آکوردهای شهاب مظفری

تو باید مرد باشی تا منو بفهمی تا قشنگ درد شکستنو بفهمی صد دفعه دعا کنی تنها نمونی تا یه بار معنی رفتنو بفهمی رد پاتو گریه شستو همه دورمن به جز تو تو غلط کردی بری که گم کنم راه درستو یه قطارِ بی مسافر گُنگ و متروک و خرابم من که باورم نمیشه بگو خوابم

= تو از چی دلخوری پرو نمیشه ریخت تو بالشای آجری دلت گرفته و تفنگ سرپری از چی دلخوری نه گریه داری و نه میشه خنده رو کشید به صورتت گذشته هات هنوز نمیره تو کتت بغضه عادتت الله من سفید دنیام سیاه الله دل نمیشه سر به راه الله تنها تو انبار کاه هی میگشتم دنبال نخ سوزنای اشتباه

هوا هر دفعه که بارون بشه جای خالیتو هی به رخ میکشه دلم میشکنه میگم حقشه یکم بوی عطر برام کافیه که دیوونه شم باز بپرسم کیه خرابت شدن واسم عادیه چه دل خونیه حالم خراب تر از اونکه بدونیه چه دله خونیه اونی که داره میگذره جوونیه کجا تو گم شدی کجا نشونیه چه دل خونیه تو حالی که

جدایی شوخی نیست از تو که عمرمی چطور کناریبام راهی ندارم نه هر کاری میکنم عادت نمیکنم محاله قلب من طاقت بیاره نه نه غیر ممکنه دلتنگ تو نشم نه من نمیتونم من بی تو نمیشم نه دست منه که نیست این حال بعد از این هرکاری میکنم برگردی تو پیشم من بی تو میمیرم میدونم دیوونم رفتی

هی یار نا سامان من از من چرا رنجیده ای ای درد و ای درمان من از من چرا رنجیده ای هی سرو خوش بالای من ای دلبر رعنای من لعل لبت حلوای من از من چرا رنجیده ای بنگر ز حجرت چون شدم سر گشته چون گردون شدم از ناوکت پر خون شدم از من چرا رنجیده ای گر من بمیرم در غمت خونم به تا بر گردنت فردا بگیرد دامنت از من چرا رنجیده ای

با جهان من چه کردی جز تو در این خانه نیست آن که تنهایی دو فنجان چای ریخت دیوانه نیست هر شب این تکرار بی فرجام و من با دردسر آخر این شب نشینی جز من و ویرانه نیست با عبور از ذهن من دل را به آتش میکشی دیگر این شمع خمیده لایق پروانه نیست جان مجنون در هوای لیلی اش بی تاب بود جان اگر بر کف نباشی عاشقی جانانه نیست با جهان من چه کردی جز تو در این خانه نیست آن که تنهایی دو فنجان چای ریخت دیوانه نیست هر شب این تکرار بی فرجام و من با

یه روزی من یه جایی اشتباه کردم که راه دوستیمو با تو به راه کردم جوون بودم و بی تجربه و خام خطا کردم خطا کردم خطا کردم تو حرفات مثل کوه پشت من بودی تو از رفتار من سادگیمو خوندی گرفتی نقطه ضعفمو توی دستت منو کوبوندی سوزوندی و رنجوندی چطور دلت اومد بهم بگو چطور جلو چشم پاشی بگیری دستشو بگو بهم چطور دلت اومد بهش بگی ع

من اگر با من نباشم میشوم تنهاترین کیست با من گر شوم من باشد از من ماترین من نمیدانم کیم من لیک یک من در من است آن که تکلیف منش با من من من روشن است من اگر از من بپرسم ای من ای همزاد من ای من غمگین من در لحظه های شاد من هرچه از من یا من من در من من دیده ای مثل من وقتی که با من میشوی خندیده ای هیچ کس با من چنان من مردم آزاری نکرد

نترسونم منو ای راحت جونم نترسونم منو تو آتیش قهرت نسوزونم نترسونم که جاتو تو دلم هیچکس نمیگیره نترسونم که بی تو قلبم من از زندگی سیره نترسونم نگو از پیش من میری نگو قصد سفر داری نگو از عشق من سیری نگو اینجا نمیمونی نترسونم بمون با من که با تو زنده میمونم نترسونم بذار پیش