آکوردهای فرزاد میلانی

یک گل سایه چمن سایه چمن تازه شکفته تازه شکفته نه دستم بهش میرسه بهش میرسه نه خودش میفته نه خودش میفته یک گل سایه چمن سایه چمن تازه شکفته تازه شکفته نه دستم بهش میرسه بهش میرسه نه خودش میفته نه خودش میفته مستم مستم مستم تیغت بریدش از دم مستم مست

پای اون تو خاک باغچه پای من تو گل تقدیر اون با کلاغا و من با آدما درگیر اون میخواد بخنده اما لبی رو صورتش نیس من که لب دارم میخونم با چشمای خیس فرق من با یه مترسک چیه آی دنیا هردو پوشالی و خالی هردومون تنها یکی نیس دلش به حال ما مترسکا بسوزه

نه خوابی نه بیدار لحظه هات مثل کابوس زل میزنی به ساعت شماره های معکوس تو راهیو به مقصد نمیرسی هرگز شبیه یه اعشار حبسی پشت ممیز آخرین نفر صف اقبالی و خسته که مدام میخوری باز به در بسته گم و گور شدی سرتاسر تردید یه کسی تورو از خودت دزدید بزار این آدما ببینند که تو زنده موندی