آکوردهای آیسم

چرا این بارون غم بند نمیاد صدامو بستی دیگه درد نمیاد منو تو فرق داریم با هم رفیق تنهاییاتم سکوت سرد شبا درمون بی کسیاتم مسیر خونه ی عشق توی دلم گم شده بود جوهر نامه ی آخر رو ورق خشک شده بود شاید این تقدیر ما بود طنین زخمای خاموش کاش بره فصل سیاه حک بشه عکسای ما روش تو این شهر کوچیک هنوز هست امید برگشت یه لحظه خوبی نداره حاصل حسرت بهتره دستای من از رو تنت دور بمونه جای تو شمعارو باز فوت میکنم دونه دونه منو تو فرق داری

میتابه بم نور ماه وقتی آسمون میمونه سیاه کبودی روو گونه هات،بزار بمیرم واسه یه ایران اگه تو بری من باهات میام از تنت در میاد لباس سیاه دوای چشامه این دود سیگار اگه تو بری من باهات میام کابوسه وقتی این زندگی میره تصمیمو گرفتم بمونم پات چشمتو باز کن ببین میتونم ببینم موهاتو سوار باد میگردم دنبالت انگاری ندیدم و ترانه میخونم بات فردا توو خیابو بازم ما قرارمونو، تمومی نداره باد ارمش میده بهم دوباره موهات موج ما نگامون دنیامون سیره نگو بم جوونیم رفته رنگین