Gm              Dm
چرا وقتی که آدم تنها میشه

F                               C
غم و غصه ش قدِ یک دنیا میشه

Gm                  Dm
میره یک گوشه ی پنهون می شینه

F                        C
اونجا رو مثل یه زندون می بینه

Bb              Dm
غم تنهایی اسیرت می کنه

Dm                     C
تا بخوای بجنبی پیرت می کنه

Bb              Dm
غم تنهایی اسیرت می کنه

Dm                     C
تا بخوای بجنبی پیرت می کنه

A               Gm                  Dm
وقتی که تنها میشم اشک تو چِشَم پر می زنه

A               Gm                  Dm
غم میاد یواش یواش خونه ی دل در می زنه

Dm               C                   Dm
یاد اون شب ها می افتم زیر مهتاب بهار

Dm               C                   Dm
توی جنگل لب چشمه می نشستیم من و یار
Bb              Dm
غم تنهایی اسیرت می کنه

Dm                     C
تا بخوای بجنبی پیرت می کنه
C                            Dm
میگن این دنیا دیگه مثل قدیما نمیشه

Dm                          C
دل این آدما زشته دیگه زیبا نمیشه

C                                Dm
اون بالا باد داره زاغِ ابرا رو چوب می زنه

Dm                                C
اشکِ این ابرا زیاده ولی دریا نمیشه
Bb              Dm
غم تنهایی اسیرت می کنه

Dm                     C
تا بخوای بجنبی پیرت می کنه