آکورد شبهای گلوبندک رسول نجفیان
F C Am Em
شبهای گلوبندک چه ناتمومه
Em F G Em
همه کنار هم تو قهوه خونه
F C Am Em
یه استکان چایی از دست صادق
Em F G Em
خستگی کارو از تن می رونه
F C Am Em
گپ زدنای تلخ با کل محمد
Em F G Em
از بی وفایی دوره زمونه
F C Am Em
آه غم مشتی تو دود سیگار
Em F G Em
از اون ته های دل به آسمونه
Em G Em
شهرا می شه آباد با دستای ما
Em F Am Em
چه جاده ها می سازیم چه قدرا خونه
G Am
نصیب مون اما از این همه هیچ
Em F
نه خونه ای داریم و نه آشیونه
F C Am Em
غریب و تو غربت دور از ولایت
Em F G Em
شعریه که صادق همش می خونه
F C Am Em
واسه زن و فرزند دلا شده تنگ
Em F G Em
از دوری شون پنهون اشکها روونه
Em G Em
به زیر لب پرسید یکی با حسرت
Em F Am Em
از ماها چی بعدها می خواد بمونه
G Am
جواب دادش یاور کی گفته دنیا
Em F
به کام ما این جور تلخ باید بمونه
G Am
این شبای سرد چله بزرگه
Em F
با همه یلداییش باز بی دوومه
F C Am Em
شبهای گلوبندک چه ناتمومه
Em F G Em
همه کنار هم تو قهوه خونه
F C Am Em
یه استکان چایی از دست صادق
Em F G Em
خستگی کار رو از تن می رونه
F
C
Am
Em
G