آکورد ای دوست حسین کشتکار
Dm Gm
منم سرگشته حیرانت اِی دوست
Dm Gm
کُنم یکباره جان، قربانت ای دوست
Gm F
خلیل آسا زِ شوقِ وصل کویت
Gm G7 F
دهم سر بر سر پیمانت، اِی دوست
Dm
دلی دارم در آتش خانه کرده
Dm Gm
میان شُعله ها کاشانه کرده
Gm F
دلی دارم که از شوقِ وصالت
Gm F
وجودم را زِ غم ویرانه کرده
Dm Eb F
وجودم را زِ غم ویرانه کرده
Gm
من آن آواره ی بشکسته بالم
F Eb F
هجرانت بُتا، رو بر زوالم
منم آن مرغ سرگردان و تنها
Gm
پریشان گشته شد، یکباره حالم
سحر سر بر سر سجاده کردم
F Eb F
دُعایی بهرِ آن دلداده کردم
F Eb
زِ حسرت ساغر چشمانم اِی دوست
Gm
لبالب یکسره از باده کردم
G
دلا تا کی اسیر یاد یاری؟؟
Cm Dm7
زِ هجر یار تا کی داغداری
F
بگو تا کی زِ شوق روی لیلی
Gm F Eb
تو مجنونِ پریشان روزگاری
G Gm G
پریشانم پریشان روزگارم
G Gm
من آن سرگشته ی هجرِ نگارم
F Cm
کنون عُمریست با امید وصلت
Gm F Eb
درونِ سینه آسایش ندارم
زِ هجرت روز وُ شب فریاد دارم
F
زِ بیدادت دلی ناشاد دارم
درونِ کوهسار سینه ی خود
D Eb
هزاران کُشته چون فرهاد دارم
Gm
چرا اِی نازنینم بی وفایی؟؟
F
دَمادم با دل من در جفایی
چرا آشُفته کردی روزگارم؟؟
Dm Cm
عزیزم دارد این دل هم خُدایی
Dm Eb F
عزیزم دارد این دل هم خُدایی
Dm
Gm
F
G7
Eb
G
Cm
Dm7
D