Dm                                           Em
می‌نویسم از غروبم، از سقوط هفت هزار سال
F                                          Em
از افول یک تمدن، مرگ شعر، شکستن بال
Em   Dm   C    G                 Am
می‌نویسم از جوانی از رگ سبز گذشته
Em          C        G            Am
از تبار کوه دماوند از کتاب نانوشته
G          Am                      Em
رنگ این سالای آخر، رنگ نسلِ بوفِ کوره
Em     Dm         Am               Em
مثل خودکشیِ صادق، از غم مرگِ غروره
Dm                                 Em
زیر پاهای تو هستم، تو منو زنده نگهدار
F        Am                              Em
از تو شعر قرن پنجم، رستم قصه رو بردار
Em    Dm  C                 G          Am
تو منو زنده نگهدار! من هویت تو هستم
Em    Dm   Em               G           Am
خاک سرخ وطنم که، از سکوت تو شکستم
G          Am                      Em
رنگ این سالای آخر، رنگ نسلِ بوفِ کوره
Em     Dm         Am               Em
مثل خودکشیِ صادق، از غم مرگِ غروره
Em  F       Dm                            Em
من صدای رنگِ سُرخم، یه نوشته روی دیوار
Em              F       Dm               Em
حرف هر کتاب سوخته، تو منو زنده نگهدار
F       Dm            Em       Dm
تو منو زنده نگهدار روی کاغذهای پاره
Am      G        Em             C           G
با قلم‌های شکسته، توی حبس هر ستاره
F         G                       Am
تو منو زنده نگهدار در شب قهر سپیده!
Dm          F        G                 Em
با یه آهنگ حماسی، روی آخرین قصیده
Em               Am           Em
تو منو زنده نگهدار زیر استبداد و آوار!
Am  Em                Am           C
تو منو زنده نگهدار با ترانه‌های بیدار!
G          Am                      Em
رنگ این سالای آخر، رنگ نسلِ بوفِ کوره
Em     Dm         Am               Em
مثل خودکشیِ صادق، از غم مرگِ غروره