آکورد ای دوست حسین کشتکار
Dm Gm منم سرگشته حیرانت اِی دوست Dm Gm کُنم یکباره جان، قربانت ای دوست Gm F خلیل آسا زِ شوقِ وصل کویت Gm G7 F دهم سر بر سر پیمانت، اِی دوست Dm دلی دارم در آتش خانه کرده Dm Gm میان شُعله ها کاشانه کرده Gm F دلی دارم که از شوقِ وصالت Gm F وجودم را زِ غم ویرانه کرده Dm Eb F وجودم را زِ غم ویرانه کرده Gm من آن آواره ی بشکسته بالم F Eb F هجرانت بُتا، رو بر زوالم منم آن مرغ سرگردان و تنها Gm پریشان گشته شد، یکباره حالم سحر سر بر سر سجاده کردم F Eb F دُعایی بهرِ آن دلداده کردم F Eb زِ حسرت ساغر چشمانم اِی دوست Gm لبالب یکسره از باده کردم G دلا تا کی اسیر یاد یاری؟؟ Cm Dm7 زِ هجر یار تا کی داغداری F بگو تا کی زِ شوق روی لیلی Gm F Eb تو مجنونِ پریشان روزگاری G Gm G پریشانم پریشان روزگارم G Gm من آن سرگشته ی هجرِ نگارم F Cm کنون عُمریست با امید وصلت Gm F Eb درونِ سینه آسایش ندارم زِ هجرت روز وُ شب فریاد دارم F زِ بیدادت دلی ناشاد دارم درونِ کوهسار سینه ی خود D Eb هزاران کُشته چون فرهاد دارم Gm چرا اِی نازنینم بی وفایی؟؟ F دَمادم با دل من در جفایی چرا آشُفته کردی روزگارم؟؟ Dm Cm عزیزم دارد این دل هم خُدایی Dm Eb F عزیزم دارد این دل هم خُدایی
Dm
Gm
F
G7
Eb
G
Cm
Dm7
D