آکوردهای پرواز همای

گاهی از دور تماشای تو دلخواه تر است این چه راهیست که با فاصله کوتاه تر است آسمانیست اگر ماه خدا حرفی نیست ماه من روی زمین است ولی ماه تر است در دلم صاعقه ی شوق و تنم می لرزد برق چشم تو به حال دلم آگاه تر است بروی هر طرفی ابر دلم می آید اشک میریزم و

از آن دمی که گرفتم تو را در آغوشم هنوز پیرهنم را، نشُسته می پوشم هنوز بوی تو از تار و پود زندگی ام نرفته است که خود را به عطر بفروشم قسم به بوسه ی آخر، قسم به اشک تو هنوز پیرهنم را، نشُسته می پوشم به بوسه ای که گرفتم در آخرین دیدار برای بوسه ی آخر دوباره می کوشم