آکوردهای حمید صفت

روبیت سفید خوش اومدی ‏هلو ایران گردون حیران مهد دلیران کی خسرو خوبان همگی جمعن اینجا جمع همه ی خوبان دوره همیه تهران زامبیا همه بپان اى ام دى اى ام دى ام دى ال اس دى ال اس دى ال اس دى كميكال سالويا چی داری میل تو اینجا هنسی پر شده دولاب شهر میده بد بوی گلاب همه نزدیک خدان با اعتقاد و ایمان بگن همه بلدا مملی هاشیبورا بی امان کوکایینا تو تونى مونتانا دولتم همینو میخواد پابلو اسکوبار تابع قوانین ایران بگو

اگه میخونه نرم کجا برم؟ بع بو بع بو کیه آژیرای مامور بگه رد شه بره داش حمید نه زیر حکمه نه محکوم مگه جرمه مستی بگو شهرو بستیم میگه بایسی بشه دستگیر بگو خر و الاغو با طناب میگیرن عقاب و تک تیر یا علی ما رفتیم بع بع بجاش پس بده گل شب راه بده بوش بیاد یهو میبینی مول مول اوخ اوخ بالا نیار اسکول محل غریب سفره پهنه و برکت و مهمون یکی دعا میکنه دستاش خالیه ولی چش و گریونه راه بده

خودمو زدم من خودمو زدم که اگه نمیزدم باید عالمو میزدم خودمو زدم ناموسمو زدم، طفل بچه ی ناز آروممو زدم من کجام که همه گشنه ها بلدن؟ سیر نشن خود همون گشنه ها میدرن همو من کجام که همه خوشگلا ببرن؟ واسه لقمه نشدن سکو صورتو میزنن با تیزی تو بلد تو پر رو باشو غلط میدن دست یه بچه تا ته کنه تو کلت از عقب فرداش فیلمت تو محل دست به دسته بد کردن تو پتت آبو خوب بودی خراب شدی بیرونی ولی از الان برو ک

از چی بگم از حالم خودم از فردام بگم دست بردار منو تو این حال خودم بذار و برو دست بردار از تو نه از خودم پُرم تو این حال خوبم ترکم کن دنیا خارم کرد دنیا قانعم کرد دنیا .. درکم کن هنوزم میشه بخشید همون مریض و گیج و جنگی نبود غریب و نیش و زخمیش نزد دلارو حرف تحقیر نکرد هنوزم میشه بخشید منو منی که پست و لغزیدمو منی که حرف خالیمو

یه مشتی خوردم هنوز گیجم ازتویی ک بودی پلوم پیشم ازخودی ک بیخود میخورد میرفت منو میبرد بیرحم نگمم بت مدیون میشم بری تو ام ممنون میشم مگه دارم چقد دووم دووم منم میشم ی روز تموم هرچی خوردی بردی همش حروم یه مشتی خوردم ازت ک هنوز گیجم دلگیرم جوونم پیرم میگیرن جلوی دهنمو بهم میگن ببند دهنرو اما ن میمیرم نه اینا حرفه مردم میگیرن تو اوج روزایی ک من ترسیدم تو اوج روزایی ک همه از پهلوت میرن فقط تویی ک میمونی میدی تسکینم ی دل دارم بد تو خریداری گرفتارم من وا