آکوردهای نیما چهرازی

گل گندم مو دردمندوم ز ای دنیا دل کندوم دلم خینه دلم خینه ز دنیا ز مردم گل عمروم گل زار و سفیدم با من پیشم با من پیشم ز دوریت ما میمروم

به زمستون و سرما یاد مرغزارونُم نیرسه به گوش مو بُنگ کوگ و سارونُم خسته ی زمستونُم مندیر بهارونُم هَرس نَمَندِ به تیام چی اُورِبی بارونُم ای نسیم بُهاری بیَو بِرِس به امدادُم تا به ای وُلاتِ تنگ برَسی به فریادُم دی به سر رَسی جونُم مندیر بُهارونُم هَرس نَمَندِ به تیام چی اُورِبی

باز هم آمدی تو بر سر راهم آی عشق میکنی دوباره گمراهــم دردا من جوانی را به سر کــردم تنها از دیار خود سفر کردم دیریست قلب من از عاشقی سیر است خسته از صدای زنجیر است خسته از صدای زنجیر است دریــــا اولین عشق مرا بردی دنیا دم به دم مرا تو آزردی دریــــا سرنوشتم را

خیلی عزیزی واسه من ای که به قلبم جون دادی وقتی اسیر شب بودم صبحو به من نشون دادی کدوم غروب نشونی داد شب از کدوم جاده میای از عاشقای رهگذر نشون منو میخوای وقتی صدای من نبود کدوم صدا در تو نشست کدوم ستاره پر کشید تو چشمای تو نتفه بست غ