آکوردهای سیمین غانم

بی تو آسون میشه دنیا رو رها کرد لحظه های تلخ بودن رو فدا کرد نفس فردا برام سرما میاره مگه میشه بی تو فردا رو صدا کرد دیگه اینجا واسه من نقطه پایان غمه لحظه وداع این دنیای پر ز ماتمه

توی یک جنگل تن خیس کبود یه پرنده آشیونه ساخته بود خون داغ عشق خورشید رو پرش جنگل بزرگ خورشید تو سرش تو هوای آفتابی روی درختا می پرید تنشو به جنگل روشن خورشید می کشید تا یه روز ابرای سنگین اومدن دنیای قشنگشو به هم

روی دیوار سفید خونه‌مون من با رنگ سبز یه جاده کشیدم جاده‌ای پُر از درخت و گل و یاس جاده‌ای پُر از بهار و عطر یاس رنگ سبزم کم اومد باد اومد، پاییز اومد روی جاده‌ی قشنگ ابر اومد، بارون اومد من نوشتم بارون من نوشتم بارون من نوشتم بارون من نوشتم بارون روی دیوار سفید خونه‌مون من با رنگ آبی دریا کشیدم

بگو ای مرد من ای از تبار هر چه عاشق بگو ای در تو جاری خون روشن شقایق بگو ای سوخته ای بی رمق ای کوه خسته بگو ای با تو داغ عاشقای دل شکسته بگو با من بگو از دردو داغت بذار مرهم بذارم روی زخمات بذار بارون اشک من بشوره غبار غصه ها رو از سرو پات بذار سر روی شونم گریه سر کن

من از اون آسمون آبی میخوام من از اون شبهای مهتابی میخوام دلم از خاطره های بد جدا من از اون وقتای بی تابی میخوام من میخوام یه دست گل به آب بدم آرزوهامو به یه حباب بدم سیبی از شاخه حسرت بچینم بندازم رو آسمون و تاب بدم گل ایوون بهاره دل من یه بیابون لاله زاره دل من مثل یک

گل گلدون من شکسته در باد تو بیا تا دلم نکرده فریاد گل شب بو دیگه شب بو نمیده کی گل شببو رو از شاخه چیده گوشه ی آ سمون پل رنگین کمون من مثه تاریکی تو مثه مهتاب اگه باد از سر زلف تو نگذره من میرم گم میشم تو جنگل خواب گل گلدون من ماه ایوون من از تو تنها شدم چو ماهی از آب گل هر آرزو رفته