آکورد ثریا
کوچه بالایی دختری میشینه
که دلش مثه دل من عاشقه
میگه با چشاش قدرمو میدونه
میدونم که با دل من صادقه
وقتی میشینم پای صحبتش حرفای شیرینی داره
من از اون چشاش میخونم که قلب مهربونی داره
غنچه ی لباش حالت چشاش روی محجبینی داره
بالای چشای خوشگلش ابروی کمونی داره
میگن اسمش که مهساست
چش