آکوردهای والایار

منو‌ برق چشمام تو و شال رنگی چه احساس خوبی چه حال قشنگی یه شیرینی خاص میون چشاته یه آرامش محض همیشه باهاته تو آغوش تو باز چشام کم میاره الانه که بارون دوباره بباره زیر چتر موهات دلم قرصه قرصه میگم خوبه حالم کسی تا بپرسه میرقصونی موتو میچرخونی دامن بگو تو دلارو میلرزونی یا من به من کل حرفات صمیمی و سادس همینکه تو هستی خودش فوق العادس

کاش میشد صداتو بوسید مثه یه بوسه توی باد کاشکی که هر وقت دلم خواست دوباره بشه گوشش داد تا دنیا دنیاست این علاقه کم نمیشه واسه امروز نه میخوامت واسه همیشه زیبایی شبیه بوی بارون توو بهار اینجوری باید عاشق بشی دیوونه وار میمیرم تورو میبینم عزیز عاشق آزار هر روز باید بوی عطر تو پاشم کی گفته نمیتونم منم دیوونه شم عکس تو ر

عشق جانم محل زندگی تو توو قلبمی رویامی اینو دیگه یه عمره میدونن همه میدونم که رویاهام یه روزی واقعی میشه هر چی رو توی گوش فرشته ها بگی میشه فقط خیال و خوابتو ازم نگیر متشکرم واسه این عشق بینظیر واسه همون دقیقه های دور و دیر واسه نفس کشیدنت بدون تو میشم مثه یه تیکه برگ که میشکنه شبای حمله ی تگرگ دلیل زندگیم تولدم تا مرگ شده دوباره دیدنت

وقتی میری اشکامو باور کن ؛ عمر منو یک جوری کمتر کن قبل از خداحافظ شبو کم کن ؛ خاکستر منو خودت جمع کن از اولش تحملم کم بود ؛ از دلهره همیشه سردم بود موهاتو میبستی دلم میریخت ؛ چشماتو میبستی دلم میریخت بی تو مثل یه ساحل تنهام ؛ که خیره به تلاطم دریام

خسته و تنها پای پیاده منتظر موندم خیره به جاده اما نیومد به اشک چشمام به دل سادم به آرزوهام قسمش دادم اما نیومد قسمش دادم اما نیومد گریه افتادم اما نیومد داره میسوزه زخمای شونه م پُرن از بارون چشمای خونم چشمای خونم شاید از ابرا خبر آوردن غصه ها یک شب بی صدا مُردن بی

رویاهای گمی داشت صورتی گندمی داشت موهاش یکم کوتاه بود مثله هلال ماه بود لبخندی تو دلی داشت یه اخمه خوشگلی داشت چشماش همیشه نم بود طفلکی عاشقم بود سفیدی موهامو خطه پایِ چشامو خشه صدامو دوست داشت بد خلقیامو دوست داشت با اینکه سنش کم بود خیلی مراقبم بود میخ

دل که میبندی باید بسوزی هر عشقی آخه میره یه روزی دل که میبندی جونت اسیره یهو نشستی گریه ت میگیره اسیری ای دل این رسم دنیاست میمیری ای دل گناهش پای ماست هر کیو میخوای بی هوا میره جوری که دنیات آتیش میگیره کسایی که زود دل نمیبندن بیشتر تو فکرن کمتر میخندن اینا یه جایی بدجوری باختن اونا که خستن از تکیه دادن به همه انگا

یه وقتایی یه حرفایی فراموش کردنش سخته دلت یه جوری میسوزه که خاموش کردنش سخته من هرگز فکر نمیکردم غرورم با تو زخمی شه تو یه کارایی کردی که فقط میگم مگه میشه خدا رو شکر که بعد من دیگه خوشحال و آزادی تو عکسایی که من نیستم داری میخندی و شادی یه عمری سهمه م

موهاتو وا نکن بانوی مو بلند باد عاشقت میشه آهسته تر بخند شهر من این شبا تو فکر سرقته واسه گرفتنت دنباله فرصته سهمه من از هوات چند قطره بارونه چیزی مثه یه دست , دست دوتامونه از خاطراتمون من رو جدا نکن کنار پنجره موهاتو وا نکن پاییز من تویی پاییز تو منم باشی من از خودم حرفی نمیزنم تو کوچه های من آروم قدم بزن بارونو برگو عشق با

از خواب برگشتم به تنهایی پل میزنم از تو به زیبایی چشمامو میبندمو میبینم دنیا رو با چشم تو میبینم دنیای من با عشق درگیره عشقی که تو نباشی میمیره عشقی که تو دست تو گل داده عشقی که به دست من افتاده تو مثل من رویاتو میبافی با دست من موهاتو میبافی