آکوردهای ایهام

دﻟﻢ ﻧﻴﺎﻣﺪه ﻛﻪ ﻟﺤﻈﻪ ای رﻫﺎ ﻛﻨﻢ ﺗﻮ را ﻋﺬاب ﭘﺎی ﻣﻦ ﺷﻜﺴﺘﻨﺖ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺷﺪ ﻓﺪا ﻛﻨﻢ ﺗﻮ را دﻟﻢ ﻧﻴﺎﻣﺪه ﻛﻪ از ﺧﻮدم ﺟﺪا ﻛﻨﻢ ﺗﻮ را ﺑﻪ ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺘﻴﻢ ﻗﺴﻢ ﻧﺸﺪ ﺑﻤﺎﻧﻰ و ﺧﺪا ﻛﻨﻢ ﺗﻮ را در ﻣﻦ ﻏﻤﻰ ﺷﺒﻴﻪ ﻳﮏ ﺧﺰان اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﻴﻜﺸﻢ از آن اﺳﺖ ﭼﻴﺰی ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎﻧﻢ ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﻨﻰ ﻛﻪ ﻧﻴﻤﻪ ﺟﺎن اﺳﺖ ﺑﺮای ﺑﺮدن ﺗﻮ از ﻳﺎد 4 ﺣﺘﻰ زﻣﺎن ﻫﻢ ﻧﺎﺗﻮان اﺳﺖ

ﭼﻪ ﻛﻨﻢ ﭼﻪ ﻛﻨﻢ ﭼﻪ ﻛﻨﻢ ﻣﻦ‌ ﺑﻰ ﺗﻮ در اﻳﻦ ﺷﺐ ﺑﺎراﻧﻰ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﻣﻦ ﺗﻤﺎم ﻣﺮا ﺗﻮ ﻣﻴﺪاﻧﻰ ﺑﺎران ﭼﻪ ﻗﻄﺮه ﻗﻄﺮه ﻣﻴﻜﺸﻰ آرام ﭼﻪ ﻛﻨﻢ ﭼﻪ ﻛﻨﻢ ﻣﻦ ﻣﻴﺎن اﻳﻦ ﻧﺮﺳﻴﺪن ﻫﺎ ﺗﻮ ﺧﻮدت ﺑﮕﻮ چه ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺮد ﺑﺎ ﻏﻢ ﺗﻮرا ﻧﺪﻳﺪن ﻫﺎ ﺑﺎران ﭼﻪ ﻗﻄﺮه ﻗﻄﺮه ﻣﻴﻜﺸﻰ آرام ﺻﺪاﻳﻰ ﻧﻴﺴﺖ در اﻳﻦ ﻛﻮﭼﻪ دﻟﺘﻨﮕﻰ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﻛﻦ ﻣﻦ ﻛﻪ ﺗﺴﻠﻴﻤﺖ ﺷﺪم‌ ﺑﺎ ﻛﻪ ﻣﻴﺠﻨﮕﻰ ﺑﻌﺪ از ﺗﻮ ﺣﺴﺮت ﺑﻪ دل ﻣﺎﻧﺪم ﺑﺮای دﻳﺪﻧﺖ رﻓﺘﻪ ای اﻣﺎ ﺗﻮرا ﻫﺮﺟﺎی ﺷﻬﺮ

بی تو دگر شب من سحر ندارد از تو دلم خیال سفر ندارد میگرید آسمان هم به حال زارم برگرد ببین که بی تو چه بی قرارم بزن تبر به جانم درخت دل دگر نایی ندارد دگر چه بدتر از این‌ که عشقم در دلت جایی ندارد بزن تبر به جانم درخت دل دگر نایی ندارد دگر چه بدتر از ای

تمام خاطره ها برای تو0 تمام دلتنگی برای من از آدمت دوری حوای من قفس ترین جای جهان اتاق من محکوم خاموشیست چراغ من چرا نیوفتادی اتفاق من به خواب من تو بیا گاهی به بغض هر شب آهی هنوز برایم عشق دلخواهی دلتنگم برای حالم با تو برای هر خاطره ی این همه سالم با تو بعد از تو حالم چه بد حالی شد رفتی و اقیانوسم دریاچه خالی شد

مستم از این شب طولانی مستم از این دل دیوانه حال و هوای تو را دارم عطر تو مانده بر این شانه عشق چیز عجیبی نیست عاشق تو میمانم عشق منی هر لحظه قدر تو را میدانم از آن همه تنهایی با تو نمیترسیدم عشق یعنی بی وقفه به تو می اندیشدم ای دل دیوانه حرف دلت را میدانم ای دل دیوانه من به هوای تو میخوانم ای دل دیوانه حرف دلت را میدانم ای دل دیوانه من به هوای تو

زیبا جان عشقت پرو بالم افسانه ی زیباییِ توست در همه عالم دیوانم ای وای به حالم حس میکنم انگار که در خواب و خیالم امشب مهتاب منی تو در قلب خود پنهانم کن حالا که من آمده ام تو با لبخندی مهمانم کن دلبرِ سر به هوا من هوادار توام دلمو بردی کجا من گرفتار توام

پروانه وار میروی بی اختیار این منم نشسته ام خیره به لحظه ی تمام شدنم صد بار از تو خطا یک بار از من گفته بودم بی تو نمیشکنم میشکنم بی من مرو ماه تمامم تو میتوانی من نمیتوانم بگو به باران دیگر نبارد خدا ز حالم خبر ندارد بی من مرو ماه تمامم تو

تو رو قسم به جون بارون نرو قسم به اون خاطره هامون نرو به تَرک های روی قلبم قسم بدون تو من به گریه میرسم تمومِ سهمم از تو یک خاطرست غبار تنهایی رو قلبم نشست مثه برگم تو دست بی رحم باد اون که رفته دیگه هیچوقت نمیاد من بعد از تو یه آدم دیگم حرفامو به آسمون میگم کی میدونه چه روزایی رو دیدم من بعد از تو یه آدم دیگم حرفامو به آسمون میگم کی میدونه چه رو

دل بده به عاشقی ببین چه کارت میکنم میگریزی ز من عاقبت شکارت میکنم آمدم جان و دلم را به تو بسپارم عشق من از تو چه پنهان به تو حس دارم آمدم جان و دلم را به تو بسپارم عشق من از تو چه پنهان به تو حس دارم دختر خانی مگر ناز تو کم کن دگر ببین چه آمد ز غمت به روزگارم آمده ام پیش تو من چشم نوازی کنم ای تو همه هستی من دار

خانه ای ویرانم بدنی بی جانم لامکانم بی تو روح سرگردانم یک خزان بی باران خلسه ای بی پایان دور خود میگردم بی سر و بی سامان سرنوشتم بی تو بیقراری باشد حمله ات بر قلبم انتحاری باشد تو چه کردی با من که طلسمم در تو خشت اول عشق است خانه ی آخر تو آتشی در من هست که به پا خواهم کرد من برای این عشق کودتا خواهم کرد تو چه کردی با من که طلسمم در تو که طلسمم در تو چرا نمیرسد صدا صدای من به تو غریب آشنا

غم بسیار دل بیمار من و این قصه ی تکرار در این تکرار همین یک بار مرا به حال خود مگذار من اعدامی تو طناب دار یار ای یار شب طوفانی غم طولانی سفری از سر اجبار چه هراسی چه تقاصی چه بگویم گذشته کار از کار من و اصرار تو و انکار یار ای یار عاشق

کولی عاشق من دل شده در به درت جا گذاشتی تو مرا آخرش پشت سرت ای پریزاده ی من این رسم همراهی نبود تو ببخش این دل اگر آنچه میخواهی نبود ببخش اگر شدم دلیل گریه های تو ببخش اگر هنوز به سر دارم هوای تو سلطان قلب من باش باشی ای کاش در کنارت بی قرارم دل بر تو میسپارم زیبای بی نهایت رد پایت

دلم میخواد یه چند وقتی تو این دنیا نباشم تو دنیایی که من حتی نمیدونم کجاشم چجوری رد بشم وقتی همه پلها شکسته … دارم حس میکنم رو من خدا چشماشو بسته همش دردو همش درده همه جا یخ زده سرده چقد مردونگی کردم تو دنیایی که نامرده همش دردو همش درده همه جا یخ

بی تو جای خالی ات انکار میخواهد فقط زندگی لبخنده معنادار میخواهد فقط چشمها به اتفاقه تازه عادت میکنند سر اگر عاشق شود دیوار میخواهد فقط بغض وقتی میرسد شاعر نباشی بهتر است بغض وقتی گریه شد خودکار میخواهد فقط چشمهای خیسم امشب آبرو داری کنید مرد جای گریه اش سیگار میخواهد فقط بغض وقتی میرسد شاعر نباشی بهتر است بغض وقتی گریه شد خودکار میخواهد فقط

گفته بودم میروی دیدی عزیزم آخرش سهم ما از عشق هم شد قسمت زجر آورش زندگی با خاطراتت اتفاقی ساده نیست رفتنت یعنی مصیبت زجر یعنی باورش حال من بعد از تو مثل دانش آموزی ست که خسته از تکلیف شب خوابیده روی دفترش مرگ انسان گاهی اوقات از نبود نبض نیست مرگ یعنی حال من با دیدن انگشترش یک وجب دوری برای عاشقان یعنی عذاب وای از آن روزی که عاشق رد شود آب از سرش جای من این روز ها میزی است کنج کافه ها یک طرف اندوه و من یاد تو سمت دیگرش عشق هر جا میرسد آ

بزن باران ببار از چشم من بزن باران بزن باران بزن بزن باران که شاید گریه ام پنهان بماند بزن باران که من هم ابری ام بزن باران پر از بی صبری ام بزن باران که این دیوانه سرگردان بماند بهانه ای بده به ابر کوچک نگاه من در اوج گریه ها فقط تو میشوی پناه من به داد من برس هوا هوای خاطرات اوست دلم گرفته است به این دل شکسته جان بده تو راه خانه را به پای

من بیقرارم از من عاشق دلی دیوانه میخواهی که دارم گریه کن یک شانه مردانه میخواهی که دارم من بیقرارم بی تو عذابیست خنده هایی که به روی صورتم همچون نقابیست کار من عشق است و کار چشم تو خانه خرابیست چشمانت آرزوست از سر نمی پرد تو را زخاطرم کسی نمی برد

سوختم چه آتشی نگاه تو دارد آخر دلم دل تو را به دست آرد بی تو کویر خشک و خالی ام مرا ببین چه حالی ام باران تو اگر نبارد جانا دلم ربوده ای فریبانه به انتظار تو غریبانه نشسته ام ببینم آن دو چشم مست و دلبرانه جانا به غم نشانده ای دل مارا بیا و دریاب منه تنها را

امشب عجب آرامشی دارم باشی کنارم دل خوشی دارم لیلا شو تا دلواپست باشم مجنون شوم تنها کست باشم در این هوای ناب بارانی این ساحلو حالی که میدانی گیسو پریشان کن که بیتابم جهانم را برقصانی دریا دریا بیا مرا ببین چه حالیم ای یار ای یار کنار تو همیشه عالی م وای از عطر و بوی تو پیچو تاب موی تو دریا دری

هی توپروانه من همچوشمعم که هست رفتن تو بسوزم رفته ای بی من ای بی وفا تو چه آورده ای به روزم بی خبر رفته ای وخبر از دل بی قرارم نداری آتشم میزند این تب عاشقی این غم بی قراری بی قرارم نگارم تیره شد

افتاده ام از چشم تو وای اگر پای عشقی دگر در میان است کوهم ولی درمانده ام بی تو در سینه من چو آتشفشان است نگاهم کن بی تو بی برگو بارم تو را من به دست خدا میسپارم شهزاده بی عشق برده ای دیگر از یادم همچو افسانه ای آخر میرسی تو به دادم شهز

بی من کجا رفت آه سردی میکشم از رفتنش آخر چرا رفت بی من کجا رفت آشنای من غریبانه میانِ جاده ها رفت بد به حال چشم من امشب اگر باران ببارد موجم از طوفان تو حال مرا دریا ندارد ، دریا ندارد دنیای بعد از تو مرا از پا دراورده ببین از تو برای قلب من دیوانگی مانده همین عشق مرا از من نگیری دنیای بعد از تو عجب جای غم انگیزی شده دورم کن از این

من عاشق تو لیلا تو ای ماه زیبا من اینجا تو آنجا من ابرم تو دریا تو آن جام شرابی عجب باده ی نابی منم مست تو ای یار عجب حال خرابی منم آواره و بیچاره چشمانت منم آن در به در گوش به فرمانت سرمه چشم تو این قلب مرا برده چه شود گر بشوم مهمانت

ببین چه کردی تو با دل من عشق تو آخر شد قاتل من تو میروی و من میمانم به گریه میرسم میدانم نفرین نمیکنم من عاشقم نمیتوانم خدا نگهدار تمام لحظه های عاشقانه من خدا به همرات دلیل گریه های کودکانه من سفر سلامت به دل بماند امید دیدار خدانگهدار خدانگهدار

امشب از دیدن من همه انگشت به دهان میمانند همه خوب حالِ مرا حال و احوالِ مرا میدانند گلِ نیلوفرِ من آتش تازه بیا برپا کن من که در تاب و تبم تو بتابان و شبم زیبا کن بیا در شهرِ دل من پادشاهی کن این تو و این دلِ من هر چه تو خواهی کن ای امان ای امان ای امان از من و حالم وای عجب

هر نفس آشفته ام تو سر به راهم میکنی تا نگاهت میکنم تا نگاهم میکنی من بگردم دور آن چشمان مست و روشنت تا مرا میبینی و تا تو را میبینمت من به تو دل داده ام عاشق و دل ساده ام تنها کجا میروی بی من کجا میروی چشم تو جادوی من ماه زیباروی من تنها کجا میروی بی من کجا میروی