آکوردهای میلاد درخشانی

4 4 ﻳﺎدت ﻛﻪ ﻣﻴﻜﻨﻢ از ﭼﺸﻢ اﺑﺮﻳﻢ ﻃﻮﻓﺎن ﺑﻪ ﭘﺎ طوفان به پا ﻣﻴﺸﻮد رﻓﺘﻰ وﻟﻰ ﺑﺪان ﺷﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﺣﺴﺮﺗﻢ ﺑﻰ اﻧﺘﻬﺎ بی انتها ﻣﻴﺸﻮد از آﺧﺮﻳﻦ ﺳﺤﺮ ﺑﻌﺪ از ﻓﺮاق ﺗﻮ ﺧﻮاﺑﻢ نمی خوابم نمیبرد رﻓﺘﻰ وﻟﻰ ﺑﺪان ﺧﻮدﺧﻮاﻫﻴﺖ ﻫﻨﻮز از ﺳﺮ نمی از سر نمیبرد دﻳﻮاﻧﮕﻰ ﻧﻜﻦ دﻳﻮاﻧﮕﻰ ﻧﻜﻦ ﺷﺎﻳﺪ ﻛﻪ از ﻏﻤﺖ ﺟﺎﻧﻢ ﺑﻪ در ﺷﻮد دﻳﻮاﻧﻪ ﺟﺎن

یک دم بنشین با من دیوانه شو با هر کس جز من بیگانه شو با دستانت می می پیمانه کن امشب این خانه را میخانه کن جان منی از آن منی من مست توام، جانان منی یاراااااا با ما باش و جامی بزن امشب بر طبل بدنامی بزن ماهم باش و روشن کن خانه را پر کن پر کن پر کن، پیمانه را جان منی از آن منی من مست توام، ج

نشود فاش کسی آنچه میان من و توست تا اشارات نظر نامه رسان من توست گوش کن با لب خاموش سخن می گویم گوش کن پاسخم گو به نگاهی که زبان من و توست لالالا لا لالالا لالالالا لا لالا لالالا لا لالالا لالالالا لا لالا نشود فاش کسی آنچه میان من و توست تا اشارات ن

بی ‌تو من هیچی‌ ندارم اگه تو نمونی پیشم بی ‌تو من تمومه کارم اگه تو نباشی‌ هیچم واسه دیدن تو هر شب رو به آسمون میشینم تو رو اون ستاره دیدم که می‌خوام اونو بچینم همیشه من دنبال تو همیشه تو فرار از من همیشه من به ساز تو برده سازت قرار از من کنار مهتاب اون بالا بالاها نمی‌رسم به تو حالا ح

sus4 نشود فاش کسی آنچه میان من و توست تا اشارات نظر نامه رسان من توست گوش کن با لب خاموش سخن می گویم پاسخم گو به نگاهی که زبان من و توست روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید حالیا چشم جهانی نگران من و توست گرچه در خلوت راز دل ما کس نرسید

‏ رو به افق رو به طلوع غم زده چشمان من است ‏ تنگ غروب است و دلم یاد تو در یاد من است ‏ عمق نگاهم به ته راه درازی است که تو ‏ در افقش دور شدی دور شدی دور شدی ‏ حسرت دیدار توام داغ ترین تشنگی ام ‏ راه تو ناممکن و من این همه آوارگی ام ‏ باز کنم به جستجو گوشه به گوشه‌ی قفس

رو به افق رو به طلوع غم‌زده چشمان من است تنگ غروب است دلم یاد تو در یاد من است عمق نگاهم به تهِ راه درازی‌ست که تو در افقش دور شدى دور شدى دور شدى حسرت دیدار توام داغ‌ترین تشنگى‌ام راه تو ناممکن و من ،این همه آوارگى‌ام باز کنم به جستجو گوشه به گوشه قفس آه که پیدا بکنم چاره بى‌چارگى‌ام در قف