آکوردهای محسن نامجو

آی گرجس گرجیا خاتون ایالت جرجیا گرجستانم را پس بده آی گرجس گرجیا خاتون ایالت جرجیا گرجستانم را پس بده آی گرجس گرجیا خاتون ایالت جرجیا گرجستانم را پس بده آی گرجس گرجیا خاتون ایالت جرجیا گرجستانم را پس بده آی روسیه تو برمن کدام آی دوسیه چه عرض کنم بر ناید گرجستانم را پس بده سخت شکن بالا بلند عشوه گر

بگو بگو که چه کارت کنم بگو که چه کارت کنم ز گریه جویم و دل را بگو بگو که شکارت کنم بگو که شکارت کنم به غمزه مویم و آه ببین ببین که فغانت کنم ببین که فغان ات کنم ز خنده چینم و لب را ببین ببین که نشانت کنم ببین که نشانت کنم ز فتنه کینم و ای ای ای نماز شام غریبان چو گریه آغازم به موی های غریبان

از اینجا تا به بیرجند سه گُداره گُداره اولی نقش، نقش، نقش و نگاره گُداره دومی مخمل بپوشم گُداره سومی دی، دی، دیداره یاره گل زردُم همه دردُم ز جفای تو شکوه نکردُم تو بیا تا دور تو گردُم، آی ای یار جانی یار جانی دوباره بر نمی گردد دیگر جوانی ای بانوی من، بانوی من

از اینجا تا به بیرجند سه گُداره گُداره اولی نقش نقش نقش و نگاره گُداره دومی مخمل بپوشم گُداره سومی دی دی دیداره یاره گل زردُم همه دردُمریا ز جفای تو شکوه نکردُم تو بیا تا دور تو گردُم آآآآآآآآآآی ای یار جانی یار جانی دوباره بر نمی گردد دیگر جوانـــی ای بانوی من بانوی من

دل زارم فغان کم کن تو اشک از دیدگان کم کن غم و ناله ز جان کم کن وای چه ناله که از دل به راهت نمودم من بهره ای از آن به عمرم به جز غم ندیدم من مرا کشته نگاه تو نشینم چشم به راه تو که بینم روی ماه تو گشته سجده گاه من، ماه من، کعبه رویت دل شده اسیرِ دام خم و تاب گیسویت

ای ساربان ای کاروان لیلای من کجا می بری با بردن لیلای من جان و دل مرا می بری ای ساربان کجا می روی لیلای من چرا می بری ای ساربان کجا می روی لیلای من چرا می بری در بستنِ پیمان ما تنها گواه ما شد خدا تا این جهان بر پا بود این عشق ما بماند بجا ای ساربان کجا می روی لیلای من چرا می بری ای ساربان کجا می روی لیلای من چرا می بری تمامی دینم به دنیای فانی شراره عشقی که شد زن

گفتا من آن ترنجم کاندر جهان نگنجد گفتم به از ترنجی لیکن به دست نایی گفتا تو از کجایی کآشفته بین و حالی گفتم منم غریبی از شهر آشنایی گفتا سر چه داری کز سر خبر نداری گفتم بر آستانت دارم سر گدایی گقتا به دلربایی مارا چگونه بینی گفتم چو خرمنی گل در بزم دلربایی گفتم که بوی زلفت گمراه عالمم کرد

دی دل ای دل ای دی دل ای دل ای زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم ناز بنیاد مکن تا نکنی بنیادم شهره شهر مشو تا ننهم سر در کوه شور شیرین منما تا نکنی فرهادم می مخور با همه کس تا نخورم خون جگر سر مکش تا نکشد سر به فلک فریادم زلف را حلقه مکن تا نکنی در بندم طره را تاب مده تا ندهی بر بادم

از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامه انی رایت دهرا من هجرک القیامه دارم من از فراقش در دیده صد علامت لیست دموع عینی هذا لنا العلامه عاشق شو ار نه روزی کار جهان سر آید ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی هر چند کازمودم از وی نبود سودم من جرب المجرب حلت به الندامه گفتم ملامت آید گر گرد دوست گردم

ای ساربان، ای کاروان لیلای من کجا می بری بــــا بــــردن لیلای من جان و دل مرا می بری ای ساربان کجا می روی لیلای من چرا می بری در بستنِ پیمان ما تنها گواه ما شـــد خــــدا تا این جهان، بر پــا بود این عشق ما بماند بجا ای ساربان کجا می روی لیلای من چرا می بری تمامی دینــم، به دنیای