آکوردهای پرستو

جای اینکه مثل ترسوها همش فرار کنم این دفعه میخوام سر هر چی دارم قمار کنم تو میگی قیدتو باید بزنم رد شم ازت خودمم میخوام ولی نمیشه خب چیکار کنم چه دفاعی بکنم از خودم آخه وقتی نمیخوای بشنوی حرفامو وقتی میبری و میدوزی و پس میفرستی برام دل ساکت و تنهامو چه جوری میشه تو رو منصرفت کنم

اگه از من تو بپرسی رنگ عاشقی چه رنگه من میگم رنگش سیاهه اما باز واسم قشنگه تو همونی که میگفتی همیشه پیشم میمونی چرا قلبمو شکستی چرا از من گریزونی باور نداره قلبم وقت وداع رسیده انگار که غم آتشی بر پیکرم کشیده بر پیکرم کشیده دونه دونه روی ناودون قطره های سرد بارون بی تو اما یه کویرم

یادمه قسم خورده بودم فراموشی حاد بگیرم هنوز یادمه پس باید قسم خوردن و یاد بگیرم الهی بمی رم واسه ی خودم که دلم می خواد بمی رم باز بیماریم عود کرده هرکی که تولد گرفته واست بیخود کرده تا تو شمعات و فوت کنی اینجا یکی دیگه فوت کرده حال منو ببین گور پدر هرچی تولد کرده باز بیماریم عود کرده هرکی ک

بگو کی خواسته اسمم رو نیاری به این سردی بگی دوسم نداری کی جرعت کرده دستاتو بگیره یا شونش عطر موهاتو بگیره بگو خوشبختی با اون هر دقیقه اونم مثل خودم با تو رفیقه نمیزاره چشاتو غم بگیره که تا تب میکنی واست بمیره ♫ هنوز از انتخابت توی شوکم اون حرفا تو سرم میکوبه محکم تو دنیامو فروختی پای چشماش

به خودت تلقین کن که منو دوست داری تو یه دل به وسعت اقیــانوس داری ماهـــی آزاد زنــدون چـــشمــاتم دست من نیست عشقم اگه خاطر خواتم ♫ داره به آخر میرسه قصه شیرین چشات بعد تو خاطره های تو پیشم میشینه به جات میری و اینجا یکی از ته دل غمگینه برات غصه رفتنت اشکامو داره سرازیر میکنه خیلی چیزا توی زندگی بی تو تغییر می