آکورد خانوم
چتری سیاه رو چشمات
دنبال یه چیکه بارونه
این موهایی که پریشونه
بدجوری آتیش میسوزونه
با نوک انگشت پیشونی تو
هی نوازش میکنم آروم
این دلی که دستته خونه
تو چی میدونی ازم خانوم
من که معتادتم خمارتم
عشق با تو رابطم
نشکنی قلب تنگمو
من خودم خرابتم
سخته بگم تمامشو
حق بده گاهی ساکتم
خانوم
نقاشیم صفره ولی چقد
قشنگ ناز نگاتو میکشم
اخمام برای بقیه س
هرچی تو میگی رو