آکوردهای کیان پورتراب

این خاطرات مثل باد منو با خودشون میبرن شکسته قایقم توی طوفان اما باز پارو میزنم وسط های راه اگه بارون زد هوا سرد شد من آرومم چون چون تویی پیرهنم ستاره ها اگه خاموشن هنوز تویی فانوسم من ازت نمی کنم میگذره میگذره میگذره این روزا برام دیگه بدون درد، بدون درد میگذره میگذره میگذره این روزا برام

رسید به ته اینبار هم این مسیر بن بستِ باز هم داره از دستم میره هرچی با دستهام ساختم خیلی وقته صبح نشده رد ازین خونه تو نگو دیره میدونم خورشید هیچوقت نمیمیره نمیمیره بگو راهی هست که نرفته هیچکس واسه فردا یه چاره ای هست بگو راهی هست راه فراری هست

مثه اولین نور صبح مثه ردی که هیچ وقت نشد گم مثه تلخ ترین شعر من مثه رازی که به هیچکس نمیشه گفت مثه هر شور و شوق نو مثه دست های شده مشت مثه هر اولین نور صبح مثه من که دست نمیکشه از تو دست نمیکشه از تو از این لحظه های نیمه خامو