چشای آبی تو مثه یه دریا می مونه دل خسته ی منم مثه یه ماهی می مونه ماهی خسته ی من می خواد تو دریا بمونه ماهی خسته ی من می خواد تو دریا بمونه ماهی دوست داره خونه ش همیشه تو دریا باشه بوسه بر موج بزنه کنار ماهیها باشه ماه

خودت بگو کیه که تو هر شرایطی فرق نکنه با حرفاش عزیزم راحت باش اگه بود عوض بشه با من جاش خودت بگو مگه ممکنه به غیر من یه آدمی باشه درست عین خودت باشه درست عین خودت عاشق آره تورو پیدا میکنم یه شهرو شیدا میکنم آره غوغا میکنم تو فقط باش این حس عشقه نه هوس تا وقتی که باشه نفس دیگه از هیچ چیزی نترس تو فقط باش آره تورو پیدا میکنم یه شهرو شیدا

تو عاشق رنگای روشنی که پیرهن سفید تن میکنم وقتی از در تو میایی میرم شمعا رو روشن میکنم من ازت چیزی نمی خوام جز اینکه پیشم باشی همین چون که میدونم اگه بخوام ماه از آسمون میاری زمین نفس نفس تو هوای تو قدم قدم پا به پای تو منم منم اون که میمیره برای تو نفس نفس تو هوای تو قدم قدم پا به پای تو منم منم اون که میمیره

مثل پروانه دور تو گشتم منو نمیدیدی هرچی داشتم دادم پای چشات تو نمیفهمیدی هر شب اینجا بعد تو بارونه جواب این همه آدمو چی بدم هر دفعه حالتو میپرسن تو کجایی که حتی گلای تو باغچه یاد تو میفتن کاش یکی بگه نشونتو میدونه سرما زد تو رفتی شکست بالم کجایی که پروانت داره میمیره این پروانه هرجاش بشه بد حالت حالا داره از یادت می

قبلاً خودمو ، جلو آیینه میشناختم الآن از توو مُرده ام و ، از این آدم بیزارم من دیگه گُم گُم شدم ، بدم میاد دیگه از خودم تنهام با اینکه ، همه چی دارم [ورس یک – سپهر خلسه] چند وقته که رفته همه چی یادم از رنگِ لبایِ تو تا طعمِ سیگارم دیگه خسته ام از رویاهام و شبا بیدارم کرده این غمه چی کارم؟ من جوونیمو تووی آینه ها گذاشتم آتیشمو تووی پایپه جا گذاشتم همش دنبالِ صبری که نداشتم پیِ سایه ی اون سَروی که نکاشتم الآن برام شب ، نورِ باتلا رو تیبِلا م

هی هی تو تو چشمام نگاه کن دیوونم منو سر به راه کن هی هی تو حالا دیگه جز من هر عشقی باهات میشه دشمن سرتو بچرخون که همه خوبی بدیات مال منه یه جوری باهام باش که کسی نتونه بهم حرف بزنه خودتو عوض کن یه نمه تا میتونی فرق کن با همه کسی که دلش پیش منه نمیتونه دورم بزنه هی هی تو هی تو هی ت

به عجب که دلربایی تو یه انتخاب نابی تا ابد تو توی قلبم ادامه داری چه قشنگ و بی ریایی چه نجیب و بی صدایی ببر این دلو عزیزم به یادگاری هر چه حس خوب داری تو از آدما جدایی که یه عمره کرده چشمات تو دلم خدایی تو یه سر سپرده داری خودتم خبر نداری که چه بیقراره قلبم گلم کجایی دردمو درمون دلم

دﻳﺪﻣﺶ ﺗﺎزﮔﻴﺎ رﻧﮓ ﻣﻮﻫﺎش ﺳﻠﻴﻘﻪ ی ﺳﺎﺑﻘﻤﻪ ﻳﻌﻨﻰ ﻫﻨﻮز ﻋﺎﺷﻘﻤﻪ ﻓﻜﺮﺷﻢ ﻧﻤﻴﺬاره ﺧﻮاﺑﻢ ﺑﺮه ﻳﻌﻨﻰ اوﻧﻢ ﻓﻜﺮ ﻣﻨﻪ ﻣﻴﺨﻮاد ﺑﻬﻢ زﻧﮓ ﺑﺰﻧﻪ ﻏﺮورﺷﻮ ﭼﻨﮓ ﺑﺰﻧﻪ ﻫﻨﻮز رﻓﺘﻦ ﺗﻮ ﺑﺎور ﻧﻜﺮدم ﺑﻬﻢ ﺣﻖ ﺑﺪه ﻫﻨﻮز ﻋﺎدت ﻧﻜﺮدم ﻣﮕﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺷﮏ داری ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﻓﺮق داری واﺳﻪ ﻣﻨﻰ ﻛﻪ ﻫﻴﭽﻮﻗﺖ از ﺗﻮ دل ﻧﻜﻨﺪم آﺧﺮ ﻗﺼﻪ ﻫﻤﻴﻨﺠﺎﺳﺖ دل ﻣﻦ ﺑﻌﺪ ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎﺳﺖ ﺧﺎﻃﺮاﺗﻤﻮن ﻳﻪ دﻧﻴﺎﺳﺖ ﻣﻦ دﻳﺪم ﻛﻪ داری ﻣﻴﺮی

گلم بعد تو‌ خونمونم شده مثه یه زندون که قفل دراش دوره میزی که چیده بودم هنوز هست کادوات ولی خشک گلاش مثه هر دفه جا زدی واست بودو نبودم فرقی نداشت تو اتاقی که خاطره داشتیم نیستیو دیگه سرد هواش فقط منم منم کردی شاید فک کنی منو ادب کردی ما جفتمون غلط کردیم ولی هنوز به فکرتم منه ردی من

پر میشه عطرت تو هوامو توی لحظم کنار تو درگیر ارامش محضم تو پیش من باشی از هیچی نمیترسم کنار تو روی هزار میزنه نبضم عمرمو جونم شدی و یار مهربونم شدی ستاره خوشرنگ توی اسمونم شدی دلبری تو دلبری دل عاشق منو میبری بین تموم عاشق ها تو از همه سر تری بیا دستامو بگیر

دست ازم برنداری که یهو دیوونه میشم مگه تو چشات چی داری که مثل آب رو آتیشن آهای دنیا تو شاهد باش که دلم براش میجنگه آهای دنیا تو‌شاهد باش چقد این ‌دل من‌ تنگه وایسا اینجوری نمیشه این دیوونه بعد تو روانی میشه تو نباشی خاطره هاتم واسه زخمه دلم نه دیگه مرحم ‌نمیشه وایسا اینجوری نمیشه این دیوونه بعد تو روانی میشه تو نباشی خاطره هاتم واسه زخمه دلم

میگی بسه بر نمیاد ازمون کاری الکی ندیم امیدواری توام که امیدی نداری یهو چی شد رنگیامون همه ابری شد موندیم تو همین اولیشو تو بگو اصلا یهو چی شد بهم بگو کی مثل من موهاتو میبافه کی مثل من نمیشه کلافه کی مثل من بگو کی مثل من بهم بگو کی مثل من میخواد با تو باشه کی مثل من عشقت تو برنامه هاشه کی مثل من بگو کی مثل من وقتی میبینمت دلتنگیام بیشتر میشه بعد دیدنت واسم همه نیست اصلا حرفای همه

آن که می گوید دوستت می دارم خنیاگر غمگینی ستکه آوازش را از دست داده است ای کاش عشق را زبان سخن بود هزار کاکلی شاد در چشمان توست هزار قناری خاموش در گلوی من عشق را ای کاش زبان سخن بود آن که می گوید دوستت دارم دل اندوهگین شبیست که مهتابش را می جوید ای کاش عشق را زبان سخن بود هزار آفتاب خندان د

آخ که میچسبه چقد با تو کارای اشتباهی تو همین زندگی ساده و با عشق دو تایی خسته از راه برسم و تو درو وا کنی واسم با همون موهای ژولیده و یه سینی چایی تو قلبم تو حق خدایی داری میدونی چه جایی داری عجب چشایی داری تو قلبم تو حق خدایی داری چه برو بیایی داری عجب چشایی داری میزنه قلبم تا این دور و بری تو جمع زیبا ها اصن تو نوبری میشه عطر

اﺷﮏ ﻳﻌﻨﻰ ﻫﻴﺠﺎن ﻃﻠﻮع ﻳﻨﻰ ﺗﺮس از ﺳﺮﻣﺎی ﺷﺮوع اوﻟﻴﻦ ﺷﺮط ﺑﻪ دﻧﻴﺎ اوﻣﺪن ﻳﻨﻰ ﺗﻮ ﻳﻪ ﺣﻘﻴﻘﺘﻰ ﺗﻮ ﺟﻬﺎن دروغ اﺷﮏ ﻳﻨﻰ ﺑﺎور ﺧﻮﺑﻰ ﻳﻨﻰ واﻗﻌﻰ ﺗﺮﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ روﺣﻰ اﺷﮏ ﻳﻨﻰ ﺗﺴﻜﻴﻦ ﺑﺮام ﻛﻪ ﻣﻴﺴﺎزه ﻃﺎﻗﺖ دورﻳﺘﻮ ﺑﻴﺨﻴﺎﻟﻪ ﻛﻰ ﻫﺴﺖ ﻛﻰ ﺑﻮد داد ﺑﺰن ﺧﻮدﺗﻮ ﺑﻴﺮﻳﺰ ﺑﻴﺮون ﻫﺎدی ﻫﺮﮔﺰ ﭼﻮﭘﺎن ﻧﻤﻴﺸﺪ اﮔﻪ ﭘﺸﺖ ﻋﻜﺴﺎی ﻛﺮﻳﺲ ﻣﻴﻤﻮﻧﺪ ﮔﺎﻫﻰ ﺧﻮدﺗﻮ ﺑﻐﻞ ﻛﻦ ﻛﻰ ﺑﻬﺘﺮ از ﺧﻮدت ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻳﺎد ﺑﮕﻴﺮ ازش ا ﺧﻮدت ﻳﺎ ﻫﺮﻛﻰ ﺑﻬﺘﺮ از ﺗﻮ ﻓﮏ ﻛﻦ ﻣﻴﺸﻰ رو ﭼﻰ ﻏﻴﺮﺗﻰ ﻫﺪف ﻛﻪ ﺗﻮﺟﻴﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﻧﻴﺲ داﺷﺘﻦ ﺧﻮﺑﻪ وﻟﻰ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻗﻴﻤﺘﻰ داﺷﺘﻦ ﺧﻮﺑﻪ وﻟﻰ وﻇﻴﻔﻪ ﻧﻴﺲ

غرق گریه ام مثله یه قایق شکسته ی روی آبم نمیتونم وقتی میدونم تو داغونی راحت بخوابم بسه دیگه تموم کن این بازیو نده انقدر عذابم من خیلی خرابم خوب من خیلی خرابم بسه دیگه آخه تا کی میخوای چیزیو به روت نیاری من مغرور مثله سایه دنبالتم تو فکر فراری خیلی وقته ما دوتا زیر یه سقفیمو نسبت نداریم بیا پای قسمت نزاریم پای قسمت نزاریم خیرم به دیوار بیمار دائم بیدار من اینه حالم تو در چه حالی بعد از این بی تو