آکوردهای حجت افشارزاده

پرسون پرسون یواش یواش اومدم در خونه تون ترسون ترسون لرزون لرزون اومدم در خونه‌ تون یک شاخه گل در دستم سر راهت بنشستم از پنجره منو دیدی مثل گلها خندیدی آه به خدا آن نــــگهــت ‌ از خاطرم نرود آه به خدا آن نــــگهــت ‌ از خاطرم نرود پرسون پرسون یواش یواش اومدم در خونه تون ترسون ترسون لرزون لرزون اومدم در خونه‌ تون یک شاخه گل در دستم سر راهت بنشستم از پنجره منو دیدی مثل گلها خندیدی آه به خدا

سرِ کوهِ بلند، تا کی نشینُم عزیز بشینه کنارُم که لاله سَر زنه، گُل را بچینُم عزیز بشینه کنارُم گلای سرخ و سفید بر هم تنیده عزیز بشینه کنارُم نمی دونم کدوم گُل رو بچینُم عزیز بشینه کنارُم عزیز بشینه کنارُم ز عشقت بیقرارُم جونِ تو طاقت ندارُم حالا مَرو از کنارُم حالا

تو ماهی و من ماهی این برکه ی کاشی تو ماهی و من ماهی این برکه ی کاشی اندوه بزرگی ست زمانی که نباشی اندوه بزرگی ست زمانی که نباشی آه از نفس پاک تو و صبح نشابور از چشم تو و چشم تو و حجره ی فیروزه تراشـــــــی آآآآآآ پلکی بزن ای مخزن اسرار که هر بار

بی خبرم از تو و من تاب ندارم بعد تو خود را به که باید بسپارم از دله من کم نشده مهر تو ماهم دلبر من غیر تو دل یار نخواهم مستو خرابه عطر گیسوی توام عاشقه تاب و گره موی توام رفتی و یک روز دلم بند نشد بعد تو این بغض که لبخند نشد مستو خرابه عطر گیسوی توام عاشقه تاب و گره موی توام رفتی و یک روز دلم بند ن

مه دخت فریبای پریوش تو کجایی از من شده ای خسته و از عشق فراری من پای تو ماندم که به اثبات رسانم تو ماه ترین دختر این بوم و دیاری بی تو من به گریه میرسم نه نگو به تو نمیرسم وای من تو را ندارم عطر تو برای من نفس خانه ام بدون تو قفس نه نرو نمیگذارم

رفیق بغض هر شبم هوای گریه و تبم به گریه های من بگو خیال دیدن تو کو ای عشق تمام حسرت هنوزم دلیل آه سینه سوزم ببر مرا به ناکجا عشق ای درد ببین به استخوان رسیدی همین که از دلم بریدی ببر مرا به هرکجا عشق خیال خنده های تو شد آرزوی هر شبم به چشم های تو قسم که جان رسیده بر لبم

زیبای بی چون و چرا هرگز نفهمیدی تنها دلیل خوبه این دنیایه بد بودی اما تو تقصیری نداری کاش امکان داشت این قدر ها زیبا نبودن را بلد بودی آواز ه ات تا شهر های ساحلی رفته دریا حسابت را از آدم ها جدا کرده بیش از تو زیبایی همیشه حد و مرزی داشت زیبایی تو مرز ها را جابه جا کرده عاشق تو ام نرو که بی تو هر قدم

من شوق قدمهای رسیدن به تو هستم یک شهر دلش رفت که من دل به تو بستم آرامش لبخند تو اعجاز تو اینست زیبایی تو خانه براندازترین است مستم نه از آن دست که می خانه بخواهد وای از دل دیوانه که دیوانه بخواهد میخواهمت ای هر چه مرا خواستنی تو تو جان منی جان منی جان منی تو من بودم و غم تا که رسیدم به تو غم رفت