آکوردهای هایده

روزای روشن خداحافظ سرزمین من خداحافظ خداحافظ خداحــــافظ روزای خوبت بگو کجا رفت تو قصه ها رفت یا از اینجا رفت انگار که اینجا هیچکی زنده نیست گریه فراوون وقت خنده نیست گونه ها خیسه دلا پاییزه بارون قحطی از ابر میریزه همه با هم قهر همه از هم دور روزا مثل شب شبا سوت و کور روزای روشن خداحافظ همه عزادار سر به گریب

وقتی که من عاشق میشم دنیا برام رنگ دیگس صبح خروس خونش برام انگار یه آهنگ دیگس وقتی که من عاشق میشم ترانه هام عاشق ترن گلواژه های شعر من رنگ گلا رو میبرن وقتی که من عاشق میشم دنیا برام رنگ دیگس صبح خروس خونش برام انگار یه آهنگ دیگس وقتی که من عاشق میشم ترانه

شبا همش به میخونه میرم من سراغ می و پیمونه میرم من تو این میخونه ها خسته دردم به دنبال دل خودم می گردم تو این میخونه ها خسته دردم به دنبال دل خودم می گردم دلم گم شده پیداش می کنم من اگه عاشقته وای به حالش رسواش میکنم من وای به حالش رسواش می کنم من یه روز

هنوز به یاد خونه همه دلامون خون هرگز باورنداشتیم دنیا این جور بمونه سال سال این چند سال امسال پارسال پیرار سال هر سال میگیم دریغ از پارسال وای دل چه خونه ازکار این زمونه حسرت کشیدن سخته خدا میدونه وای وای خدایا دل زده از خوشی ها با هم چه آتش زدیم ما به آشیونه

بهار بهار باز اومده دوباره باز تموم دل ها چه بیقراره اما برای من دور ز خونه بهارا هم مثل خزون میمونه بهارا هم مثل خزون میمــونه بهار خونه بوی دیگه داره هوای خونه همیشه بهاره خونه هزار هزارتا یادو یادگاری داره بچگیــو قلکو عیدی به یادم میـاره گلدون یاسو رازقی

عروسک جون فدات شم تو هم قلبت شکسته که صد تا شبنم اشک توی چشمات نشسته منم مثل تو بودم یه روز تنهام گذاشتن یه دریا اشک حسرت توی چشمام گذاشتن چه تهمتها شنیدیم چه تلخیها چشیدیم عروسک جون تو میدونی چه حسرتها کشیدیم عروسک جون زمونه منو این گوشه انداخت بجای حجله بخت برام زندون غم ساخت

سلام من به تو یــار قدیمــی منم همون هوادار قدیمـــــی هنوز همون خراباتی و مستم ولی بی تو سبوی می شکستم همه تشنه لبیم ساقی کجایی گرفتار شبیم ساقی کجایی اگه سبو شکست عمر تو باقی که اعتبار می تویی تو ساقی اگه میکده امروز شده خونه تزویر وای شده خونه تزویر تو محراب دل ما تویی تو مرشد و پیر همه به جر

وقتی عاشق شوی راز دلتـــــو گفته نتونــــی وقتی عاشق شوی راز دلتـــــو گفته نتونــــی چقده سخته خدایا چقده سخته خدایا چقده سخته خدایا چقده سخته خدایا چقده سخته خدایا چقده سخته خدایا روز نوروز بچینی گل سرخ برسر راه نگار فرش کنی روز نوروز بچینی گل سرخ برسر راه ن

مستی ام درد منو دیگه دوا نمیکنه غم با من زاده شده منو رها نمیکنه منو رها نمیکنه منو رها نمیکنه شب که از راه میرسه غربتم باهاش میاد توی کوچه های شهر باز صدای پاش میاد من غمای کهنه مو بر میدارم که توی میخونه ها جا بذارم می بینم یکی میاد از میخونه زیر لب مستونه آواز میخونه

شانه هایت را بــــرای گریه کردن دوست دارم دوست دارم بی تو بودن را بــــرای با تو بودن دوست دارم دوست دارم خالی از خودخواهی من برتر از آلایش تن من تو را بالاتر از تن برتر از من دوست دارم شانه هایت را بــــرای گریه کردن دوست دارم دوست دارم عشق صدها چهره دارد چشم تو آینه دارش عشق را در چهره ی آینه دیدن دوست دار

وقتی تو هستی آسمون پر از نوره غم از قلبم هزارون ساله دوره الهی نشکنه قلب من و تو که هر کی عاشقه قــلبــش بــــــــلـــــوره نگاهم کن نگاهم با نگاهت قصه ها داره نگاهم کن که چشمت قصه های آشنا داره برای من تو خورشیدی تو نوری تو دریایی که سر تا پا غروری بمون با من که قلب من نمیره

هر چه گشتیم در این شهر هر چه گشتیم در این شهر نبود اهل دلی که بداند غم دلتنگی و تنهایی وای بیا تا همیشه خودم رو واسه تو یه همراه بدونم نذار با دل ساده بی تو تو فصل جدایی بمونم نذار با دل ساده بی تو تو فصل جدایی بمونم چه التماسی واسه تو تو این صدامه اگه بیای صد آرزو تو لحظه هامه

گل سـنگم گل سنگم چی بـگم از دل تـنـگم مثل آفتاب اگـه بـر من نتابی سردم و بیرنگم هـمـه آهـم همه دردم مـثـل طـوفـان پر گردم باد مـسـتم کـه تـو صـحـرا می پیچم دور تو می گردم گل سـنگم گل سنگم چی بـگم از دل تـنـگم مثل آفتاب اگـه بـر من نتابی سر

حالا لالای لالای لالالای لای حالا لالای لالای لالالای لای یه امشب شب عشقه همین امشبو داریم چرا قصه دردو واسه فردا نذاریم عزیزان همه با هم بخونیم که امشب شب عشقه که امشب شب عشقه بخندیم و بخونیم بدونیم که امشب شب عشقه که امشب شب عشقه نمیدم دل به این درد دنیا تموم

نگو نگو نمیام نگو نگو نمیام امید رو پر دادن دیگه سخته برام حالا که دست گلدون به ساقه گل رسیده حالا که عطر آشتی تو خونمون پیچیده حالا که خوب می دونی دلم هوا تو کرده حال که بغض کینه پاشو کنار کشیده نگو نگو نمیام نگو نگو نمیام امید رو پر دادن دیگه سخته برام حالا که دست گلدون به ساقه گل رسیده حالا که عطر آشتی تو خونمون پیچیده حالا که خوب می دونی دلم هوا تو کرده حالا که بغض و کینه پاشو کنار ک

امیدم را مگیر از من خدایا خدایا خدایا دل تنگ مرا مشکن خدایا خدایا خدایا من دور از آشیانم سر به آسمانم بی نصیب و خسته ماندم جدا ز یاران از بلای طوفان بال من شکسته امیدم را مگیر از من خدایا خدایا خدایا دل تنگ مرا مشکن خدایا خدایا خدایا

وقتی عاشق شوی راز دل تو گفته نتونی وقتی عاشق شوی راز دل تو گفته نتونی چقده سخته خدایا چقده سخته خدایا چقده سخته خدایا چقده سخته خدایا چقده سخته خدایا چقده سخته خدایا روز نوروز بچینی گل سرخ برسر راه نگات فرش کنی روز نوروز بچینی گل سرخ

دل دیوونه ای دل ای بی نشونه ای دل ندونستی زمونه نامهربونه ای دل وقتی شکستی از عشق عاشق شدی دوباره ندونستی محبت خریداری نداره دل دیوونه ای دل ای بی نشونه ای دل ندونستی زمونه نامهربونه ای دل حرفای عاشقونه وقتی پر از فریبه دنیا به چشم عاشق یه دنیای غریبه اون که امروز آشنامه اوج عشقش تو صدامه اون که امروز آشنامه اوج عشقش تو صد

مثل باد سرد پاییز غم لعنتی به من زد حتی باغبون نفهمید‌ که چه آفتی به من زد رگ و ریشه هام سیاه شد تو تنم جوونه خشکید اما این دل صبورم به غم زمونه خندید آسمون مست جنونی ، آسمون تشنه خونی آسمون مست گناهی ، آسمون چه رو سیاه

بهار بهار باز اومده دوباره باز تموم دل ها چه بیقراره اما برای من دور ز خونه بهارا هم مثل خزون میمــونه بهارا هم مثل خزون میمــونه بهار خونه بوی دیگه داره هوای خونه همیشه بهاره اما برای من دور ز خونه ... خونه هزار هزارتا یادو یادگاری داره بچگیــو قلکو عیدی به یادم میـاره گلدون یاسو رازقی بنفشه های باغچه آینه و شمعدو

سیاه چشمون چرا تو نگات دیگه اون همه وفا نیست سیاه چشمون بگو نکنه دلت دیگه پیش ما نیست پریشونت شدم میدونی واست همه چیمو باختم واسه دوست داشتنت طاقتم دیگه بیشتر از اینا نیست تو این غربتی که هستم دارم میمیرم حالیت نیست بازم

به دیدن من بیا مهتاب در اومد بیا عزیزم بیا صبرم سر اومد میدونی قلبم آروم نداره تو سینه من یه بیقراره زنجیرو وا کن ز پا دیوونه من چشم انتظارم بیا به خونه من به دیدن من بیا مهتاب در اومد بیا عزیزم بیا صبرم سر اومد تو امید منی بذار مردم بدونن غم عشق تو رو تو چشم من بخونن تو خ

شبا همش به میخونه میرم من سراغ می و پیمونه میرم من تو این میخونه ها خسته دردم به دنبال دل خودم می گردم تو این میخونه ها خسته دردم به دنبال دل خودم می گردم دلم گم شده پیداش می کنم من اگه عاشقته وای به حالش رسواش میکنم من یه روز خیمه زدی

سلام من به تو یار قدیمی منم همون هوادار قدیمی هنوز همون خراباتیو مستم ولی بی تو سبوی می شکستم همه تشنه لبیم ساقی کجایی گرفتار شبیم ساقی کجایی اگه سبو شکست عمر تو باقی که اعتبار می تویی تو ساقی اگه میکده امروز شده خونه ی تزویر وای شده خونه ی تزویر تو محراب دل ما تویی تو مرشدو پیر

گل سنگم گل سنگم چی بگم از دل تنگم مثل آفتاب اگه بر من نتابی سردمو بی رنگم همه آهم همه دردم مثل طوفان پرگردم باد مستم که تو صحرا میپیچم دورتو میگردم مثل بارون اگه نباری خبر از حال من نداری بی تو پرپر میشم دوروزه دل سنگت برام میسوزه گل سنگم گل سنگم چی بگم از دل تنگم

خدایا . خدایا خدایا توی دنیای بزرگت پوسیدیم که میخواستیم . میخواستیم میخواستیم مثل این روزو نبینیم . که دیدیم که ناز اون . بلای اون . حسرت دل . عذاب عالم هر چی باید همه تک تک بکشن . ما کشیدیم که هر چی باید همه تک تک بکشن .

بازم اشکای چشمام مثل آب روونه آدم با چه امیدی تو این دنیا بمونه دیگه با چه غروری بگم خیلی صبورم مگه میشه تو گریه بگم مست غرورم صدام کن که دوباره بشم عاشق عاشق بیام با یه اشاره بیام با یه اشاره یه اشاره تو قلبت کی عزیزتر شده از من کی اومد که بدت اومده از من کنار تو همش عشقه تو حرفا چقدر پیش تو آروم میشه دنیا

غم اومد که گریون کنه چشمامو نتونست شب اومد که داغون کنه دنیامو نتونست دل من دیگه از غم که شکسته نمیشه اسیر غم عشقه دیگه خسته نمیشه کمه فرصت دیدار تو این عالم مستی میخوام با تو بخندم به زمونه به هستی هنوز عشق منی مثل همیشه دل از خوب و بدت خسته نمیشه هنوز عشق منی مثل

زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست در حق ما هر چه گوید جای هیچ اکراه نیست بر در میخانه رفتن کار یکرنگان بود خودفروشان را به کوی می فروشان راه نیست بنده ی پیر خراباتم که لطفش دائم است ورنه لطف شیخ و زاهد گاه هست و گاه نیست ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی دل بی تو به جان آمد و

عشق اگه روز ازل در دل دیوانه نبود تا ابد زیر فلک ناله مستانه نبود نرگس ساقی اگه مستی صد جام نداشت سر هر کوی و گذر این همه میخانه نبود من و جام می و دل نقش تو در باده ناب خلوتی بود که در آن ره بیگانه نبود کاش آن تب که تو را سوخت مرا سوخته بود بفدای تو مگه این دل دیوانه نبود بفدای تو مگه این دل دیوانه نبود ۲ ۲ تو چرا شمع شدی س

وقتی میای صدای پات از همه جاده‌ها میاد انگار نه از یه شهر دور که از همه دنیا میاد تا وقتی که در وا میشه لحظه دیدن می‌رسه هر چی که جاده‌ اس رو زمین به سینه من می‌رسه آه ای که تویی همه کسم بی تو می‌گیره نفسم اگه تو رو داشته باشم به هر چی می‌خوام می‌رسم به هر چی می‌خوام

آورده خبر راوی ، کو ساغرو کو ساقی دوری به سر اومد ، از او خبر اومد چشمو دل من روشن ، شد کلبه ی دل گلشن وا کن درِ ایوون ، کو گل واسه گلدون دیدی سرِ ذوق اومد ، با شادیو شوق اومد زاری نکن ای دل ، شیوَن نکن ای دل این لحظه ی دیدارِ ، پایانِ شبِ تاره غوغا نکن ای دل ، بلوا نکن ای دل خسته تر از خسته ام ، شیشه ی بشکسته ام خسته تر از خسته ام ، شیشه ی بشکسته ام حال

روزای روشن خداحافظ سرزمين من خداحافظ خداحافظ خداحــــافظ روزای خوبت بگو کجا رفت تو قصه ها رفت يا از اينجا رفت انگار که اينجا هيچکی زنده نيست گريه فراوون وقت خنده نيست گونه ها خيسه دلا پاييزه بارون قحطی از ابر ميريزه همه با هم قهر همه از هم دور روزا مثل شب شبا سوت و کور روزای روشن

ای خدا، ای خدا، ای خدا همه چی واسم غریبه همه چی رنگ فریبه ای امید نا امیدا برسون هر چی رسیده دیگه نیست صبر و قراری آخ چه روز و روزگاری مگه ما رو دوست نداری ای خدا کجای کاری ای خدا قسم به عشق و به همین حال پریشون به وفای عاشقون و به صفای چشم گریون

مثل باد سرد پاییز غم لعنتی به من زد حتی باغبون نفهمید‌ که چه آفتی به من زد رگ و ریشه هام سیاه شد تو تنم جوونه خشکید اما این دل صبورم به غم زمونه خندید آسمون مست جنونی ، آسمون تشنه خونی آسمون مست گناهی ، آسمون چه رو سیاهی

بی تو هر شب غمتو به خلوت خودم می بردم خبری از تو نبود و لحظه ها رو می شمردم وقتی شب سحر میشد به بیقراری خودمو به دست گریه می سپردم گله و شکایتی از تو به لب نمی آوردم تو به یاد من نبودی اما من واسه ات می مردم اما من واسه ات می مردم واسه ات می مردم من تو رو از تو میخواستم که به عشقت در دنیا رو به روی خود ببندم تو منو مثل یه بازیچه میخواس

تو که رفت*ی واسه ی م*ن جای آشتی که نذاشت*ی کاش از او*ل گل عشق*و توی قلبم نمی کاشت*ی یه بهون*ه که دوبار*ه با تو باشم که ندار*م این تو هست*ی که بیای*ی با یه بوسه واسه آشت*ی دل صبور*ی که ندار*ه آی ندار*ه تا بدون*ی که ندار*ه آی ندار*ه ش*ب شب شب که نذاشت*ی خواب نذاشتی برام

ص*دای پای* گل میاد و*ا می‌شه چشم* گلدون ا*بر بهار*ی می‌خونه ش*عر بلند* بارون ع*ید تو ع*ید من ع*ید همه م*بارک م*همونی ب*هاره ب*هارتون م*بارک م*همونی بهار تو باغ* و باغچه‌ها ب*راهه ت*نها گذاشتن گلا ت*و گلخونه گ*ناهه گ*ل‌های گلخونه مونو ب*ه مهمونی ب*یاریم د*لامونو رو سفره ی س*بز زمین ب*ذاریم ص*دای پای*

بزن ت*ار که امشب *باز دلم از د*نیا گرفت*ه بزن ت*ار و بزن ت*ار بزن ت*ا بخونم *با تو آواز* بی خرید*ار بزن ت*ار و بزن ت*ار برای* کوچه غمگ*ینم برای* خونه غمگ*ینم برای* تو برای* من برای* هر کی مثل* ما داره م*ی خونه غمگ*ینم بزن ت*ار ای همیش*ه با من و ا*ز من قدیم*ی تر واسه ا*ون که تو کار* عاشقی م*ی مونه غمگ*ینم

تـو نیمه راه* زندگی دل من پرخـونه اینجا با این ق*شنگیاش واسه من زندونه ا*ینجا با این قشنگیاش واسه من زندون*ه * تـو نیمه راه* زندگی دل من پ*رخـونه اینجا با این ق*شنگیاش واسه من ز*ندونه و*ای که تموم ن*مـی شـه ل*جبازیات ز*مونه و*ای که تموم ن*مـی شـه ل*جبازیات ز*مونه سر ر*امو گ

ع*سل چشم ن*گام کن ش*یرینه ن*گاهت ع*سل چشم چ*ه بر دل م*ی شینه ن*گاهت هر دو عاشق * هر دو دلتنگ * بیا با غم * بکنیم * جنگ * دو تا باشیم * آخ چه زیباست * عدد یک ه*میشه تنه*است * ع*سل چشم ن*گام کن ش*یرینه ن*گاهت ع*سل چشم چ*ه بر دل م*ی شینه ن*گاهت من مثه آب روو*نم * تو مثه شاخه ی بی*دی *

از من نپرس خونه م کجاست * تو اون همه * ویرونه * ای هم قبیله چی بگم * قبیله سرگردون*ه * ما در به درتر از همیم * همخونه ی ب*ی خونه * غربت ما دیار ماست * خونین ترین ویرو*نه * دربه دری ف*ال ت*و بود * اما نصیب ما * شد * کودک نوزاده ی ما * با د*ست ما کفن * شد از من نپرس * درد دلم * شکسته سنگ

ت*نها با گل ها گ*ویم غم ها را چ*ه کسی داند ز* غم هستی * چ*ه به دل د*ار *م ب*ه چه کس گویم ش*ده روز من چ*و شب ت*ار * * *م نه کسی آید * نه کسی خواند * ز نگاه*م هرگ*ز راز م*ن * بشنو امشب * غم پنهانم * که سخن ه*ا گوی*د ساز م*ن * تو ندانی تنها * همه شب با گل ها *

ا*ز آن زمان که آرزو چ*و نقشی از سراب ش*د ت*مام جستجوی دل س*وال بی جواب ش*د ن*رفته کام تشنه ای ب*ه جستجوی چشمه ه*ا خ*طوط نقش زندگی چ*و نقشه ای بر آب ش*د چ*ه سینه سوز * آه ها * که خفته بر ل*بان ما ه*زار گفتنی به لب ا*سیر پیچ و تاب ش*د ن*ه شور عار*فانه ای ن*ه شوق شاع*رانه ا

تو ای س*اغر هستی به کام*م ننشستی ندان*م که چه بود*ی ندان*م که چ*ه هس*تی تو ای س*اغر هستی به کام*م ننشستی ندان*م که چه بود*ی ندان*م که چ*ه هس*تی در بزم من ش*کسته ای در کام او ن*شسته ای نوشی تو بر س*نگین د*لان * زهری به کام* خست*گان * نوشی تو بر س*نگین د*لان * زهری به کام* خست*گان *