آکوردهای هایده

خودم تنها تنها دلم‌ چو شام بی فردا دلم‌ چو کشتی بی ناخدا‌ به سینه دریا دلم به سینه دریا دلم تو ای خدای مهربان‌ تو ای پناه بی کسان‌ به سنگ غم مشکن دگر‌ چو شیشه مینا دلم چو شیشه مینا دلم تو هم برو ای بی وفا مبر بر لب نام مرا دل تنگم بیگانه شد نمیخواهد دیگر تورا

آه ای خدا کمک کن من بی صدا نمونم تـــاریخ عشقو باید بـا عاشقا بخونم مــغـرور و عاشقونه اون عاشقا که مردن این عشق سینه سوزو بــه قلـب ما سپردن در انتظار کاوه هم لحظه های دردیم آهــنگر زمونه‌س اونکه صداش کردیم دل خسته ام از عالم دل بسته ام به ساقی صــبرم زیاده امـا عــمـری نمونده باقی صــ

دو تا کفتر بودیم همخون و آواز شبا در لونه و روزا به پرواز الهی خیر نبینی مرد صیاد که آندوی مرا برده به شیراز تو شهرت داده ای بدنومیم رو مگر چه خدمتت بد کرده بودم برو برو برو بیزارم از تو خیال دارم که دست بردارم از تو جون جونم نا مهربونم شو خواب ندارم دلم امروز به آرومی خود خو کرده‌ آی جونم

وقتیکه مثل شراب‌ مست مستم میکنی عاشقه عشق میشم‌ می پرستم میکنی وقتیکه به من میگی‌ جونه من بسته به جوونت من آروم میکنه‌ اون صدای مهربونت نمیدونم که چرا دوباره دیوونه میشی خراب و ویرونه میشی بتی که داغونه میشم‌ ابری که گریونه میشم وای نمیدونم که

چی کنم چی کار کنم تو منو نشناختی 6 تو ببین به کی به چی عشق منو باختی چی کنم چی کار کنم تو منو نشناختی 6 تو ببین به کی به چی عشق منو باختی برو که بی حقیقتی تو قلبِ من جات نیست اونقد از تو دور شدم که دیگه پیدات نیست 6 تو رفیق نا رفیق چه بد شدی ای وای 6 خونه

بگو یا رب چه بد گفتم چه بد کردم که نزدت خویشتن را دیو و دد کردم به جز عشقی که دردش را به من دادی به من یا رب چه بخشیدی که رد کردم فقط در عاشقی یا رب مدد گفتم شدم عاشق تمنای مدد کردم به حرفم گوش کن یا رب به دردم گوش کن یا رب اگر بیهوده

ای یار من ای یار من ای دلبر و دلدار من ای محرم و غمخوار من ای دین و ای ایمان من خوش می روی در جان من ای درد تو درمان مـــــــــــــن چون می روی بی من مرو ای جان جان بی تن مرو هفت آسمان را بردرم وز هفت دریا بگذرم ای شعله ی تابان

تو ای ساغر هستی به کامم ننشستی ندانم که چه بودی ندانم که چه هستی تو ای ساغر هستی به کامم ننشستی ندانم که چه بودی ندانم که چه هستی در بزم من شکسته ای در کام او نشسته ای نوشی تو بر سنگین دلان زهری به کام خستگان نوشی تو بر سنگین دلان زهری به کام خستگان

از آن زمان که آرزو چو نقشی از سراب شد تمام جستجوی دل سوال بی جواب شد نرفته کام تشنه ای به جستجوی چشمه ها خطوط نقش زندگی چو نقشه ای بر آب شد چه سینه سوز آه ها که خفته بر لبان ما هزار گفتنی به لب اسیر پیچ و تاب شد نه شور عارفانه ای نه شوق شاعرا

تنها با گل ها گویم غم ها را چه کسی داند ز غم هستی چه به دل دار م به چه کس گویم شده روز من چو شب تار م نه کسی آید نه کسی خواند ز نگاهم هرگز راز من بشنو امشب غم پنهانم که سخن ها گوید ساز من تو ندانی تنها همه شب با گل ها

از من نپرس خونه م کجاست تو اون همه ویرونه ای هم قبیله چی بگم قبیله سرگردونه ما در به درتر از همیم همخونه ی بی خونه غربت ما دیار ماست خونین ترین ویرونه دربه دری فال تو بود اما نصیب ما شد کودک نوزاده ی ما با دست ما کفن شد از من نپرس درد دلم شکسته

عسل چشم نگام کن شیرینه نگاهت عسل چشم چه بر دل می شینه نگاهت هر دو عاشق هر دو دلتنگ بیا با غم بکنیم جنگ دو تا باشیم آخ چه زیباست عدد یک همیشه تنهاست عسل چشم نگام کن شیرینه نگاهت عسل چشم چه بر دل می شینه نگاهت من مثه آب روونم تو مثه شاخه ی بیدی

تـو نیمه راه زندگی دل من پرخـونه اینجا با این قشنگیاش واسه من زندونه اینجا با این قشنگیاش واسه من زندونه تـو نیمه راه زندگی دل من پرخـونه اینجا با این قشنگیاش واسه من زندونه وای که تموم نمـی شـه لجبازیات زمونه وای که تموم نمـی شـه لجبازیات زمونه

بزن تار که امشب باز دلم از دنیا گرفته بزن تار و بزن تار بزن تا بخونم با تو آواز بی خریدار بزن تار و بزن تار برای کوچه غمگینم برای خونه غمگینم برای تو برای من برای هر کی مثل ما داره می خونه غمگینم بزن تار ای همیشه با من و از من قدیمی تر واسه اون که تو کار عاشقی می مونه غمگ

صدای پای گل میاد وا می‌شه چشم گلدون ابر بهاری می‌خونه شعر بلند بارون عید تو عید من عید همه مبارک مهمونی بهاره بهارتون مبارک مهمونی بهار تو باغ و باغچه‌ها براهه تنها گذاشتن گلا تو گلخونه گناهه گل‌های گلخونه مونو به مهمونی بیاریم دلامونو رو سفره ی سبز زمین بذاریم

تو که رفتی واسه ی من جای آشتی که نذاشتی کاش از اول گل عشقو توی قلبم نمی کاشتی یه بهونه که دوباره با تو باشم که ندارم این تو هستی که بیایی با یه بوسه واسه آشتی دل صبوری که نداره آی نداره تا بدونی که نداره آی نداره شب شب شب که نذاشتی خواب نذاشتی برام

بی تو هر شب غمتو به خلوت خودم می بردم خبری از تو نبود و لحظه ها رو می شمردم وقتی شب سحر میشد به بیقراری خودمو به دست گریه می سپردم گله و شکایتی از تو به لب نمی آوردم تو به یاد من نبودی اما من واسه ات می مردم اما من واسه ات می مردم واسه ات می مردم من تو رو از تو میخواستم که به عشقت در دنیا رو به روی خود ببندم تو منو مثل یه بازی

مثل باد سرد پاییز غم لعنتی به من زد حتی باغبون نفهمید‌ که چه آفتی به من زد رگ و ریشه هام سیاه شد تو تنم جوونه خشکید اما این دل صبورم به غم زمونه خندید آسمون مست جنونی ، آسمون تشنه خونی آسمون مست گناهی ، آسمون چه رو سیاهی

ای خدا، ای خدا، ای خدا همه چی واسم غریبه همه چی رنگ فریبه ای امید نا امیدا برسون هر چی رسیده دیگه نیست صبر و قراری آخ چه روز و روزگاری مگه ما رو دوست نداری ای خدا کجای کاری ای خدا قسم به عشق و به همین حال پریشون به وفای عاشقون و به صفای چشم گریون

روزای روشن خداحافظ سرزمين من خداحافظ خداحافظ خداحــــافظ روزای خوبت بگو کجا رفت تو قصه ها رفت يا از اينجا رفت انگار که اينجا هيچکی زنده نيست گريه فراوون وقت خنده نيست گونه ها خيسه دلا پاييزه بارون قحطی از ابر ميريزه همه با هم قهر همه از هم دور روزا مثل شب شبا سوت و کور روزا

آورده خبر راوی ، کو ساغرو کو ساقی دوری به سر اومد ، از او خبر اومد چشمو دل من روشن ، شد کلبه ی دل گلشن وا کن درِ ایوون ، کو گل واسه گلدون دیدی سرِ ذوق اومد ، با شادیو شوق اومد زاری نکن ای دل ، شیوَن نکن ای دل این لحظه ی دیدارِ ، پایانِ شبِ تاره غوغا نکن ای دل ، بلوا نکن ای دل خسته تر از خسته ام ، شیشه ی بشکسته ام خسته تر از خسته ام ، شیشه ی بشکسته ام

وقتی میای صدای پات از همه جاده‌ها میاد انگار نه از یه شهر دور که از همه دنیا میاد تا وقتی که در وا میشه لحظه دیدن می‌رسه هر چی که جاده‌ اس رو زمین به سینه من می‌رسه آه ای که تویی همه کسم بی تو می‌گیره نفسم اگه تو رو داشته باشم به هر چی می‌خوام می‌رسم به هر چی

عشق اگه روز ازل در دل دیوانه نبود تا ابد زیر فلک ناله مستانه نبود نرگس ساقی اگه مستی صد جام نداشت سر هر کوی و گذر این همه میخانه نبود من و جام می و دل نقش تو در باده ناب خلوتی بود که در آن ره بیگانه نبود کاش آن تب که تو را سوخت مرا سوخته بود بفدای تو مگه این دل دیوانه نبود بفدای تو مگه این دل دیوانه نبود ۲ ۲ تو چرا شمع ش

زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست در حق ما هر چه گوید جای هیچ اکراه نیست بر در میخانه رفتن کار یکرنگان بود خودفروشان را به کوی می فروشان راه نیست بنده ی پیر خراباتم که لطفش دائم است ورنه لطف شیخ و زاهد گاه هست و گاه نیست ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی دل بی تو ب

غم اومد که گریون کنه چشمامو نتونست شب اومد که داغون کنه دنیامو نتونست دل من دیگه از غم که شکسته نمیشه اسیر غم عشقه دیگه خسته نمیشه کمه فرصت دیدار تو این عالم مستی میخوام با تو بخندم به زمونه به هستی هنوز عشق منی مثل همیشه دل از خوب و بدت خسته نمیشه

بازم اشکای چشمام مثل آب روونه آدم با چه امیدی تو این دنیا بمونه دیگه با چه غروری بگم خیلی صبورم مگه میشه تو گریه بگم مست غرورم صدام کن که دوباره بشم عاشق عاشق بیام با یه اشاره بیام با یه اشاره یه اشاره تو قلبت کی عزیزتر شده از من کی اومد که بدت اومده از من کنار تو همش عشقه تو حرفا چقدر پیش تو آروم م

خدایا . خدایا خدایا توی دنیای بزرگت پوسیدیم که میخواستیم . میخواستیم میخواستیم مثل این روزو نبینیم . که دیدیم که ناز اون . بلای اون . حسرت دل . عذاب عالم هر چی باید همه تک تک بکشن . ما کشیدیم که هر چی باید همه

گل سنگم گل سنگم چی بگم از دل تنگم مثل آفتاب اگه بر من نتابی سردمو بی رنگم همه آهم همه دردم مثل طوفان پرگردم باد مستم که تو صحرا میپیچم دورتو میگردم مثل بارون اگه نباری خبر از حال من نداری بی تو پرپر میشم دوروزه دل سنگت برام میسوزه گل سنگم گل سنگم چی بگم از دل تنگم

سلام من به تو یار قدیمی منم همون هوادار قدیمی هنوز همون خراباتیو مستم ولی بی تو سبوی می شکستم همه تشنه لبیم ساقی کجایی گرفتار شبیم ساقی کجایی اگه سبو شکست عمر تو باقی که اعتبار می تویی تو ساقی اگه میکده امروز شده خونه ی تزویر وای شده خونه ی تزویر تو محراب دل ما تویی تو مرشدو پیر

شبا همش به میخونه میرم من سراغ می و پیمونه میرم من تو این میخونه ها خسته دردم به دنبال دل خودم می گردم تو این میخونه ها خسته دردم به دنبال دل خودم می گردم دلم گم شده پیداش می کنم من اگه عاشقته وای به حالش رسواش میکنم من یه روز خیم

به دیدن من بیا مهتاب در اومد بیا عزیزم بیا صبرم سر اومد میدونی قلبم آروم نداره تو سینه من یه بیقراره زنجیرو وا کن ز پا دیوونه من چشم انتظارم بیا به خونه من به دیدن من بیا مهتاب در اومد بیا عزیزم بیا صبرم سر اومد تو امید منی بذار مردم بدونن غم عشق تو رو تو چشم من بخونن

سیاه چشمون چرا تو نگات دیگه اون همه وفا نیست سیاه چشمون بگو نکنه دلت دیگه پیش ما نیست پریشونت شدم میدونی واست همه چیمو باختم واسه دوست داشتنت طاقتم دیگه بیشتر از اینا نیست تو این غربتی که هستم دارم میمیرم حالیت نیست

بهار بهار باز اومده دوباره باز تموم دل ها چه بیقراره اما برای من دور ز خونه بهارا هم مثل خزون میمــونه بهارا هم مثل خزون میمــونه بهار خونه بوی دیگه داره هوای خونه همیشه بهاره اما برای من دور ز خونه ... خونه هزار هزارتا یادو یادگاری داره بچگیــو قلکو عیدی به یادم میـاره گلدون یاسو رازقی بنفشه های باغچه

مثل باد سرد پاییز غم لعنتی به من زد حتی باغبون نفهمید‌ که چه آفتی به من زد رگ و ریشه هام سیاه شد تو تنم جوونه خشکید اما این دل صبورم به غم زمونه خندید آسمون مست جنونی ، آسمون تشنه خونی آسمون مست گناهی ، آسمون چه

دل دیوونه ای دل ای بی نشونه ای دل ندونستی زمونه نامهربونه ای دل وقتی شکستی از عشق عاشق شدی دوباره ندونستی محبت خریداری نداره دل دیوونه ای دل ای بی نشونه ای دل ندونستی زمونه نامهربونه ای دل حرفای عاشقونه وقتی پر از فریبه دنیا به چشم عاشق یه دنیای غریبه اون که امروز آشنامه اوج عشقش تو صدامه اون که امروز آشنامه اوج عشقش تو صدامه اوج عشقش

وقتی عاشق شوی راز دل تو گفته نتونی وقتی عاشق شوی راز دل تو گفته نتونی چقده سخته خدایا چقده سخته خدایا چقده سخته خدایا چقده سخته خدایا چقده سخته خدایا چقده سخته خدایا روز نوروز بچینی گل سرخ برسر راه نگات فرش کنی روز نوروز بچینی گل سرخ

امیدم را مگیر از من خدایا خدایا خدایا دل تنگ مرا مشکن خدایا خدایا خدایا من دور از آشیانم سر به آسمانم بی نصیب و خسته ماندم جدا ز یاران از بلای طوفان بال من شکسته امیدم را مگیر از من خدایا خدایا خدایا دل تنگ مرا مشکن خدایا خدایا خدایا

نگو نگو نمیام، نگو نگو نمیام امید رو پر دادن دیگه سخته برام حالا که دست گلدون، به ساقه گل رسیده حالا که عطر آشتی، تو خونمون پیچیده حالا که خوب می دونی دلم هوا تو کرده حال که بغض کینه پاشو کنار کشیده نگو نگو نمیام، نگو نگو نمیام امید رو پر دادن دیگه سخته برام آلاله غنچه کرده کاش بودی و میدیدی کبوتر بچه کرده کاش بودی و میدیدی گلها چشم انتظارن تا

حالا لالای لالای لالالای لای حالا لالای لالای لالالای لای یه امشب شب عشقه همین امشبو داریم چرا قصه دردو واسه فردا نذاریم عزیزان همه با هم بخونیم که امشب شب عشقه که امشب شب عشقه بخندیم و بخونیم بدونیم که امشب شب عشقه که امشب شب عشقه نمیدم دل به این درد دنی

گل سـنگم گل سنگم چی بـگم از دل تـنـگم مثل آفتاب اگـه بـر من نتابی سردم و بیرنگم هـمـه آهـم همه دردم مـثـل طـوفـان پر گردم باد مـسـتم کـه تـو صـحـرا می پیچم دور تو می گردم گل سـنگم گل سنگم چی بـگم از دل تـنـگم مثل آفتاب اگـه بـر من

هر چه گشتیم در این شهر هر چه گشتیم در این شهر نبود اهل دلی که بداند غم دلتنگی و تنهایی وای بیا تا همیشه خودم رو واسه تو یه همراه بدونم نذار با دل ساده بی تو تو فصل جدایی بمونم نذار با دل ساده بی تو تو فصل جدایی بمونم چه التماسی واسه تو تو این صدامه اگه بیای صد آرزو

وقتی تو هستی آسمون پر از نوره غم از قلبم هزارون ساله دوره الهی نشکنه قلب من و تو که هر کی عاشقه قــلبــش بــــــــلـــــوره نگاهم کن نگاهم با نگاهت قصه ها داره نگاهم کن که چشمت قصه های آشنا داره برای من تو خورشیدی تو نوری تو دریایی که سر تا پا غروری بمون با من که قلب من نمیره

شانه هایت را بــــرای گریه کردن دوست دارم دوست دارم بی تو بودن را بــــرای با تو بودن دوست دارم دوست دارم خالی از خودخواهی من برتر از آلایش تن من تو را بالاتر از تن برتر از من دوست دارم شانه هایت را بــــرای گریه کردن دوست دارم دوست دارم عشق صدها چهره دارد چشم تو آینه دارش عشق را در چهره ی

مستی ام درد منو دیگه دوا نمیکنه غم با من زاده شده منو رها نمیکنه منو رها نمیکنه منو رها نمیکنه شب که از راه میرسه غربتم باهاش میاد توی کوچه های شهر باز صدای پاش میاد من غمای کهنه مو بر میدارم که توی میخونه ها جا بذارم می بینم یکی میاد از میخونه زیر لب مستونه آواز میخونه

وقتی عاشق شوی راز دلتـــــو گفته نتونــــی وقتی عاشق شوی راز دلتـــــو گفته نتونــــی چقده سخته خدایا چقده سخته خدایا چقده سخته خدایا چقده سخته خدایا چقده سخته خدایا چقده سخته خدایا روز نوروز بچینی گل سرخ برسر راه نگار فرش کنی روز نوروز بچینی گل سرخ

سلام من به تو یــار قدیمــی منم همون هوادار قدیمـــــی هنوز همون خراباتی و مستم ولی بی تو سبوی می شکستم همه تشنه لبیم ساقی کجایی گرفتار شبیم ساقی کجایی اگه سبو شکست عمر تو باقی که اعتبار می تویی تو ساقی اگه میکده امروز شده خونه تزویر وای شده خونه تزویر تو محراب دل ما تویی تو مرشد و پیر

عروسک جون فدات شم تو هم قلبت شکسته که صد تا شبنم اشک توی چشمات نشسته منم مثل تو بودم یه روز تنهام گذاشتن یه دریا اشک حسرت توی چشمام گذاشتن چه تهمتها شنیدیم چه تلخیها چشیدیم عروسک جون تو میدونی چه حسرتها کشیدیم عروسک جون زمونه منو این گوشه انداخت بجای حجله بخت برام زندون

بهار بهار باز اومده دوباره باز تموم دل ها چه بیقراره اما برای من دور ز خونه بهارا هم مثل خزون میمونه بهارا هم مثل خزون میمــونه بهار خونه بوی دیگه داره هوای خونه همیشه بهاره خونه هزار هزارتا یادو یادگاری داره بچگیــو قلکو عیدی به یادم میـاره گلد

هنوز به یاد خونه همه دلامون خون هرگز باورنداشتیم دنیا این جور بمونه سال سال این چند سال امسال پارسال پیرار سال هر سال میگیم دریغ از پارسال وای دل چه خونه ازکار این زمونه حسرت کشیدن سخته خدا میدونه وای وای خدایا دل زده از خوشی ها با هم چه آتش زدیم ما به آشیونه

شبا همش به میخونه میرم من سراغ می و پیمونه میرم من تو این میخونه ها خسته دردم به دنبال دل خودم می گردم تو این میخونه ها خسته دردم به دنبال دل خودم می گردم دلم گم شده پیداش می کنم من اگه عاشقته وای به حالش رسواش میکنم من وای به حالش رسواش می کنم من

وقتی که من عاشق میشم دنیا برام رنگ دیگس صبح خروس خونش برام انگار یه آهنگ دیگس وقتی که من عاشق میشم ترانه هام عاشق ترن گلواژه های شــعر من رنـــگ گلا رو مـــیبــــرن وقتی که من عاشق میشم دنیا برام رنگ دیگس صبح خروس خونش برام انگار یه آهنگ دیگس وقتی که من عاشق میش

روزای روشن خداحافظ سرزمین من خداحافظ خداحافظ خداحــــافظ روزای خوبت بگو کجا رفت تو قصه ها رفت یا از اینجا رفت انگار که اینجا هیچکی زنده نیست گریه فراوون وقت خنده نیست گونه ها خیسه دلا پاییزه بارون قحطی از ابر میریزه همه با هم قهر همه از هم دور روزا مثل شب شبا سوت و کور روزای روشن خداحافظ همه عزادار سر