آکورد بی رحم
هرچی این که خونه نداشت
عطر تو بس بود واسه یِ من
یکی به جام حرف بزنه کلمه ها که قاصرن
دوری از چشمای تو یه درد پنهونی شده
کی میتونست قلب منو بگیره زندونی کنه
کی من همون آدم بی رحم
همون قد یه دنده که دلخوریاش
نمیگه به هیچ کس هیچ وقت
باز مثلِ دیشب که میرخت روی قلبش غماشو
آخه نداشت کسی هیچ وقت هواشو
که صبح کنه بازم شباشو
یه روزی میرسی به حرفام
اونجا که میگی تک و تنهام
وقتی نمبینی قلب خستمو
خب برو دیگه جر و بحث نکن
یه روزی میرسی به حرفام که خیلی دیره