آکوردهای شهرام صولتی

خدا خودش میدونه که تو زندگیمی چقد برام عزیزی تو جونمی تو عمرمی عزیز من واسم تو همه چیزی اون که پای حرفام نشست اون که به خاطرم شکست تو بودی جونم اون که دنیامو تکون داد اون که راهو بهم نشون داد تو بودی جونم دوست دارم صدام کنی بگی عزیزم تو بشی دلیل زندگی عزیزم تو همونی که دلم عمر

به هرکی رسیدی دلت رو شکسته چه دردی کشیدی الهی بمیرم خم آرزو هات توی سینه مرده چقد غصه خوردی الهی بمیرم تو فکرو خیالی چه آشفته حالی دلت بی قراره جوونیت که رفته دلت غم گرفته غمت موندگاره تو این شهر دلگیر غروب نفس گیر ی غم خونه میخای واسه خستگی هات فقط شونه میخوای الهی بمیرم

موی سپیدو توی آینه دیدم آهی بلند از ته دل کشیدم تا زیر لب شکوه رو کردم آغاز عقل هی ام زد که خودت رو نباز عشق باید پا در میونی کنه تا آدم احساس جوونی کنه رفته بودم تا مثل یک کبوتر باز کنم تو آسمون بال و پر رفتم که با شادی و سازش کنم گل های گلدونو نوازش کنم از دل بی حوصله غمگین شدم تشنه دلداری و تسکین شدم دیدم که شوقی ندارم به پرواز عقل هی ام زد که خودت رو نباز عشق باید پادر میونی کنه تا آ

زخم شمشیر رفیق درمون نمیشه عشق عاشق تو چشاش پنهون نمیشه قلب من شیشه دله یارم یه سنگه بوسه ی سنگ با تن شیشه نمیشه حرف اون حرف دله اما دو رنگه صورتش گله ولی قلبش یه سنگه بس که بی محبتو نامهربونه میرسه روزی تک و تنها بمونه میرم من از اینجا میرم من نمیخوام عاشق بمیرم حیف که وقتی برمیگرده خیلی پیرم میرم من ا

پنجره ها رو وا کن عشق و بیار به خونه تا که قناری عشق بخونه عاشقونه غما رو رها کن به فردا نگاه کن عشق و صدا کن عشق و صدا کن پنجره ها رو وا کن تا که بتابه خورشید تا بزنه جوونه گلای سرخ امید غما رو رها کن به فردا نگاه کن عشق و صدا کن عشق و صدا کن سپیده سر زده از پس کوه بلند تو مثل شقایق به روی دنیا بخند عمر دو روزه ما ارزش غم ندار

گل گلدون من تو رگام خون من به خدا جون من بسته به جونت بسته به جونت خودم به قربونت شوق آواز من بال پرواز من محرم راز من خیلی دلگیرم خیلی دلگیرم بی تو می میرم به دنبالت میام هر جا کهباشی آخه می میرم نباشی نمی ذارم دیگه از من جدا شی آخه می میرم نباشی می دونم با وفایی الهی زنده باشی

میبینی چشمای تو شده واسم زندگی می دونم که با چشات میخوای یه چیزی بگی خوب میدونی عشق من تویی واسم آرزو جونمم میدم برات آرزوهاتو بگو بگو بگو دوستم داری نگی فراموش میشم بگو بگو چیزی نگی من دیگه خاموش میشم باهام قدم بزن خودم نم نم بارون میشم میبین

تو که جون منی عمر منی کویرم و انگار که بارون منی تو درمون دل دیوونه می مرحم و آرامش این روح و تنی هر که هستی هر چه هستی تو تموم عشق این دیده ی گریون منی خوش نشستی خوش نشستی توی قلبم تویی که مرحم و درمون منی تو که جون منی ع

وقتی‌ باد آروم آروم موتو نوازش میکنه طبیعت وجودتو اینقدر ستایش میکنه وقتی‌ که یواشکی خواب به سراغ تو میاد برای داشتن چشمای تو خواهش میکنه این همه عاشق داری چطور حسودی نکنم این همه عاشق داری چطور حسودی نکنم وقتی‌ شب فقط میاد برای خوابیدن تو خورشید از خواب پا م

هنورم اندر پی اونم که میشه عاشقش باشم مثل دریای من باشه منم چون قایقش باشم هنوزم اندر پی اونم که عمری مرحمم باشه شریک خنده و شادی رفیق ماتمم باشه خدایا عشق من پاکه اگرچه عشقی از خاکه منم اون عاشق خاکی که از عشق تو دل چاکه می گن جوینده یابنده ست ولی

وقتی باد آروم آروم موتو نوازش میکنه طبیعت وجودتو انقدر ستایش میکنه وقتی که یواشکی خواب به سراغ تو میاد برای داشتن چشمای تو خواهش میکنه این همه عاشق داری چطور حسودی نکنم این همه عاشق داری چطور حسودی نکنم این همه عاشق داری چطور حسودی نکنم این همه عاشق داری چطور حسودی نکنم

تو رو به قیمت جون به همین یه لقمه نون تو رو به ماه آسمون به عاشقای بی نشون تو رو به حرمت چشمات به همه مقدسات تو رو به خود خدا به هق هق شبونه هات قسمت میدم قسمت میدم قسمت میدم قسمت میدم از عشقم نگذری قسمت میدم که از اینجا نری قسمت میدم قسمت میدم