D           F#m
موی سپیدو توی آینه دیدم
F#m                    Bm
آهی بلند از ته دل کشیدم
D           F#m
تا زیر لب شکوه رو کردم آغاز
D              Bm
عقل هی ام زد که خودت رو نباز
Bm
عشق باید پا در میونی کنه
Em
تا آدم احساس جوونی کنه
Bm
رفته بودم تا مثل یک کبوتر

باز کنم تو آسمون بال و پر
Bm
رفتم که با شادی و سازش کنم
F#m
گل های گلدونو نوازش کنم
Bm
از دل بی حوصله غمگین شدم
F#m
تشنه دلداری و تسکین شدم
G
دیدم که شوقی ندارم به پرواز
A
عقل هی ام زد که خودت رو نباز
Bm
عشق باید پادر میونی کنه
F#m            Em        A
تا آدم احساس جوونی کنه