آکوردهای دلکش

چو اسیر دام توام رام توام ای محرم رازم منم آن شمعی که زشب تا به سحر در سوز و گدازم ای فتنه بکش یا بنوازم چو اسیر دام توام رام توام ای محرم رازم منم آن شمعی که زشب تا به سحر در سوز و گدازم ای فتنه بکش یا بنوازم بی گناهم بده پناهم که از موی تو آشفته ترم کن نگاهی به خاک راهی ای سایه لطفت به سرم

بردی از یادم، دادی بر بادم، با یادت شادم دل به تو دادم، در دام افتادم، از غم آزادم دل به تو دادم فــتــــادم به بــــند ای گل بر اشک خونیـــنـم مــــخند سوزم از سوز نگاهـــــت هـــــنـوز چشم من باشد به راهــت هــــنـوز چه شد آنهمه پیمان، که از آن لب خندان بشنیدمو هـــرگ

پرسون پرسون یواش یواش اومدم در خونه تون ترسون ترسون لرزون لرزون اومدم در خونه‌ تون یک شاخه گل در دستم سر راهت بنشستم از پنجره منو دیدی مثل گلها خندیدی آه بـــه خــــــــــدا آن نــــگهت ‌ از خاطرم نـــرود آه بـــه خــــــــــدا آن نــــگهت ‌ از خاطرم نـــرود گفتم ، گفتم ، آره گفتم به خدا قهر گناهه

امید جانم ز سفر باز امد شکر دهانم ز سفر باز امد عزیز آن که بیخبر به ناگهان رود سفر چو ندارد دیگر دلبندی به لبش ننشیند لبخندی چو غنچه سپیده دم شکفته شد لبم ز هم که شنیدم یارم باز آمد ز سفر غمخوارم باز امد همچنان که عاقبت پس از همه شب بدمد سحر

این همه آشفته حالی این همه نازک خیالی ای به دوش افکنده گیسو از تو دارم از تو دارم این غرور و عشق و مستی خنده بر غوغای هستی ای سیه چشم سیه مو از تو دارم از تو دارم این تو بودی کز ازل خواندی به من درس وفا را این تو بودی آشنا کردی به عشق این مبتلا را من که این حاشا نکردم