Em
بگو از خونه گرم و بهشتیمون
Am
منو از خود سنگینم بکش بیرون
Em
بگو دنیا ازم وزنشو برداره بزار
Am
برسم به هوا و حرف عشقیمون
Em
بگو خسته ام از تکرار این درسا
Am
بگو که تیکه پارم من از این بحثا
G
من از دلشوره و دلتنگی مردم
D
دلم لک زده واسه گرمی دستات
Em
منو یه عالمه از بودنت پر کن
Am
منو تو اون شب یلدا تصور کن
Em
بگو هرکی بیاد سهمشو ورداره بره
Am
منو مثل خودت بی کله و خل کن
Em
منو سرشار از عشق و توکل کن
Am
منو غرق یه شروع و تحول کن
G
بگو خط بزنه اسم منو دنیا
D
منو تو قلب کوچیکت تحمل کن
Em
شدم هی ابر و باریدم
Am
چه نامردمیا دیدم
Am                      Em
من بی کله حقمو به ناحق خوریا میدم
Em
تردمیله همه دنیا 
Am
نرسیدن و دویدن
D                                                    G
واسه تغزیه ی مغز مریضشون همه قلبمو جوییدن
Em
من از پروانه ها بودم 
Am              
ولی بالی نموند از من
Em
تو این برزخ تنهایی
Am        
دیگه حالی نموند اصلا
Em
بزن در موردم حرفای جنجالی
Am
بگو از اون علاقه که به من داری
Em
تو که این حجمِ از عشقو به من دادی
Am
بکش پرده ی وحشتِ منو پایین
Em
بذار پُر بشم از آرامش و عشق باهات
Am
منم هر طور که میشه میکنم اشباعت
G
بذار بشوره ببره همه غم هامو
D                  
اون معصومیِ چشمات
Am                                           Em
بذار بی پرده بی پروا بشم مست و کنم پرواز
Am                                             Em
بذار پهلویِ تو با تو بشه بال و پر من باز
Am                                                     Em
حواست جمعِ من باشه که بی تو قلبِ من تنهاست
G
نگهبانِ دلم شو مثلِ یه مادر
D                     
مثِ دایه مثلِ سرباز
Em
شدم هی ابر و باریدم
Am
چه نامردمیا دیدم
Em
منِ بی کله حقمو
Am
به ناحق خوریا میدم
Em
تردمیله همه دنیا
Am
نرسیدن و دوییدن
G
واسه تغذیه ی مغزِ مریضشون
D                
همه قلبمو جوییدن
Em
من از پروانه ها بودم ولی
Am
بالی نموند از من
Em
توو این برزِخ تنهایی دیگه
Am
حالی نموند اصلا