آکوردهای حبیب

بزن باران بهاران فصل خون است بزن باران که صحرا لاله گون است بزن باران که به چشمان یاران جهان تاریک و دریا واژگون است بزن باران که به چشمان یاران جهان تاریک و دریا واژگون است بزن باران بهاران فصل خون است بزن باران که صحرا لاله گون است بزن باران که دین را دام کردند شکار خلق و صید خام کردند

رفتی و از رفتن تو قلب آئینه شکسته کوچه ها در خلوت شب پنجره ها همه بسته آسمان خاکستری رنگ بغض باران در نگاهش خنجری در سینه دارد توده ابر سیاهش بی تو من از نسل بارانم بارانم بار ا نم چون ابر بهارانم گریانم گریانم گر یا نم بی تو من با چشم گریان سیل غم برد آشیانم خواب سرخ بوسه هایت مینشیند بر لب

من از او خاطره دارم من از او خاطره دارم خاطراتی خوب و زیبا مثل زیبایی رویا من از خاطره دارم من از او خاطره دارم خاطراتی خوب و شیرین مثل زیبایی آغاز عاشقم , عاشقم من , عاشقم از روز ازل عاشقم , عاشقم من , پابند عشقش تا ابد من از او خبر ندارم اینو من باور ندارم باور تنهایی موندن باور تنهایی خوندن

شنیدم که چون قوی زیبا بمیرد فریبنده زاد و فریبا بمیرد شب مرگ تنها نشیند به موجی رود گوشه ای دور و تنها بمیرد در آن گوشه چندان غزل خواند آن شب که خود در میان غزل ها بمیرد گروهی برآنند کین مرغ شیدا کجا عاشقی کرد آنجا بمیرد شب مرگ از بیم آن جا شتابد

من مرد تنهای شبم مهر خموشی بر لبم تنها و غمگین رفته ام دل از همه گسسته ام تنهای تنها غمگین و رسوا تنها و بی فردا منم من مرد تنهای شبم مهر خموشی بر لبم من مرد تنهای شبم صد قصه مانده بر لبم از شهر تو من رفته ام کوله بارم را بسته ام بی فکر فردا با خود و تنها عابر این شبها منم بی فکر فردا با خود و تنها عابر این شبها منم من مرد تنهای شبم مهر خموشی بر لبم من مرد تنهای

سرداده در سکوتی آوای بی نوایی پیچد در آسمانها ناله های جدایی گوید به من دل من تا کی در انتظاری دیگر نمی آید باز فریاد ز بی وفایی نمانده غم گساری نمانده آشنایی ماندم در این تنهایی ماندم در انتظارت شهلا چه بی وفایی شهلای من کجایی شهلا چه بی وفایی

صدای دهل می یاد صدای دهل می یاد از تو سینه کش کوههای بلند از جاده هایی که به ده می رسن از تو سینه کش کوههای بلند از جاده هایی که به ده می رسن این صدا از دهل مردی که غم عشقی تو دلش زندونیه سوخته با هر آتیش تازه ای که روبروش افروخته و ارزونیه صدای دهل می یاد صدای دهل می یاد

محکوم عشقم گرفتار یـــــار مثل پرنده هوادرا یـــار مثل ِ یه سایه به همراه یـــــــار بود و نبودم به دلخواه یــــــــــــــار هرچی که یار گفت دلم گفت به چشم از گل و خار گفت دلم گفت به چشم هرجا که یار بود دلم گفت برو با گل و خار بود دلم گفت بــــــــــــــرو یار اگه جانانه خریدار شد دل

دلم از دنیا گرفته شب من مهتاب نداره روز من بی تو عزیزم حتی خورشیدم نداره نگو که باور نداری عاشقم عاشق خسته نگو که تنهام میذاری با ی دنیای غمو غصه دلم از دنیا گرفته شب من مهتاب نداره روز من بی تو عزیزم حتی خورشیدم نداره میشنوی صدای قلبم واسه تو میزنه هر بار

آسمون چشم تو آبی و ناز عادتت ابر موهاتو نیفشون روی ماه صورتت دونه دونه اشکهای نازو ادات مثل مروارید میوفته زیره پات آخه من قربونه اون چشات برم این همه ناز نکن تو چشام زل نزنی تورو جون من فتنه آغاز نکن به خدا دوست دارم این همه بی تابی نکن آسمون دلمو آفتابی مهتابی نکن گفتن دوست دارم سخته اگه برای تو

با تو و در کنارت تنها تر از همیشه برو دیگه دروغات باور من نمیشه باور من نمیشه من خورشید صداقت تو شمع بی فروغی کاش از اول میدیدم دروغی تو دروغی من با تو پر بسته شدم گریه ی آهسته شدم برو که خوب شناختمت از دروغات خسته شدم تو عاشق خزونی غروب پشت شیشه دلبازم از ترانه دلتنگ تو همیشه دنیای من قشنگی پروانه های رنگ

توی بهشت غربت دلم داره میگیره ، دلم داره میگیره آخه وطن کجای دلم پیت میگرده ، دلم پیت میگرده اگه یه مشت خاکم فقط ازت بمونه به یاد میاره عشق رو بیاد میاره عشق رو اگه جهنمی تو برای من بهشتی اگه غربت قشنگه واسه خودش قشنگه برا من تو خوبی دلم پیت میگرده وطن که زخمی هستی حالا که خسته هستی

نازنینم ,نازنینم,به خدا عاشق ترینم نازنینم ,نازنینم,به خدا عاشق ترینم هزاران گل تو گلخونه نشسته شقایق و بنفشه دسته دسته ولی عاشق تو ای نازنینم به هیچ گلی به جز تو دل نبسته ببین کوچ پرستو ها به سوته سپیده اینه ای در روبه روته همون عشقی که ما رو در به در کرد عزیزم ,نازنینم عطر و بوته

من می دونم که حرفات دروغه فریبه اون نگاه قشنگت فریبه دروغه تو می گفتی که با من می مونی که با من می خونی قصه عشق و رویا، تمومش دروغه فریبه دروغه اما تو امروز دستات تو دست یار غریبست فردا می دونم چشمات اسیر چشمای مست دلدار دیگست حرفات می دونم همش فریبه همش دروغه

قدر تو بیش‌تر می‌دونم حالا که برگشتی خونم قدر تو حالا می‌دونم سرتو بذار رو شونم وقتی که این‌جا نبودی همه چی خاکستری بود رنگی رو چشمام نمی‌دید حال و روزم دیدنی بود تو نبودی که ببینی شب چه جوری بی تو سر شد تو نبودی که ببینی گونه‌های من چه

نفسم گرفت ازاین شهر، دراین حصار بشکن در این حصار جادویی، روزگار بشکن چو شقایق از دل سنگ برآر رایت خون به جنون صلابت صخره کوهسار بشکن توکه ترجمان صبحی به ترنم و ترانه لب زخم دیده بگشا، صف انتظار بشکن شب غارت تتاران

ای دیر بدست آمده بس زود برفتی آتش زدی اندر من و چون دود برفتی چون آرزوی تنگدلان دیر رسیدی چون دوستی سنگدلان زودرفتی زان پیش که در باغ وصال تو دل من از داغ فراق تو بر آسود برفتی ناگشته من از بند تو آزاد بجستی ناکرده مرا وصل توخشنود برفتی آهنگ به جان من دل سوخته کردی چون در دل من عشق بی

خیال کردم توهم درد آشنایی به دل گفتم توهم همرنگ مایی خیال کردم توهم در وادیه عشق اسیر حسرت و رنج و بلایی تو که گفتی دلت عاشق ترینه دلت عاشق ترین قلب زمینه همیشه مهربونه با دل من برای قلب تنهام همنشینه چرا پس دل ب تیغ بی‌وفایی

من عابری گم گشته ام آواره ام دیوانه ام آواره ی شهر تو ام لولیوش می خانه ام گفتم خدایا فریاد از این دل گمگشته در شهر غمم من عابری گم گشته ام آواره ام دیوانه ام من عابری گمشگته ام در به در شهر غمم شهری که دلدارش تویی دیوانه غمخوارش منم همراه غمها خاموش و تنها در شهر دلدارش منم

من مگه یار نمیخوام دل و دلبر نمیخوام دل میگه چراچرا منو دیگه نمیخواد وقتی منو میبینه رویشو بر میگردونه من در این دنیا دگر بی او نمانم چون که بی او دل من رنگی ندارد چرا در عشق و عاشقی من بد میارم من مگه یار نمیخوام دل و دلبر نمیخوام دل میگه چراچرا منو دیگه نمیخواد وقتی منو میبینه رویشو بر میگردونه من در این دنیا دگر بی او نمانم چون که بی او دل من رنگی ندا

ایران بانو مادر من از من اگر چه دوره دلم برای دیدنش یه پارچه شوق و شوره ایران بانو مادر من فرشته ی سپید پوش بالشو وا کرده من و بگیره توی آغوش ایران بانو مادر من هه هه هه هه هی ایران بانو مادر من هه هه هه هه هی می خوام تو بوی پیرهنش برم خود عشق و برم تا قصر شیرین و تا بیستون و فرهاد ب

کجا بودم کجا رفتم کجایم من نمی دانم به تاریکی در افتادم ره روشن نمی دانم ندارم من در این حیرت به شرح حال خود حاجت که او داند که من چونم اگر چه من نمی دانم کجا بودم کجا رفتم کجایم من نمی دانم به تاریکی در افتادم ره روشن نمی دانم چو من گمگشته ام از خود چه جویم باز جان و تن

ببار ای برف ببار ای برف سنگین بر مزارش ببار ای برف ببار ای برف غمگین بر مزارش به من می گفت برف را دوست داره پبه من می گفت اگه آروم بباره به من می گفت این برف زمستون همین که آب شه اونوقت بهاره ببار ای برف ببار ای برف سنگین بر مزارش ببار ای برف ببار ای برف غمگین بر مزارش به وقت بازی تو برف زمستون صدای گامهاش وقتی می شد دور پی او می دویدم توی برفها

بزن باران بهاران فصل خون است بزن باران که صحرا لاله گون است بزن باران که به چشمان یاران جهان تاریک و دریا واژگون است بزن باران که به چشمان یاران جهان تاریک و دریا واژگون است بزن باران بهاران فصل خون است بزن باران که صحرا لاله گون است بزن باران که دین را دام کردند شکار خلق و صید خام کردند

یه درخت خشکو بی برگ میون کویر داغ توی ته مونده ی ذهنش نقش پر رنگ یه باغ شاخه ی سبز خیالش سر به آسمون کشید برو دوشش همه پر شد زاقاقی سفید شاخه ی سبز خیالش سر به آسمون کشید برو دوشش همه پر شد زاقاقی سفید زیر سایه ی خیالی کم کمک چشماشو بست

مادر بی تو تنها و غریبم اتاق خالیم بی توچه سرده مادر مادر خوب و قشنگم بدون تودل من پردرده فضای خونه بی بوی تو هیچه صدای تو هنوز اینجا میپیچه مادر مادر هنوزم تو دلم تموم قصه هات جوونه خاله سوسکه دیگه شعرآشتی مثه قدیما نمیخونه مادر مادر شبا با صدای لالایی های تو خوابیدم لالای مادرم حالا نو

صدای ناله من تو صحن کوچه پیچید یکی نشنیده بگذشت یکی رندانه خن / دید دلم در تاب و تب بود علی صد سوز شب بود کلام یاس و نفرین مدامم ورد لبم / بود نبودم لحظه ای شاد / /تو شب های غم آباد ز هجران تو فر / یاد نکردی از دلم / یاد

بگذار تا ببا / رد باران باران وهم / ناک در ژرفی / شب این شب بی / پایان بگذار تا ب /بارد باران اینک نگاه کن/ /از پشت پلک / پنجره / / تکرار پرتر / نم باران را و گوش کن که / در شب / دیگر / سکوت نیس بشنو سرو / ده ریزش با / ران را که ا

خسته ام گردونه گردان خسته ام خسته ام ای خسته جانان خسته ام ریشه ای تشنه نشسته زیر باغ بارشی کو ابرو باران خسته ام ریشه ای تشنه نشسته زیر باغ بارشی کو ابرو باران خسته ام خشم خورشید و عبور فصل گرم در کویری خشک و سوزان خسته ام قلب جنگل با تبر در خاک عشق و

به کجا چنین شتابان گون از نسیم پرسید دل من گرفته زینجا هوس سفر نداری به کجا چنین شتابان گون از نسیم پرسید دل من گرفته زینجا هوس سفر نداری ز غبار این بیابان همه آرزویم اما چه کنم که بسته پایم چه کنم که بسته پایم ز غبار این بیابان همه آرزویم اما چه کنم که بسته پایم چه کنم که بسته پایم به کجا چنین شتابان به هر آن

دوباره ص*دای بارون تو رو یاد* من میاره آسمون ا*بریه امشب دلمو ی*ادم میار*ه تو که خوب*ی بهترینی کاش که چشم*امو ببینی با نگاه*ت توی چشمام * همه غمه*امو بگیری بوی دری*ا لب ساح*ل من دلت*نگ خیال باط*ل باد و بار*ون توی ایو*ون من بی ت*و من حیر*ون شبی آر*وم ولی گری*ون من تنه*ا دلی پر خ*ون آخ چقدر * فاص

ب*ی تو دیگه بی کسم و پ*ریشونم* و خسته بیا که اسیر دلم و د*لم بی تو ش*کسته ت*ا تو چشم*ای تو ن*از گل و ش*بنمه ع*شق واسه م م*رحمه م*ی خوام فدات ش*م م*ن که ه*نوز عاشقم هنوز عاشق* دردم آ*خ که مثه دیوونه ها م*ردم و پرپ*ر زدم ت*ا که بی ر*وی تو ق*صه ی قلب*م غمه ع*شق واسه م م*رحمه م*ی خ

بی تو دلم * گرفته و * زندونی * شهر شماست * دیدن رو*ی ماه تو * راه نجا*ت دل ماست هنوز نگا*ه مست تو شراب درد*انه ی ماست * اگه هنو * دل می تپه * از چش شه*لای شماست هنوز نگا*ه مست تو شراب درد*انه ی ماست * اگه هنو * دل می تپه * از چش شه*لای شماست ع*شق و شراب* و رازقی * جاذبه ی * شهر شماست

شنیدم که چون قوی زیبا بمیر*د * فریبنده زاد* و فریبا ب*میرد شب مرگ تنها نشیند به موج*ی * رود گوشه ای * دور و تنها بم*یرد * در آن گوشه چندان غزل خ*واند آن شب * که خود در میان* * غزل ها بمی*رد * گروهی بر آنند کاین مرغ شید*ا * کجا عاشقی ک*ر

گردی از ر*اهی نمی خیزد سو*اران را چه شد مرده اند از بیم یاران نام*داران را چه شد * جز صدای جغدها چیزی نمی آ*ید به گوش * قمریان آ*خر کجا رفتند سار*ان را چه شد * قمریان آ*خر کجا رفتند سار*ان را چه شد * از هجوم کرکسان* شوم قلب من گرفت * بلبلان قرقاولان ک*بکان هزار*ان را چه شد * دورتادور من از د*شمن سیاه

یه عالمه غ*صه تو سین*ه دارم به کی بگم ک*ه همزبون ن*دارم * ک*ار من شده غ*م روی غم گ*ذاشتن ت*وی باغ دل غ*نچه ی غص*ه کاشتن عمریه غم ه*م آشیون*م شده * عاشق من ت*شنه به خون*م شده * ع*شق زندگی د*ر من خیل*ی وقته مرد*ه غ*م خودشو دست* دل من س*پرده ع*شق زندگی د*ر من خیل*ی وقته مرد*ه غ*م خودشو دست* دل من س*پرده

اسم تو رو ن*وشتم * روی بخار* شیشه * نوشتم این ز*مستون * بی تو بهار ن*می شه * خالیه جات ه*نوزم * روی نیمکت ت*و ایوون * وقتی می شست*ی با من * لحظه ها زیر* بارون * وقتی می شست*ی با من * لحظه ها زیر* بارون * صدای پای* بار*ون * رو سنگ فرش خ*یـــاب*ون * صدای چیک چ*یک* آب