آکوردهای دال بند

شب که راز بودنت را پوشید باد که ساز دیدنت را سر داد ابر که شوق خنده ات را بارید من که شعر ماندنت را خواندم لبهایم را می خندیدی چشمانم را می باریدی در رویایت می چرخیدم آوازم را می رقصیدی لبهایم را می خندیدی چشمانم را می باریدی در رویایت می چرخیدم آوازم را می رقصیدی

بنویس، از آبیِ بهارِ پیشِ رو بنویس، از قهوه ی قرارِ پیشِ رو بنویس، که ماهیِ سفیدِ فالِ ما برسد، به برکه ی زلالِ پیشِ رو باران، به سرزمین من برگرد پاییز، میان خانه غوغا کرد باران، به سرزمین من برگرد پایان، بگیرد این شب سرد تنت صدایِ این نوازشِ ترک گرفته را میانِ این

به سپیده آسمان رسیدن از تو در شب پروازم به خیال خوش غزل شنیدن از تو حافظ شیرازم شب و چشمه ماه شب و چشم سیاه شب و دلخوشی یک دیدار من و راز تنت من و رویا شدنت من و بوی تو نارنج بهار من و بوی تو نارنج بهار نوشیدم شراب سرخ از شیراز لب هایت

میخندی تا دنیا رنگی تازه شود با لبخندت شادی بی‌ اندازه شود میخندی تا خوش بنشینی در باور من میخندد همراه تو اشک آخر من بنشین لحظه‌ ای رو در روی من چایم را با عطرت هم‌ بزن بنشین تا شود نقش فال ما نقش هم‌ فردا شدن میخوابم تا رویای لبخند تو را