آکوردهای متین 2 حنجره

اره من روانشناسم همتونو خوب میشناسم. همتون مثل همیدو میگین تو سختی باهاتم اما اینا همه حرفه توعمل یه جوری ظرفه ظرفه تو خالی و پوچه تویی تنها اینا پوچه اگه دردودل تو داری نگو دیگران حریصن همه منتظر نشستند تاتو بشکنی بخندن به خدا کارت که گیره کسی دستت نمیگیره همه تنهاییمو خسته سختی ها باید بمیره

یادت که میوفتم دلم میگیره باز تو دنیای منی اما همش پرواز پرواز از این بومو پرواز به اون بومو منم تو این خون تنها و حیرونو برو برو که دل برات پر میزنه به آسمون از عشقِ من دنیاتو پر کن مهربونِ هم زبون بذار توو دستای من اون دستای گرمتو عشقم بدون از این دنیا تورو من هدیه گرفتم بدون به یاده تو همش روزامو من سر میکنم

دلم برای خاطرات بچه گیمون تنگه دلم برای دختر همسایمون تنگه دلم برای خنده هایِ از ته دل تنگه دلم برای کوچه پس کوچه های شهرمون تنگه همون زمون که مادرم مادرت خوشحال بودن الان یا نیستن روح شون شاد یا هستن و هر روز پیرتر میشن چه شبهایی که میرفتیم خونه همدیگه

آره من می خواستمت آره من عاشق چشمای تو بودم آره من دلم میخواست با تو میموندم تو نخواستی واسه من یار باشی دل تو به من بدی اخه گرفتار باشی منم اون کثافت شهر که به پای تو نشستم اره حقمه کثیفی که دلم رو به تو بستم تو لیاقتت همینه که بری تنها بمونی

میدونی چیه گل من واسه تو غزل می خوندم واسه گریه هات می سوختم واسه دنیات دل می باختم میدونی تو اوج مستی واسه تو ترانه ساختم واسه قلب تو شکستم به یادت تنها نشستم همه لحظه هام همینه نمی خواد تنها بمونه همه روزای قشنگم رفته و دلنگرونه اگه عم

2 (له له لاره له لاره له له) از راه دور میبوسمت ای شاخه گل عروسکم ای آخرین لحظه ی من بی تو میگیره نفسم با اینکه دورم از تو و با اینکه هستی بی خبر میخوام به آخر برسه قصه ی تلخ این سفر 2 (له له لاره له لاره له له) از من نگو از من نپرس که بی تو میمیرم و باز

تو داری گریه میکنی صدای هق هقت میاد لبای لرزونت میگه زندگیتو دادی به باد مگه من نگفته بودم که وقتی رفتی برمیگردی وقتی قدره دستای من رو میفهمی برمیگردی اما نمیدونم چرا با اینکه دل رو بازی گرفـتـی چشمامو بستم چیزی نگفتی از

به من بگو بی وفا حالا یار که هستی خزان عمرم رسید تو بهار که هستی میخوام برم دور دورا دلم طاقت نداره دست تو غم داره روزامو میشماره روزامو می شماره از همه در به در شدم با تو شدم آروم شدم اما تو هم مثل همه رفتی و من حیرون شدم به من بگو بی وفا حالا یار که هستی خزان عمرم رسید تو بهار که هستی