آکوردهای علی قادریان

از تو منم دیووانه تر تو شدی دنیای من به تو وصله بود و نبودم دریام و تو طوفانمی به دلم موج میزنی جز تو دلداری ندارم تاب ندارم لبخند تو دیوانه کنندس برایم من به نگاه های تو زنجیره نگاهم آرام ترین جای جهان است کنارت قلبم به فدایت ای تماشایی ترین خلقِ جهانم منو از نیم به تمامم برسانم

نمیدونم شاید زیر آسمون همین شهری نمیدونم شاید تو هم قلبتو گمش کردی نمیدونم همه این حسو که تو دلم دارم تو هم شبا آسمونو که میبنی حسش کردی ولی حرفاتم هنوزم تو گوشم آشنائه هنوز عطرت که میاد نفسام کم میاره هنوز باور نکردم که دیگه ما نباشیم هنوز در که وا میشه میگم ای کاش تو باشی کل این شبا زیر نور ماه تورو آرزو کردم ولی اثر نداشت انگاری هرچی میگذره فکرت ازم نمیپره بیدا

به کی بستم دلمو یه مدت؛ یکی که بوده همش دنبال فرصت! هیچ وقت نمیشه که خوب باشه کلا؛ همیشه تو فکر اینه چطور میشه دور زد! بره با یکی بپره؛ که از منو خودش واسش خیلی بهتره همه اینا واسه منم میگذره؛ فقط یه سوال میمونه که واسم مبهمه… چشام قفلن به دستای بقیه؛ تو حسرت که چرا عشقم عوضیه؟! همه گفتن که وقتم تلف میشه؛ ولی گفتم این چیزا تو رابطه ها عادیه! عادی نبود که هر شب با یکی بود؛ عادی نبود که واسم سایه بود عادی نبود که فقط اسمش بام بود؛ از اونم فقط برام یه در