Cm                Gm
همراه خاک اره ، تف می کنم طعم

D
بیدار بودن را

      Cm                      Gm
با سرفه ام در خواب ، حس می کنم دردِ

D
نجّار بودن را

 Cm                Gm
از نردبان بودن ، بسیار غمگینم

  Cm                    D
از آسمان بودن ، بسیار غمگینم

  D           Dsus4             Eb
تمرین کنم باید ، دیوار بودن را

   Cm                      Gm
چون فوجِ ماهی ها ، در نفت میمیرم

      Cm                D
دریای آلوده ، دارد به آرامی

    D                    Cm
کم می کند از من ، بسیار بودن را

  Cm                 Eb
وقتی نمیمیرم ، هم دردسر سازم

D
هم دست و پا گیرم

  Cm                Eb
اما به هر تقدیر ، باید تحمل کرد

D
سَربار بودن را

  Cm                Eb
وقتی نمیمیرم ، هم دردسر سازم

D
هم دست و پا گیرم

Cm                  Eb
اما به هر تقدیر ، باید تحمل کرد

D
سَربار بودن را

  Cm                     Gm
در سینه ام بم ها ، با کوهی از غم ها

D
پیوسته لرزیدند

    Cm                      Gm
پس دفنِ خود کردم ، همراه آدم ها

D
جاندار بودن را

Cm              Gm
روزی اگر زاغی ، روباه را بلعید

D
جای تاسف نیست

    Cm                    Eb
هیهات اگر روزی ، صابون بیاموزد

D     Dsus4
مکّار بودن را

   Cm                       Gm
بیرون تراویده است ، از گورِ من بهرام

  Eb                     D
از کوزه ام خیام ، از مستی ام حافظ

  D                   Cm
سر مشق میگیرد ، هوشیار بودن را

 Cm                Eb
وقتی نمیمیرم ، هم دردسر سازم

D
هم دست و پا گیرم

   Cm                  Eb
اما به هر تقدیر ، باید تحمل کرد

D
سَربار بودن را

Cm                Eb
وقتی نمیمیرم ، هم دردسر سازم

D
هم دست و پا گیرم

       Cm                  Eb
اما به هر تقدیر ، باید تحمل کرد

D
سَربار بودن را