آکورد شبهای گلوبندک رسول نجفیان
F C Am Em شبهای گلوبندک چه ناتمومه Em F G Em همه کنار هم تو قهوه خونه F C Am Em یه استکان چایی از دست صادق Em F G Em خستگی کارو از تن می رونه F C Am Em گپ زدنای تلخ با کل محمد Em F G Em از بی وفایی دوره زمونه F C Am Em آه غم مشتی تو دود سیگار Em F G Em از اون ته های دل به آسمونه Em G Em شهرا می شه آباد با دستای ما Em F Am Em چه جاده ها می سازیم چه قدرا خونه G Am نصیب مون اما از این همه هیچ Em F نه خونه ای داریم و نه آشیونه F C Am Em غریب و تو غربت دور از ولایت Em F G Em شعریه که صادق همش می خونه F C Am Em واسه زن و فرزند دلا شده تنگ Em F G Em از دوری شون پنهون اشکها روونه Em G Em به زیر لب پرسید یکی با حسرت Em F Am Em از ماها چی بعدها می خواد بمونه G Am جواب دادش یاور کی گفته دنیا Em F به کام ما این جور تلخ باید بمونه G Am این شبای سرد چله بزرگه Em F با همه یلداییش باز بی دوومه F C Am Em شبهای گلوبندک چه ناتمومه Em F G Em همه کنار هم تو قهوه خونه F C Am Em یه استکان چایی از دست صادق Em F G Em خستگی کار رو از تن می رونه
F
C
Am
Em
G