زیر

لب میخنده
F7
دیوونه سرگردونه توو 
Em7
خونه
Dm7                  
رو همه بسته چشاشو
    Em7                     
آخه ترجیح میده تنها بمونه
Em7                Am
مرد میتونه شبها گریه
Em7-Dm7                        
کنه ولی هیچ کسی نفهمه
 Dm7   Em7
مرد یه دریای درده که
Em7-Dm-A              
با خودش سرد و بیرحمه
Em7
با خستگی و با
Em7
عذاب دردهاشو میبره توو خواب
F7
میبینه باز خواب بد
Dm7
یه داغه خسته رو دلش
Em7                              
غمهاش نمیکنن ولش چشمی که بیخوابه بد
Dm7    Em7                    F7
پر از سکوت و نور مسیرش دوره مسیرش
Em7     
توو دنیای بی عشق
       Em7                 Am
مرد میتونه شبها گریه
Em7 Dm7                         
کنه ولی هیچ کسی نفهمه
Dm7  Em7
مرد یه دریای درده که
Em7 Dm A              
با خودش سرد و بیرحمه
Am
مرد میریزه تو خودش حال بدشو 
Em7 Dm7               
هیچ کسی نفهمه 
Dm7  Em7
مرد یه دریای درده که باخودش 
Em7 Dm A
سردو بی رحمه