آکورد پیک سحری
یک نفس ای پیک سحری
بر سر کویـش کــن گذری
گو که ز حجرش به فغـــانم به فغـــانم
ای که به عشقت زنده منم
گفتی از عشقـــت دم نزنم
من نتــــــــوانم نتـــــــــوانم نتــــــــوانم
من غرق گناهم تو عذر گنــاهی
روز و شبم را تو چو مهری تو چو ماهی
چه شود گر مرا رهانی ز سیاهی
چون باده ب