آکورد کبریت میکشی
کبریت میکشی گم میشه صورتت تو ازدحام دود
شاید بدون عشق هر روز جای تو این کافه ها نبود
سیگار بهمن و خاموش و روشن و
دوریت از من و این قهوه های سرد
افتاده از سرم حال و هوای تو
تو کافه های شهر دنبال من نگرد
فردا بدون من گرم بگو مگو
لبخند یک نفر از میز روبرو
پر میکنه تو رو دسپاچه می شی و