آکوردهای شهاب مظفری

سر درد دل که وا شد روحم از تنم جدا شد این شروع ماجرا شد دنیا پا پیچ من بی سر و پا شد تو ببخش که سرنوشت یه روز خوش برام نذاشته تو ببخش قرار بود آخرش شبیه قصه ها شه آخه غربت اون جاییه که مسیرمون جدا شه خوابم برد سیل اومد تموم دلخوشیامو با غم برد

مگه نگفته بودم خودمو پیدا میکنم یک سگ هار تو دلمه قلادشو وا میکنم دیگه نمیشناسمت دارم و ندارمت لگد میزنم زیر میز قرار باشه ببازمت چشمات یه مرداب اسیدی بود دردم همونی که ندیدی بود من گم شدم تو این خیابونا عشقت عجب شهر عجیبی بود طولانیه حرفم خلاصم کن هر جوری دوست د

تو بچسبی روی سینم خوبه گردنبند الماسم خیمه زده چشمات رو خاک احساسم هی ببوسی صورت بارونی تنهای ولگردو حالا که مثل هم دیوونه ایم هر دو بوت کردم تو دستم پیچیده موت چشماتو میبندی تو زود این حسا تنها با تو بود انگشتات رو پوستم عین مار راه میره راحتم نذار

من دلم تنگه برای اون شبایی که سر میز سه چهار تا شمع میذاشتیم طاقت یه لحظه قهرم که نداشتیم با رژت رو آینه مینوشتی آشتی من دلم تنگه برای دعواهایی که همش از سر دوست داشتنمون بود آخرین فاصله بین قلبای ما آخرین دکمه پیرهنمون بود میدونی چیه بعضی وقتا همه زور قلبتم کمه جلو هر چی که میخوای صد تا سد محکمه

ای دل میبینم که تکو تنها توی خونه نشستی چیه حالی نداری‌ رو خودت هم دیگه چشماتو بستی چرا غرق شده کشتیت‌ یهو ابری شدی بغضو شکستی لعنت به تو ای دل ای دل هی دل غافل لعنت به اون قلبی که کشیدیم‌ روی شن های ساحل لعنت به تو بی رحم‌ که پا عشقت شده دل دیگه باطل انگاری خدا راضی نبوده سر جرم تو قاضی نبوده تو که شاهدی هر کاری کرد

عشق مو سیای گندمی نت اخر پیانومی بیخودی اینه نگیر دستت اون تو ام کسی مث تو نی چشمای شرابتو جمع کن دلبریتو خواهشا کم کن وقتی پشت گوشی دلتنگم الکی محکم بغلم کن موهاتو ولو میکنی تو باد که بیچاره بشم همش از اون کارایی میکنی که من عاشقشم گلای قرمز میخری میچینی رو میز تا بیام ببخش ترو خدا منو واسه دیوونه بازیام یه من یه شهر یه تو

نترسونم منو ای راحت جونم نترسونم منو تو آتیش قهرت نسوزونم نترسونم که جاتو تو دلم هیچکس نمیگیره نترسونم که بی تو قلبم من از زندگی سیره نترسونم نگو از پیش من میری نگو قصد سفر داری نگو از عشق من سیری نگو اینجا نمیمونی نترسونم بمون با من که با تو زنده میمونم نترسونم

من اگر با من نباشم میشوم تنهاترین کیست با من گر شوم من باشد از من ماترین من نمیدانم کیم من لیک یک من در من است آن که تکلیف منش با من من من روشن است من اگر از من بپرسم ای من ای همزاد من ای من غمگین من در لحظه های شاد من هرچه از من یا من من در من من دیده ای مثل من وقتی که با من میشوی خندیده ای هیچ کس با من چنان من مردم آزاری نکرد

یه روزی من یه جایی اشتباه کردم که راه دوستیمو با تو به راه کردم جوون بودم و بی تجربه و خام خطا کردم خطا کردم خطا کردم تو حرفات مثل کوه پشت من بودی تو از رفتار من سادگیمو خوندی گرفتی نقطه ضعفمو توی دستت منو کوبوندی سوزوندی و رنجوندی چطور دلت اومد بهم بگو چطور جلو چشم پاشی بگیری دستشو بگو بهم چطور دلت اومد بهش

با جهان من چه کردی جز تو در این خانه نیست آن که تنهایی دو فنجان چای ریخت دیوانه نیست هر شب این تکرار بی فرجام و من با دردسر آخر این شب نشینی جز من و ویرانه نیست با عبور از ذهن من دل را به آتش میکشی دیگر این شمع خمیده لایق پروانه نیست جان مجنون در هوای لیلی اش بی تاب بود جان اگر بر کف نباشی عاشقی جانانه نیست با جهان من چه کردی جز تو در این خانه نیست آن که تنهایی دو فنجان چای ریخت دیوانه نیست هر شب این تکرار بی فرجام و من

هی یار نا سامان من از من چرا رنجیده ای ای درد و ای درمان من از من چرا رنجیده ای هی سرو خوش بالای من ای دلبر رعنای من لعل لبت حلوای من از من چرا رنجیده ای بنگر ز حجرت چون شدم سر گشته چون گردون شدم از ناوکت پر خون شدم از من چرا رنجیده ای گر من بمیرم در غمت خونم به تا بر گردنت فردا بگیرد دامنت از من چرا رنجیده ای

جدایی شوخی نیست از تو که عمرمی چطور کناریبام راهی ندارم نه هر کاری میکنم عادت نمیکنم محاله قلب من طاقت بیاره نه نه غیر ممکنه دلتنگ تو نشم نه من نمیتونم من بی تو نمیشم نه دست منه که نیست این حال بعد از این هرکاری میکنم برگردی تو پیشم من بی تو میمیرم میدونم دیو

هوا هر دفعه که بارون بشه جای خالیتو هی به رخ میکشه دلم میشکنه میگم حقشه یکم بوی عطر برام کافیه که دیوونه شم باز بپرسم کیه خرابت شدن واسم عادیه چه دل خونیه حالم خراب تر از اونکه بدونیه چه دله خونیه اونی که داره میگذره جوونیه کجا تو گم شدی کجا نشونیه چه دل خونیه ت

= تو از چی دلخوری پرو نمیشه ریخت تو بالشای آجری دلت گرفته و تفنگ سرپری از چی دلخوری نه گریه داری و نه میشه خنده رو کشید به صورتت گذشته هات هنوز نمیره تو کتت بغضه عادتت الله من سفید دنیام سیاه الله دل نمیشه سر به راه الله تنها تو انبار کاه هی میگشتم دنبال نخ سوزنای اشتباه

تو باید مرد باشی تا منو بفهمی تا قشنگ درد شکستنو بفهمی صد دفعه دعا کنی تنها نمونی تا یه بار معنی رفتنو بفهمی رد پاتو گریه شستو همه دورمن به جز تو تو غلط کردی بری که گم کنم راه درستو یه قطارِ بی مسافر گُنگ و متروک و خرابم من که باورم نمیشه بگو خوابم

عکست رو رو دیوار میکشم سیگار پشت سیگار میکشم اون چشمای نابت خیرست به من حال و روزمو ببین و بخند یه لیوان چند تا قرص حاله من خوب نیس نپرس دیگه خستم از این همه درد اووو ترکای دلم بغضمو قورت میدم بعد این همه درد شدم یه مرد گریه نمیکنم تو بخند دیگه بغض نمیک

به جز چندتا عکس قدیمی ، چی ازت مونده برام خاطره ها تو جمع کن از اینجا ، انگار فکر رفتن نداره انگار همه دست به یکی کردن ، من و از پا درارن من و از پا درارن دیگه بسه برا من اینجا بی تو موندن نداره ، دیدی همه حرفات شعاره زدی زیرِ قول و قرارت ، چی من و از فکرت دراره هرکی بوده شبیه تو دیدم ، خاطرات شبیه تو نیستن ببین چقد عوض شدم منم ، دارم دیگه شبیه تو میشم یهو دادی به کی جامُ چه جوری توو دلت جا شد تو که شلوغ شده دورت این دیوونه تنها شد این دیوونه تنها شدد

چیکار میکنی اینجوری که دیوونه میشم بیا دلبریتو یکم کمترش کن دلم عاشقه بیشتر از این نذار عاشقت شم داره میره قلبم بیا باورش کن حدی داره دل بردن واسه تو مردن همه ی عالم ای وای چه بده حالم دلم دیگه طاقت نداره دلم بیقراره داره کم میاره دیگه خستم از حالته چشم تو حالای باحاله نصفه کاره

به تو دلم خوشه دلبرجان چشات منو میکشه دلبرجان یه کاری کن منو آروم شم آره همین حالا وقتشه دلبرجان مث یه قصه ی شیرینی که داری ته ته دل من می شین نگاتو برندار از چشمام آخه تو که داری حالمو می بینی ای دل تو مال خودم هی من میام فقط بگو کی دوست دارم ببینمت هی دلبر جان لااقل بهتر از دو ن

معذرت اگه کمم واسه دلت نگفتم حرفامو بهت گذاشتم عاشقم بشی شدم تمومه عامله سرگیجه های دائمت نفهمیدی که عشقه من تو زندگیت مزاحمه معذرت اگه داد میزدم سرت اگه چشمات همش تره اگه بعد از این بازیا میگفتم بار آخره شکستنت جلو چشام منو از رو نمیبره دروغام میشد باورت منو ببخش

جای ناخونام رو دیوار تو رو نقاشی کشید بشکنه پایی که هیچ وقت به گرد پاهات نرسید شب که میشه دو برابر نفسم میره برات خوش به حالت که میدونی یکی میمیره برات خب حالا که چی بگو من چیکار کنم با یه بغضه سنگین آخه من کجا و این عاشقی کجا کار خدا رو ببین هی واسه آبرو دار

میگن که عوض شدی یکم شکسته شدی توام شبیه خودم به یکی وابسته شدی اما میگن سرده باهات حواسش نیس به کارات حالا اینو فهمیدی اون من بودم که موندم باهات میگن که مسافره اصلا اومد که بره تورو تنها بزاره غصه بیاد توی دلت میگن که موندی به پاش مث من مردی براش عشقمو ندیدیو آره این بوده سزاش

دلم واست تنگ میشه هر روزی که رد میشه واسه من یه زندونه این خونه بی تو چشات منو میگیره میخندی جونم میره دیوونه میشم واست میشم هی بی تابت منو ترکم نکن اصلا بی تو من از همه خستم همه دنیام تو نگاته نگیر از من چشاتو تو دیوونه منم عاشق دو پرنده روی ابرا

چقدر قدم بی قرارتم خوب میشه میبینی با تو رابطم بیدار نشی من تو خوابتم من خراب این پشت کارتم چرا میکنی جون به جون من میدونی نمیتونی بدون من به احساس تو وصله قلب من خوب خودت چطوری بیخیال اصلا ما تو عشق و حالیم همش خیلی ما باحالیم همش اره بی رو دروایسی منم همونی که میخواستی یادت نره قول دادی همیشه پای عشقمون وایسی بی رو دروایسی منم همونی که میخواستی یادت نره قول دادی همیشه .پای

چه بغضی تو گلو دارم به ظاهر با تو میخندم یه جاهایی نباید دید منم چشمامو میبندم منم چشمامو میبندم آخه زخمی ازت خوردم دل و جونم تو آتیشه میخوام وایستم روی پاهام همش زانوم خم میشه همش زانوم خم میشه همش سی سالمه اما دیگه حس میکنم پیرم ببین کاری باهام کردی که انگاری زمین گیرم آره این بازی دنیاس یه جایی گل تو مشتت نیست یه روزی میشکنه بغضت میب

بشین تماشا کن اینبار میخوام من بد بشم من اون بشم که تو بودی تو من بشی که نابودی این دفعه نوبت منه حقمه عمرمه جونمه این نشد هرکی که خواست دلمو بشکنه منم میشم مثل تو مثل همه نمیخوام عشقه تورو یا جایی بخوام ب

هی پرسه میزنم تو این خیابونا هی زجه میزنم میخوامت از خدا عجب هـواییه بارون داره میاد نیستی ندارمت دلم تو رو میخواد نیستی کنار من ببندی چترتو دوتایی خیس بشیم بپیچه عطر تو نیستی حالم بده لعنت به این هوا من بی تو ناخوشم بارون میخوام چی کار بارون میخوام چیکار

بزن قیچی به عکسایی که برعکس تو خوشحالن به عکسایی که روی شونه هات دست منو دارن بزن بیرون برو اما نمیدونی کجا میری بکش کبریت زیر من خودت آتیش میگیری خودت این زندگی رو ساختی حالا خرابش کن اگه آوارگی رو دوست داری انتخابش کن درار

من برم هیشکی تنها نمیشه بغض ابری برام وا نمیشه طفلکی مادرم بعد من حتما افسرده میشه کاش میشد اینو لااقل بدونی موندم اینجا که تنها نمونی عاشقم واقعا نه از این عشقای یه قرونی زندگی عین دریای بی آب من همش راه میرم بی تو تو خواب مثل یه کوریم که عصاشو داده به دست یه کرم شب تاب آخه تو چی م

توجــه نکردی به تنهایی هامو ندیدی چه ترسی نشست تو نگامون مدارا نکردی با دلتنگی هامو فقط خواستی باشی به جای خدامو با هر رد پایی که اندازه کفشته راه میامو جلو هرکی چشماش شبیه خودت میشه کوتاه میامو نموندی باهامو خزونم که از زور تنهایی هام میخوام مثل پیچک بپیچی به پام تو دردی من اینو میفهمم

دارم از تو میگذرم تا نگذره آب از سر تو میشکنم من تو خودم تا نشکنه بال و پر تو زندگی هیچ وقت برای ما دوتا کاری نکرده اونکه واسه عشق بمیره که فداکاری نکرده کاری نکرده تنهای تنهام میخوان ببازم بشکن همه رو 4 بازم میسازم بازم میسازم تو کوچ آخر بالامو بستن من تو قفسو

جونم به لب رسید تا عاشقم شدی تا بی قرار و مجنون و شیدا مثل خودم شدی حالا که وقتشه پاتو عقب نکش تصویر عشقو خاموشو تنها رو پوست شب نکش بی قراری نکن دلم گریه زاری نکن دلم قایق گم شدم ببین تا کمر غرق تو گلم استخونم شکسته شد در زدم هرجا بسته شد

وقتی عطرت نمیمونه رو لباسم بذار بقیه ی روزامو ببازم تا میاد یکم درست شه همه چی بد میشه بازم کوله بارم دلمه خونه به دوشم دیگه چه فرقی داره هرچی بپوشم حوصلم سر میره بسه تو چی میگی در گوشم میگی برعکس همیشه میتونم قیدتو در جا بزنم من بمونم و حال بدم آدم بی رحم بی تو میمیرم