آکوردهای شهریار

باران که شدی مپرس این خانه ی کیست سقفه حرمو مسجد و میخانه یکیست باران که شدی پیاله ها را نشمار جام و قدحو کاسه و پیمانه یکیست با سوره ی دل اگر خدا را خواندی حمد و فلقو نعره ی مستانه یکیست این بی خردان خویش خدا میداند اینجا سند و قصه و افسانه یکیست

خیلی غریبی واسه من از چه شبی جدا شدی از چه زمینه خاک تو لــــــونه ی سایه ها شدی کدوم غروب نشونی داد شب از کدوم جاده بیای از عاشقای رهگذر نـــــــشونی منو بخوای وقتی که حرف من نبود کدوم صدا در تو نشست کدوم ستاره پر کشید تو چشمای تو نطفه بست غریبه ای اما دلم برای تو پر می زنه برای پیدا کردنت به هر شبی سر می زنه هی غریبه خوش او