آکوردهای مازیار فلاحی

مست بگو راست بگو تا شب یلداست بگو تا نفسی هست بگو هرچی دلت خواست بگو خسته و بی‌تاب شدم محو شدم خواب شدم خسته از این پنجره ها منتظرت قاب شدم گریه بر این حال کشید اشک بر این فال کشید بر تن بی دست خدا نقش دوتا بال کشید خار شدم پست شدم با همه یکدست شدم تشنهٔ بی آب شدی نیست از این هسـت شدم

تا که تو لبخند میزنی قلبمو از جا میکنی وقتی تو قاب پنجره موهاتو شونه میزنی رنگ اون آرایشت صورتت آرامشه اون نگاهو خواهشت سرخیه لباتو دوست دارم ناز داری دل میبری سمت ساحل میبری آخ چه خوشگل میبری دامن کوتاتو دوس دارم من به قربونت میشم من سحر و افسونت میشم

دوباره اومدم دلتنگت ای جون من و با عشوهات کمتر برنجون دوباره اومدم خاطره بازی برام با خنده هات مرهم بسازی بشینی روبروم با چشم مستت بگیری دستمو بازم تو دستت ساقیا ساقیا با دل ما راه بیا پیک هارو سنگین بریز واسه دل غمگین بریز از دلو از جون بریز مست و غزل خون بریز

باز دلتنگیه بارون توو چشمامه شب گردی عشقت توو شعرامه باز آروم بیا همرنگ دریا شیم کاشکی بشه یه ذره تنها شیم انگار خدا میخواد باهم باشیم دلتنگته این مرد دیوونه کارش قدم زدن تو بارونه بی تو براش زندونه این خونه هرکی که عاشق باشه میدونه میدونه میدونه زیباترین عاشق کش دنیا پنهون نکن چشماتو از دری

اومدم کنار دریا دوباره تنهای تنها گفتم اینبار نمیام دوباره رسیدم اینجا!! کاش میشد بگذره با تو تا ابد اینطوری هر روز… با یه آهنگ قدیمی وسط جاده چالوس آخر هفته که میشه دوباره دیوونه میشم تورو رو ترک خیالم با موتور روونه میشم منو محکم بغلم کن توی جاده تو شلوغی همسفر شو با خیالم مث بهروز وثوقی!! آره محکم بغلم بگو که پیشت میمونم

گفتم که دلتنگی همش گفتی بذار به پای من گفتم بیا تا ته عشق گفتی برو به جای من گفتم که از دوری تو می میره حس و حال من گفتی که این فاصله نیست بین تو و خیاله من من با تو فهمیدم خدا چه مهربونو ساده بود که رنگ و بوی گندمو به چهره ی تو داده بود برگرد ببین حال ِ منو من عاشقم بی من نرو

قسم به روی ماه تو به آخرین نگاه تو به لحظه های آخرت به زجه های مادرت قسم قسم قسم قسم به خون پیرهنت کبود های رو تنت قسم به آبروی تو قسم به تار موی تو قسم قسم قسم قسم به ساحل خزر ستارهای در به در صدای حبس در قفس به دخترای بی نفس من از تو دست نمیکشم یه لحظه پس نمیکشم اگر سکوته رو لبم بدون نفس نمیکشم قسم قسم قسم به زندگی به زن به خاک سرخ این وطن قسم به خنده های تو به زخم در صدای تو من از تو دست نمیکشم یه لحظه پس

لالالالا ... هوووو ... لالالالا کاشکی چشمامو میبستم ، کاشکی عاشقت نبودم اما هستم…. کاش ندونی بی قرارم ، کاش اصن دوست نداشتم…… اما دارم کاش ندونی که دلم واسه چشات پر میزنه کاش ندونی که میاد هر روز بهت سر میزنه کاشکی بارون غمت منو میبرد کاش ندونی که نگاهم ، خیره مونده به نگاهت

منو ببخش اگه این بودنم با تو وارونه کرد همه ی آرزوهاتـــــــــــو تو یاد من قدم زدنامون همیشه هست یه راهی هست حتما واسه رهایی از این بن بست عاشقم باش آخه تو اونکه می خوامی دیوونتم همه ی آرزوهامـــــــــــی به غیر من کی جور دردای تو رو کشید قدم زدن تو بارونه چشاتو جز من کی فهمید من تو رو تو

تو که می دونستی قلبم بی تو لحظه هاش عذابه تو که میدونستی حالم بی تو داغونه خرابه پس چرا گذاشتی رفتی مگه مهربون نبودم مگه عاشقت نبودم مگه همزبون نبودم تو که میدونستی اشکات واسه من شگون نداره توکه میدونستی قلبم وقتی همزبون نداره یه روز ام دووم نداره به خدا دووم نداره دیگه کاری اون به کار دل دیگرون نداره

ِ من وقتی با تو باشم چی میخوام از دنیا ِ با غیر تو غریبست این آدم تنها میــخـــو ام بمونی پیشم وقتی دلم میگیره تا غم بیاد سراغم میبینه هستی میره به فکرمی حتی وقتی من حواسم نیست جز تو هیچی اون چیزی که من میخواستم نیست تو بهتر از هر کی میدونی وابستم به تو به تو به تو دوس دارم حرفاتو از هر

تمام دنیا تو قعر دستات خلاصه میشه واسه همیشه دیوونه میشم راهیه راهت این خونه میشم دیوونه میشم تا آخرین لحظه ی عمرم عشقتو تو بغل میگیرم اون لحظه ای که دستام جدا شه بدون که آروم دارم میمــــــیرم یک شبو یک روز با تو نفس بود بعدش تمامه دنیا قفس بود حیف ندونستی منم مثه تو تو کنج رویا عاشق دری

عاشقانه من میسازم یک کلبه ای از دلتنگی از دلتنگی مثل بارون من میبارم آرام آرام از دلتنگی از دلتنگی اشکای عاشقانه بدرقه ی وجودت قربون اشک چشمات، برو خدا به همرات تو بغض سرد بارون منو به غم سپردی قلبم میون دستات، برو خدا به همرات برو خدا به همرات مثل دریا خسته و غریبم سر

تازه عادت کرده بودم که تو تنهایی بمونم یه عالم بغض ِ غریبو گوشه ی دلم بشونم تازه عادت کرده بودم که همه دلتنگیامو بسپرم به دست گریه که بازم از تو بخونم تازه عادت کرده بودم.. تازه عادت کرده بودم تازه عادت کرده بودم.. من نمیدونم چطور شد من چجوری دل سپردم من فقط دیدم که چشماش پُره بارونه و خواهش

نفرین به تو که نیســتی نفرین به غم که هست نفرین به این دلی که از رفتنت شکـــست نفرین به خاطراتــت که توی ذهنــمه نفرین به خونه ای که بی تو جهنــمه نفرین به این کاری که با دلم کردی من دوستت دارم با اینکه نامردی نفرین به این کاری که با دلم کردی من دوستت دارم کاشکی که برگردی

بزار دستاتو تو دستام حالا تو را میبینمت هر روز از این بالا تو آستان می شوی با من لبالب می شوی تا من تو را با عشق می پوشم در آغوشم چرا انقدر نا امید چرا انقدر با تردید به تو نزدیکه نزدیکم به تو نزدیک تر از خورشید بزار دستاتو تو دستام حالا تو را میبینمت هر روز از این بالا به باور میرسم با تو

خستگی‌ هامو بگیرین غمه چشمامو بگیرین درد و از تنم بگیرین بذارین برم از اینجا بذارین برم از اینجا جنگ من با تّن تمومه بردنو باختن تمومه بـذارین بـرم از ایـنجا موندنو رفتن تمومه نـمیخـوام و نـمیتـونم به لبم رسیده جونم نزارین اینجـا بـمونم بذارین برم از اینجا بذارین برم از اینجا

یواش گفتم دوست دارم واسه اینه که نشنیدی بلد نیستم که بد باشم نگو اینو نفهمیدی بذار باشم کنار تو کنار عطر این احساس بذار حبس ابد باشم تو عشقی که برام رویاست بذار با گریه اینبارم بگم خیلی دوست دارم اگه بازم پشیمونی به روت اصلا نمیارم دلم میگیره هر روزی که میبینم تو دلگیری دارم میمیرم از

عشقم عمرم نمیدونی چجوری دلم میره واسه صدات نفسم نفسم میره واسه ی خنده ی روی لبات تو بگو به دلم نیستی باز تو اتاق به موهات گل سر بزنم عشقمو دادمو پس نمیگیرم ازت بیا دیوونه بگرد مردم و جون دادم از ته قلبمو هیچی نخواستم ازت من

دلم تنگته باز هوام ابری نمیدونم الان دلت با کیه حواست اصلا ذره ای با منه تو شعراش یکی داره جون میکنه میدونم چقدر سخته که با توئه ولی باز چه خوشبخته که با توئه شبا پا برهنه تو ساحل برو از این حالو روزم تو غافل برو گمونم که الان تو فکر منی که اینجوری آروم قدم میزنی میدونم خیاله ولی کاش همون پیرهنی رو که دا

قلب من میگه که هستی اما چشمام میگه نیستی خیلی سخته باورم شه که تو پیشم دیگه نیستی بگو که هنوز چشاتو رو به عشق من نبستی چشم من میگه تو رفتی اما قلبم میگه هستی حالا که همش خیاله بزار دستاتو بگیرم بزار تو فرض محال ام با تو باشم تا بمیرم بزار عاشقت بمونم بزار عاشقت بمونم بزار عاشق

با تو شعرام همگی رنگ بــــهاره با تو هیچ چیزی دلم کم نمـــیاره وقتی نیستی همچی تیره و تاره کاش ببخشی تو خطاهمو رو دوباره ای خدای مهربون دلم گرفته از این ابر نیمه جون دلم گرفتـه از زمین و آسمون دلم گرفته آخه اشکام رو ببین دلم گرفته تو خطاهام رو نبین دلم گرفتـه تو ببخش فقط همین دلم گرفته

هنوز دلتنگی قدم زدن با تو رو دارم هنوز با نفسات تو باغچه شمعدونی میکارم هنوز عاشقتم ماهک من از دل و از جون با اون گوشواره های رنگی ِ دونه های ناردون با کل غصه های زندگیم باز زیر بارون باور میکنی یا نــــه من عاشقم اما نه من دیوونتم این قصه ی تکراری این دوری اجباری منو دیوونه کرد هنوز عاشقمو دلهره ی چشماتو دارم

تو سراپا احساسی تو خود عطر یاسی اگه تو با من باشی زندگیمو میسازی دست تو توی دستم عشق تو توی قلبم من همیشه عاشقت بودم و بازم هستم دوست دارم دوست دارم دوست دارم و بی قرارم خوشبختیمو با تو میخوام با تو آرومه روزگارم تو سراپا آرامش من پر از حرف و خواهش داشتن این احساسو ت

مگه دیوونم از تو جدا شم مگه میتونم که بی تو باشم یه کاری کردی که نمیتونم بی تو و عشقت زنده بمونم دلمو بردی کارتو کردی به خاطر من با همه سردی بذار تو دستات بمونه دستم حالا که هستی با تو من هستم هر چی دارم واسه تو تو بمون واسم همه احساسم تو بمونی بهترین روزاتو میسازم رو تو حساسم مثه

عشق تو صدام مث غم توی بارونه زندگیم شده شب و روزای وارونه از حال من کسی چیزی نمیدونه وقتی نیستی خونه خونه ساکت و آرومه شب تو خیالم سر تو روی زانومه برگرد بیا به خونه خونه بی تو زندونه بیا بی بهونه برگرد پیش این دیوونه برگرد حتی یه شب دیگه به اون شبای خوب عاشقونه برگرد بیا بی بهونه برگرد پیش ای

دوست دارم لبالب میسوزه عشق ام از تب پر میشم از اســــــم تــــو هر ثانیه هرشب دوست دارم تا فردا دوست دارم تا دریا شاید ببینمــــت باز تو وقت خواب و رویا ساعتی از دقایق دقیقه های عاشق دوست دارم تو بارون تموم این دقایق سبد سبد ستاره رو دوش شب سواره اگه فردا نباشه دوست دارم دوب

این حال ِ خوب با تو اشکای روی گونم دستای بی‌خیالت گرمای روی شونم خیال ِ تو در آغوش یادم تو را فراموش یادم تو را فراموش رو تن خاطراتت دوباره دست میکشم تورو بغل میکنم عشقو نفس میکشم با بوسه‌ای در آغوش یادم تو را فراموش با این صدای بارون خیس از هوای گریه با بالشی در آغوش یادم تو را فراموش

مثه قایقی خسته تو دریا مثه دیدن تو توی رویا مثه تیک تیک خسته ی ساعت مثه قصه ی تلخ صداقت مثه شمع مثه گل توی گلدون مثه تصویر ماه توی بارون مثه گریه تلخ دیوونه دیگه چیزی ازم نمیمونه مثه لحظه ی بارون و پاییز مثه چشمای خسته ی لبریز مثه اشکای ریخته رو گونه دیگه چیزی ازم نمیمونه مثه بارون و ابر بهاره مثه لحظه ی خواب ستاره تورو دوست دارم مثه خاطره های پریده دونگاه به هم نرسیده مثه شاعر و عشق و رفاقت مثه حس غریب نجابت مثه پرسه و گریه وخوندن همه خاطره هاتو سوزوندم مثه اشک

دیگه دیره واسه موندن دارم از پیش تو میرم جدایی سهم دستامه که دستاتو نمیگیرم تو این بارون تنهایی دارم میرم خداحافظ شده این قصه تقدیرم چه دلگیرم خداحافط دیگه دیره دارم میرم چقدر این لحظه ها سخته جدایی از تو کابوسه شبیه مرگ بی وقته دارم تو ساحل چشمات دیگه آهسته گم میشم

قربون مست نگاهت قربون چشمای ماهت قربون گرمی دستات صدای آروم پاهات چرا بارونو ندیدی رفتن جونو ندیدی خستگیهامو ندیدی چرا اشکامو ندید مگه این دنیا چقدر بود بدیهاش چندتا سحر بود تو که تنهام نمیذاشتی توی غمهام نمیذاشتی گفتی با دو تا ستاره میشه آسمون بباره منمو گریه ی بارون غرب

ازت متشکرم دیوونه ی من از اینکه چشم به این دنیا گشودی از اینکه پا تو زندگیم گذاشتی از اینکه پا به پام همیشه بودی ازت ممنونم ای تنهای عاشق که یادم دادی دستاتو بگیرم اجازه دادی با تو هم نشین شم تو جون دادی به این احساس پیرم ازت متشکرم دیوونه ی من ازت متشکرم دی

هر موقع که میبینمت دست رویه قلبم میذارم دست خودم نیست به خدا که اینجوری دوست دارم سر به سرم بذاری ام هر چی سرم بیاری ام بگی دوسم نداری ام دوست دارم پشت سرت هر چی بگن یه دنیا دشمنم بشن یکم دروغ بگی به من دوست دارم حتی اگه پیرم بشی دوست دارم از دیدنم سیرم بشی دوست دارم من فدات شم وقتی آروم نمیشی

لعنت به من چه ساده دل سپردم لعنت به من اگر واسش می مردم دست من گرفتو بعد ولم کرد لعنت به اون کسی که عاشقم کرد لعنت به اون کسی که عاشقم کرد یکی بگه یکی بگه که ماه من کی بوده مسبب گناه من کی بــــــــــوده سهم من از نگاه تو همین بود عشق تو بدترین قسمت بهترین بود تو دل بارون

قربون مست نگاهت قربون چشمای ماهت قربون گرمی دستات، صدای آروم پاهات چرا بارونو ندیدی رفتن جونو ندیدی خستگیهامو ندیدی، چرا اشکامو ندیدی مگه این دنیا چقدر بود بدیهاش چندتا سبد بود تو که تنهام نمیذاشتی توی غمهام نمیذاشتی گفتی با دو تا ستاره میشه آسمون بباره منمو گریه ی بارون، غربت خیس خیابون

این نامه رو لیلا فقط بخونه فقط میخوام که حالمو بدونه کلاغا اطراف منو گرفتن از دور مزرعه هنوز نرفتن لیلا دارن نقلو نبات می پاشن تا عشقو خون دوباره همصدا شن لیلا چقد دلم برات تنگ شده نیستی ببینی که سرت جنگ شده نیستی ولی همیشه همصدایی لیلای من دریای من کجایی این نامه رو تنها

تو فقط باش تموم کم و کسرش با من با تموم دوری و طاقت و صبرش با من تو فقط تب کن از این عشق بلاتکلیفم مردن و سوختن و باقی زجرش با من تو دلت قدم زدم تو روز بارونی بخواب روزای بهاری و بارون و ابرش با من پیرهن خاطره هاتو زیر بارون تن کن خوندن ترانه و پاییز و عطرش با من

تورو دوست دارم مثل حس نجیب خاک غریب تورو دوست دارم مثل عطر شکوفه های سیب تورو دوست دارم عجیب تورو دوست دارم زیاد چطور پس دلت میاد ، منو تنها بزاری تورو دوست دارم مثل لحظه ی خواب ستاره ها تورو دوست دارم مثل حس غروب دوباره ها تورو دوست دارم عجیب تورو دوست دارم زیاد نگو پس دلت میاد منو تنها بزاری توی

کنار سیب و رازقی نشسته عطر عاشقی من از تبار خستگی بی خبر از دلبستگی عاـــشقم ابر شدم صدا شدی شاه شدم گدا شدی شعر شدم قلم شدی عشق شدم تو غم شدی لیلای من، دریای من آسوده در رویای من این لحظه در هوای تو گمشده در صدای تو من عاشقم مجنون تو گمگشته در بارون تــــتــو مجنون لیلی بی خبر در کوچه های در به در مست و پریشون و خراب

همه میگن که تو رفتی همه میگن که تو نیستی همه میگن که دوباره دل تنگمو شکستی دروغه چه جوری دلت میومد منو اینجوری ببینی با ستاره ها چه نزدیک منو تو دوری ببینی همه گفتن که تو رفتی ولی گفتم که دروغه دروغه همه میگن که عجیبه اگه منتظر بمونم همه حرفاشون دروغه تا ابد اینجا میمونم

دل دیوونم از تو تنها نشونم از تو یه عکس یادگاری که خودتم نداری شده رفیق شبهام وقتی که خیلی تنهام میگیرمش رو به روم بازم میشی آرزوم وقتی تو رو ندارم وقتی که بیقرارم چشامو باز میبندم ، شاید بیای کنارم لالالالالای لالالالای لالای لای لالالالالای لالالالای لالای لای لای لالالای لای لای لالای لا لای

این بوی همون عطره ازش خاطره داری،این عکس همونیه که تنهاش نمیذاری این فکر همون فکره که هر لحظه باهاته،این خواب همون خوابه که هرشب تو چشاته یه قلب مهربون تند تند مــــزنه می دونم این روزا همش حواست به منه بی تابیه تو،بی خوابیه تو،اینا همش نشونه های عاشق شـــدنه چیزی نمونده که دست دل تو رو بشه

تو نگو که خیالِ محاله رفتنت واسه این دل تنها یه سوال بی جوابه مثل خوابه ، یه عذابه نمیدونی چه تیره و تاره حال قلبی که از تو و دوری بی قراره بی قراره ، نگو دیره ، که میمیره آخرین نفسامه و بی تو دارم حس میکنم که میمیرم لااقل بذار این دم آخر از چشات همه چی رو بگیرم توی لحظه ی خسته ی دلخوشی که تو بی نفسی منو میکشی

دلم میخواد باز دلم میخواد یه یارِ طناز دلم میخواد هوایِ شیراز دلم میخواد یه بالِ پرواز دلم میخواد صدای سنتور دلم میخواد یه یارِ مغرور دلم میخواد چشاتو بدجور دلم میخواد یه جور و صد جور دلم میخواد آی دلم میخواد با نگاه تو باز یادم بره کلِ مشکلم دلم میخواد هی بهت بگم عاشقِ توام از تهِ دلم ساقه یِ گلم یار خوشگلم ساقه یِ گلم

توی تنهایی و غربت میونه این همه ظلم من عروسکه تو بودم توی این اتاق خلوت با تمومه بی کسی هام با همه دلبستگی هام تو یه شب برام نوشتی که میری از دل ِ چشمام وقت ده سالگیه تو هی تو رو نگات میکردم با زبونه بی زبونی هی تو رو صدات میکردم.. یه روزی اما دوباره یکمی نگام میکردی

کنارت دلم تنگ میشه برات هراس نبودت رو از من بگیر بذار بعضی وقت ها کلافت کنم بذار خیره شم تو چشات سیر ِ سیر من از روزگارم حالا راضی ام هوامو تو داری همین کافیه تو تشویش دنیامو کم میکنی خزونم بهاری همین کافیه چه خوبه زمانی که درگیرتم شبایی که غم رو نفس میکشم دلم گرمه جونی واسه جونم ای جونم تو این جاده هایی که آخر نداشت به هر سمتی میرم به تو میرسم نگاه تو آرومه اما هنوز یه وقتایی بدجوری دلواپسم تو ذهنم خیال نگاتم نموند

دل دیوونم از تو تنها نشونم از تو یه عکس یادگاری که خودتم نداری شده رفیق شبهام وقتی که خیلی تنهام میگیرمش رو به روم بازم میشی آرزوم وقتی تو رو ندارم وقتی که بیقرارم چشامو باز میبندم ، شاید بیای کنارم لالالالالای لالالالای لالای لای لالالالالای لالالالای لالای لای

آدمکای برفی آروم تر بخندید ستاره های روشن چشماتونو ببندید یواش یواش ببارید ای قطره های بارون لیلای من تو خوابه کنار دید مجنون نگو یه وقت که دستات قلبمو بردن از یاد کجا رفتی عزیزم دلت منو نمیخواد .. ؟ تنهای تنها موندم نمونده دیگه حرفی رفی

بیدارمو خواب می بیـــــــــنــــم حالم از این بدترم میشه تو تنهایی با دیوارایه این خـــــــونه حرف میزنم همیشه تو تنهایی همیشه همینه دنــــــــــیا هر چی عاشقتر باشی تنهاتر میمونی باید عادت کنم کم کم خیلی سخته احساسه پشیمونی دوریت داره میبره منو هــــر شب پایه وحشت مرگ تنها دا