عشق چشم بسته دلو بهت دادم با پای خودم به دامت افتادم دیگه چی میخوای از جون یه آدم عشق تو این قهر و آشتیای یه ریزی بهم میزنی هی مگه مریضی با این همه باز چه عزیزی عشق بوسه ای

تو که معروفی به دیوونگی مثل خودم که دیوونم همه میشناسن تو رو با منو با منو با من جونم توی چشم من تو عزیز دلم به زیبایی معروفی تو که معروفی تو که معروفی به اون خنده دلبرانت بخند آروم تو که با حرفات آدمو میدی دست یه حس نامعلوم بیا بی تعارف ببر این دلو هر جا که میلته خانوم معروفی که خوشگل هوایی کنی بی وفایی کنی معروفــــــــی که دلو میبری به جنگ

گرچه مستیم و خرابیم چو شبهای دگر باز کن ساقی مجلس سر مینای دگر امشبی را که در آنیم غنیمت شمریم شاید ای جان نرسیدیم به فردای دگر (عهد کردم که دگر می نخورم در همه عمر به جز از امشب و فردا شب و شب های دگر مست مستم مشکن قدر خود ای پنجه ی غم من به میخانه ام امشب تو برو جای دگر)2

تنگ شده دلم گم میشم هر شب تو خیابونو حال من گریه است پشت فرمونو یادت عین درده تو بی خبر بری سفر بی تو پاییز با مهر و آبانش بی تو این شهر و بام تهرانش با دلم چه کرده تنگ شده دلم چارش اون قلبی که نمیدیش شاهد حرفام این سفیدیه رو شقیقه هامه کجایی پس نگاه کن از جای مشتایی که رو دیواره معلوم قلبم از تو چی داره دردی که ب

تو که معروفی به دیوونگی مثل خودم که دیوونه ام همه میشناسن تورو با من و با من و با من ای جونم توی چشمِ من تو عزیزدلم به زیبایی معروفی .تو که معروفی تو که معروفی به اون خنده ی دل برانت بخند آروم تو که با حرفات آدمو میدی دستِ یه حس نامعلوم بیا بی تعارف ببر این دل و هرجا که میلته خانوم مـــــــــعــروفـــــــــی که خوشگل هوایی کنی بی وفایی کنی معروفی که دلو میبر

ای جان لیلی میخوامت خیلی هر چی بی طاقتم به تو بد عادتم تو به من بی میلی ای تو ماه از من جون بخواه از من میدونم غلطه ولی خاصیت عشقه واست مردن عاشــــق نبودی دلت هری بریزه واسه اونکه عزیزه نفست بره راحت عاشق نبودی که این حالو بدونی اینکه

میگه میخنده باهات از عشق چی بگم برات با پنبه سر میبره این عشق صد بارم بری به باد باز قلبت تا عشق بیاد از دستت سُر میخوره این عشق بری که برنگردی ای عشق تو با قلبم چه کردی ای عشق من که

آروم جونی باید بدونی جای تو کجای زندگیمه عشق و جنونش تب بی امونش میخوام باشی اما نه نصف نیمه خیرم تو چشمات گیرم تو چشمات چشمای تو یه راز سر به مهره فکر میکنم بهت میچسبه فکرت شیرینه مثل خواب بعد ظهره دردت به جونم فک کن بتونم لحظه ای نباشی بی تو دووم بیارم

ای پریزاده ی عشق رسیدی آخر بهش به اینکه دست سر نوشت قلبتو واسه من نمیخواست بهم بگو سختت نیست انقد جذابی حال من خوبه با حالت انقد از تو گفتم از تو زیباییت عشقم افتاده دنبالت بیخیال همه دنیا مال همه بسه که تو دوسم داری نگو پیش کسی تو نمیشه کسی عشق من تو شاهکاری

برف بباره امشب روی تاب و تبم که نیستی رو لبم اسم تو باز یخ کرده امشب میاد و برف باهاش هرکی که نیست برگرده امشب برگرده امشب آی بباره برف بباره برف روی رد پات دل نداره برف آی بباره برف بباره برف روی رد پات دل نداره برف آی بباره برف بباره برف روی رد پات دل نداره برف آی

با اینکه یک روز هم لیلا نبودی من عاشقم مجنون بی چون و چرایت برگشتن از تو یک شب امکان ندارد وقتی عزیزم رفته ام تا بی نهایت من جای خالیه تو را هم دوست دارم خوش به حالت این بیخیالیه تو را هم دوست دارم خوش به حالت شهر شمالی تو را هم دوست دارم خوش به حالت

به تماشای تو یه عمر که عادت کردم عاشقی کردم و انگار عبادت کردم خواب چشمای تو رو دیدم و بیدار شدم تو طبیبم شدی از عشق تو بیمار شدم چشم شهلای تو بدجوری خرابم کرده منو توو عشق تو دیوانه حسابم کرده دو تا یار که صد بار از هم نمیرنجن عاشق شده ها عشقو که اینجور نمیسنجن

صدا بزن گاهی منو که اسمم از یادت نره صدا بزن که اسمم با صدای تو قشنگ تره آخه ببین حیف تو نیست هستی و با من نیستی آهای تو که نشستی تو بهترین جای قلب من تو قلب من بشین و هی بازم بهم زخم بزن ولی ببین حیف تو نیست که رو به روم وامیستی آهای تویی که دوری این همه تو جات توو شاه نشین قلبمه اگه تمومتم بدی ک

هر نیمه شب یه گوشه تنهام بافکر تو میرم تو رویام تنهام چقد چونکه تو نیستی تنهام چقد تو رابطم اما عاشق نه خوبم باهاش اما صادق نه اون هست ولی اونکه تو نیستی تنهام چقد تنهام چقد موهاشو میبنده شبیه تو نمیشه هر جوری میخنده شبیه تو نمیشه آرومه بی تابه شبیه تو نمیشه با اینکه جذابه شبیه تو نمیشه هرجا میرم هستو توی قلبم کمرنگه هرجا میرم نیستی دلم اما واست تنگه بارون که میباره میشینه پشت شیشه مث اونوقتای تو

جانم به لب آمد عجب صبری تو داری من که مردم پیراهنم را پاره کن من بویی از یوسف نبردم امشب کلید خانه را دیوانه را دستت سپردم جانم به لب آمد عجب صبری تو داری وقت دیدار کو شانه ات دیوانه ات مانده میون بغض و رگبار چون آخرش عاشق سرش یک شانه میخواهد نه دیوار