آکوردهای مهیار

گفتی تلخه خداحافظیمون و چقد خوبه حالت نسبت به قبلا ولی من نمیذارم سرمو راحت روی بالش حتی یه شبم میپیچم به خودم توی اتاق ولی از تو خواهش نمیره توی کتم دارم دارم یاد میگیرم دیگه راحت بگم ک|س خارش حتی به داروی واجب قلبم دارم کم کم میزنم قید همه چیو میخوام از این شهر برم کردم فکر همه چیشو به من چه اصلا دیگه همخواب کی میشی رژ قرمزت میشه جا من رو لب کی مهر به من چه میزنی شب سلامتی با کی ردیفی یا

دیگه رسیده وقتش نرم یه جاهایی و دیگه رسیده وقتش نکنم یه کارهایی رو جاذبه شن ساعت رو میکشه پایین و نگاه هنوز امید داری که ببری لاتاری رو دیگه رسیده وقتش نرم یه جاهایی و دیگه رسیده وقتش نکنم یه کارهایی رو جاذبه شن ساعت رو میکشه پایین و نگاه هنوز امید داری که ببری لاتاری رو هی با تو ام آدم توو آیینه حواست هست شبا داری چیکارا میکنی تو باید بشینی پا کارِت دیره الآنش هم نگاه داری خودت رو شب

گفتی تلخه خداحافظیمون و چقد خوبه حالت نسبت به قبلا ولی من نمیذارم سرمو راحت روی بالش حتی یه شبم میپیچم به خودم توی اتاق ولی از تو خواهش نمیره توی کتم دارم دارم یاد میگیرم دیگه راحت بگم خ|ارش حتی به داروی واجب قلبم دارم کم کم میزنم قید همه چیو میخوام از این شهر برم کردم فکر همه چیشو به من چه اصلا دیگه همخواب کی میشی رژ قرمزت میشه جا من رو لب کی مهر به من چه میزنی شب سلامتی با کی

پیدا کنم کجا شبیه تو رز مرده ته عمر قلبمه بس که غصه خورده نمیرسه دستم بهت تورو موجا بردن دیو آسمونم توو شبم ماهو برده پیدا کنم کجا شبیه تو به هر دری بگی زدم نری تو شعرامو داد میزنم ببینی همه میشنون فقط کری تو نشدنیه فراموشت کردنت نمیشه دل کند از اغوش از تنت نشدنیه من میشم قاتل اونیکه گره خورده تو بغلت نشدنیه بده یاد منم چجوری راحت ک

بلدی حرف نزنی اصلا میتونی بشینی اینجا پس نه بفهمم نه بزن زل به منِ داغون سیاه مست بلدی فکر کنی یه روحم فکر کنی چون ساکتم خوبم نبینی اشکامو تو بارون باورت بشه این دروغم یه شبایی آدم یادش میره دلیل خندش یه ابرم و میبارم رو این شهر درندشت توو فشارم شدم آروم بغلم کن

ﻧﻔﻬﻤﻴﺪﻳﻢ اون ﻋﻜﺴﻪ ﻛﻪ ﺗﻮ ﻧﻮر ﻣﺎه ﻛﺎﻣﻠﻪ اون ﺳﻴﻨﻪ رﻳﺰ ﮔﺮدﻧﺖ ﻛﻪ ﻛﺎدوﻳﻰ ﻧﺎﻗﺎﺑﻠﻪ اون ﻟﺤﻈﻪ ﻛﻪ ﺗﻠﻮ ﺗﻠﻮ ﻛﻨﺎر درﻳﺎ ﻣﻴﺰدﻳﻢ آﺧﺮﻳﺶ ﺑﻮد از ﻣﺎ ﻓﻘﻄ ﻳﻪ ﺧﺎﻃﺮه ﺗﻮ ﺳﺎﺣﻠﻪ ﻧﻔﻬﻤﻴﺪﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﺎزﻳﻤﻮن ﻣﺜﻞ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺗﻮ ﻛﻮﭼﻪ ﻳﻪ روزی ﺗﻤﻮم ﻣﻴﺸﻪ ﺗﻤﻮم ﺷﺪو ﺑﺰرگ ﺷﺪﻳﻢ ﻧﻪ ﺗﺎب ﺑﺎزی ﻛﺶ ﻣﻴﺎره ﻟﺒﺎﻣﻮﻧﻮ

ﻣﻴﮕﻦ راﺑﻄﻪ ﻣﺎ دوﺗﺎ ﻳﻪ ﺟﻨﮕﻪ از دور ﻛﺪره زﺷﺘﻪ ﺑﺪ رﻧﮕﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﺗﻮ ﻫﻤﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ اﺧﻤﺎت واﺳﻢ وﻟﻰ زﻧﺪﮔﻰ ﻣﻦ ﻧﺒﺎﺷﻰ ﻟﻨﮕﻪ اصلا ﻫﺮﭼﻰ ﻣﻮ رو ﺳﺮﻣﻪ ﺳﻔﻴﺪ ﻛﻦ ﻣﻨﻮ ﺑﺎ ﻗﺮص و دﻋﻮا رﻓﻴﻖ ﻛﻦ ﻓﻘﻄ ﻧﺬار ﺑﺒﻴﻨﻢ ﻛﻨﺎرم ﻧﻴﺴﺘﻰ ﺑﻴﺎ اصلا ﻃﻨﺎﺑﻮ رﻓﻴﻖ ﺗﻴغ ﻛﻦ ﺗﻮ اصلا ﺑﺎﻫﺎم ﻗﻬﺮ ﻛﻦ ﻫﻤﻪ روزو ﺷﺒﺎی ﻣﻨﻮ زﻫﺮ ﻛﻦ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺑﻮد ﻫﻤﻪ ﭼﻴﻮ ﺗﻠﺦ ﺷﺪ وﻟﻰ درﺳﺖ ﻣﻴﺸﻪ ﻳﻪ ﻛﻮﭼﻮﻟﻮ ﺻﺒﺮ ﻛﻦ ﻓﻘﻄ ﺑﺎش ﻓﻘﻄ ﺑﺎش ﻓﻘﻄ ﺑﺎش ﺗﻮ اصلا ﺑﺎﻫﺎم ﻟﺞ ﻛﻦ ﺑﺎﻫﺎم ﺑﺪ ﺷﻮ اون ﻧﮕﺎﻫﺘﻮ ﻛﺞ ﻛﻦ ﺑﻬﻢ ﺗﻤﻮم ﺷﺪه ﺣﺴﺖ ﺑﻴﺎ زﻳﺎده ﺣﺲ ﻣﻦ ازم ﻗﺮض ﻛﻦ ﻓﻘﻄ ﺑﺎ

دوباره کردم من دوره قدیما رو تا کی بازی کنم تو بگو رولِ قویارو تا کی نشون ندم که تنگه دلم واست حسمو بزار تو این آهنگه بگم واست بیشتر از همیشه تو یادتم معتادتم نمیری از جلو چشم پس میزنم خاطرتو میبینمت تو بیداریم تو خوابه من میای و میری بعدش میشه خوابه بد بیشتر از همیشه نیازت دارم دوس دارم زیر بارون بازم پیاده با من راه بیای در گوشم بگی خیالت راحت من که هستم حتی اگه یه ایرانه بات بد

لفظید همتون عع دم اکتید بدهی دارم به همتون یه رفتن قرمز جیغین توو نما ولی سبزین به زبون اومدم پر شده کاسه صبرم خیلی شبا نیست حال من خوب ولی مجبورم باشم قوی صورتم کوه اشکای من رود ولی مجبورم باشم قوی گیج و خسته خیلی شبا بودم مجبوراً خوابم پرید بغض من ببین ماه پشت ابره از دورم آهن ترین مادر یادته قول دادم بهت من نزارم بخوره تو دیگه آب توو دلت تکون تو دادی یادم سرم بره نه

جنس عشق من اصله ببین این آخرین فصله سریالی دوست دارم هیییی مثه عهدی که بام بستی به سبک دهه ی شصتی تو باحالی دوست دارم هییییی میشه تو قلب من جاشی عزیزم که شما باشی خودم هواتو دارم که تو هم کوتاه بیا لطفا چی می خوام مگه من کلا منو تنها نذارم که حتماً شخصاً فداتون میشم

گیر بیاریم کجا مث هم… نباید بقیه که باهامون مقایسه شن… کی مث من مراقب تو مثل تو باشه مراقب من… تو خیابون شب من قراضه ولم تو رو نیازت دارم خلاصه بگم! تو سفیدی من سیاهم تو جواب منی بذار سوالت بشم… خاطره نداریم کجای شهرو پس معرکس بی تو این کلاهه نرو! جون باغ تووی دستای توئه بیا نفس بده به این گلای زرد تو… آسمون نیستی غروبه همش بگو دروغه همش! پوشوندم پنجره دلگیره کوچه سکوت لعنتیش بارونه همش… ما رو باید قاب

تو مستی اومد اسمت من سفید شد موهام درجا هنوزم لب‌ تر کنی ظاهر میشم هرجا تو بگی با اینکه مقصری قبوله گلگیت تو مستی اومد اسم‌تو دیگه نمیشنوم کلا بیا پژمردگیمو بگیر ازم گلم مگه میشه نیام سمتت من تشنتم هنوز با اینکه خیلی ازت خوردم همه حرفام دروغ بود من هنوز عاشقتم بهت

تو که سر زندگیت ردیف و خوبی ولی من کنار دوستام چشام امشب زوری خندیدن یه گوشه قفلم رو چند ثانیه تصویر ازت برعکس دنیامون چشای طوسیت رنگین گیج میره سرم تار چشم ولی یادتم منو تنهایی چشم به دریم یه سر به ما بزن چون نمیدونم کجایی تو سمی شده فازم چرا نمیفهمی لعنتی بده حال من کجایی داره کنده میشه قلبم تو پوست و خون و روحمی تورو مگه میشه ترک کرد شکاری از دستم ولی اگه میشه برگرد اگه میشه بر

غم تو دلم زندونیه تو دیگه بدترش نکن… اگه میخوای تنهام کنی برو معطلش نکن! منتظر چی‌ای بزن تیر خلاصتو برو… خودشو پیدا میکنه این مرد کلافه تو برو… بگو اصلا از اولم نداشتی هیچ حسی به من از سر تنهایی بوده یه‌طرفه‌ست و دل بکن… برو به هیشکی نمیگم چجوری تنهام میکنی! دلشوره و بی‌خوابی و مهمونِ فردام میکنی توام بری دیگه باختنم حتمیه…

یهو می‌گیره خواب و دوتا چش اَ چشات باید از این هیپنوتیزم منو بدن نجات بی دوربین دیده می‌شه بهشت اَ چشات به زیباییت هیچی نیست چی بکشم به‌جات منو رفیق کردی تو با این ضربانِ تند شَرَم باشی درد می‌کنه سَرَم واسه تو اگه خواستی یه روز بری از این محله و شهر هر برنامه‌ای چیدی تووش یه منم باشه خب من عکس می‌گیرم حتی اَز رو عکسات می‌خوام نِگات کنم تکون نخور اَز جات می‌دونم این بَده که وقتی رو به رویِ همیم انقدر محوتم گوش نمی‌دم به حرفات نباید می‌فهمید نباید می‌گفتم چرا

می‌خوام فقط بالا پایین کنم تهران بارونی و خنکه سوز صدام پره همه جای شهر نگام نمه‌داره غم زیر چوب قضاوت کیه مگه جای من؟ کی می‌فهمه من و تو رو؟ چشو ببند فقط برو فرق نداره کجا می‌ریم هر جا، فقط خونه نرو ‌ می‌خوام فقط بالا پایین کنم تهران بارونی و خنکه جفی هم نشسته بغلم بزنیم زیر گل دورگه به کسی چه کلاً همه‌چی زندگیمه اگه لب تیغ تنهام چون آدما گم می‌شن بهشون فقط یه نه بگی به کسی چه که عصبیم

دلیل دارم واسه اینکه بترکونم که پنت بشه خونم من عزیزایی دارم باید دقدقه هاشون به صفر برسونم حق دارم اگه الان دل نگرونم واسه ترک عادتای بدم این حالتای شبم اگه میدوم همش پی بانک و نرم میبینی مادر یه روز از شاهم بالاترم کف این شهر که پره گرگه چیدن واسه من تو تله طعمه من تیر اولم باید وسط بخوره خیسه گلیممو خیلی کمه فرجه تا نزنی کسی بهم من آروم

نشد بشیم همیشگی ما با اینکه چفتمی و هم سلیقه ای باهام تو رو دیگه نمیشناسمت قلبم قهره باهات و غریبه ای باهاش نشد بشیم همیشگی ما چقدر وایستادم پات و هر جریمه ای داشت همش میگفتی آخرین دفعه است ولی اضافه کاری و دریده ای باز میگم مرده هرکی میپرسه حالتو از من کشتمت تو قلبم و چالتو کندم بین بودن و نبودنت دومیو میخوام هم جای خودم هم جای تو خسته ام گفته بودم یه روز بهت نذار رد بدم افتادی بلندت کردم صد بار از چشمم مینویسی جمله هارو پش

کجاشو یادت نی لعنتی ما زنجیر هم بودیم بودی تسکین هر مودیم کجاشو یادت نی لعنتی آخه چرا قهر و دوری وقتی فقط با هم خوبیم کجاشو یادت نی بگو بهم بیا باز بذار بکوبه این قلب تعمیری برا تو وسط شهر تو خونه حبسم داره بند میاد نفسم، من لازمم صداتو میدونم تو هم تنگه دلت کنار من باشی نه ؟ نیسیت

یه نامه روو میزه که میکنه بد جوری حالم رو بد یه ساله سعی کردم نگهش دارم و اون جا زد و رفت یه قاب عکسه که توو دستم دستته روو لبم خنده هست دیگه فرق نداره هیچی برام فقط میرم جاده رو سلام من دیگه دارم میرم از تو از حسمون سیرم این رابطه تهش بیریخته این بار جدیه تنبیه نیست که این دفعه فرق داره با همیشه با کمال میل میرم من از پیشت نمیزارم حتی یادگاری واست روزگارت از این تاریک

من زورم رسید به جای خالیت جات خالیه ولی واسه تو جا نیست مغزم زورش رسید به قلبم آخر تو از در رفتی دیگه دری به روت وا نیست من زورم رسید به بوی عطری ک میزدی به هر چی جا گذاشتی پیشم با این که عادی دیگه نیستم تنهایی رو گلوم چاقو گذاشتی شب تنهایی بهتره از با بعضیا بودن خسته ام از آدمای الکی از عشق و حس و دل دادن تو فقط اَکتشو بلدی دیگه حرفشو نزن (هیس) روشنه تکلیفِ تو با من نشون داد زمان اینو خ

intro: دوباره کردم من دوره قدیمارو تا کی بازی کنم تو بگو رولِ قویارو تا کی نشون ندم که تنگه دلم واست حسمو بزار تو این اهنگه بگم واست بیشتر از همیشه تو یادتم معتادتم نمیری از جلو چشم پس میزنم خاطرتو میبینمت تو بیداریم تو خوابه من میای و میری بعدش میشه خوابه بد بیشتر از همیشه نیازت دارم دوس دارم زیر بارون بازم پیاده بامن راه بیای در گوشم بگی خیالت راحت من که هستم حتی اگه یه ایرانه باهات بد