آکورد حباب
بی تو من اتاق بی پنجره ام
مثل انگشتر گم کرده نگین
بی تو من جاده بی مسافرم
مثل آدمک اسیرم رو زمین
من یه تک درخت پیر شوره زار
که پر از رخوت و بیهودگی ام
تو پر از ستاره و سپیده ای
ای طلوع روز آسودگی ام
ابر دلتنگم و بارون نمی شم
زخم کهنم که درمون نمی شم
بی تو خاموشم و سردم مثل شب