آکوردهای بابک جهان بخش

بد نام کن منو ولی هرجا که اسم من اومد بگو یه عمر به غیر من هیچ حرف دیگه نزد واست مهم نیست چقدر از اینی که هستم دور شم به خیلی چیزا حاضری به خاطرت مشهور شم اقرار میکنم هنوز مریض هر نگاهتم من اشتباه نمیکنم انگار اشتباهتم با اینکه گاهی توی جمع عشقتو انکار میکنم صد بار برگردم عقب باز تورو تکرار میکنم این عشقو تکرار میکنم من همونم که توی مشت تو بود جلوی تموم شهر پشت تو

ﺗﻮ ﻟﻴﻠﺎﻳﻰ ﻣﻨﻢ ﻣﺠﻨﻮن ﺗﻮ ﺷﻴﺮﻳﻨﻰ ﻣﻨﻢ ﻓﺮﻫﺎد ﻫﻤﻮن ﺷﺐ ﻛﻪ ﻧﮕﺎم ﻛﺮدی ﻫﻤﻮن ﭼﺸﻤﺎت ﺑﻪ ﺑﺎدم داد وﻗﺘﻰ ﻛﻪ روﺗﻮ برمیگردونی ﻣﮕﻪ ﻛﺎری از دﺳﺖ ﻣﻦ ﺑﺮﻣﻴﺎد ﺑﺲ ﻛﻪ زﻳﺒﺎﻳﻰ ﻃﺎﻗﺘﻢ ﻛﻢ ﺷﺪه ﻧﮕﺎم ﻣﻴﻜﻨﻰ اﺷﮏ ﻣﻦ درﻣﻴﺎد وﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ آدم ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎت ﻣﻴﮕﻰ ﻗﻠﺒﻤﻮن ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﻋﺸﻖ بیتابم ﻧﺎﺟﻰ ﻗﻠﺒﻢ ﺑﻤﻴﺮم ﺑﺮات ﻛﺎﻓﻴﻪ ﻳﺎ ﻛﻤﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺣﺎل ﻣﻦ ﻧﻪ ﻧﻤﻴﮕﻦ ﭼﺸﺎت ﻣﻴﻤﻮﻧﻰ ﭘﻴﺸﻢ ﻳﺎ ﺑﻤﻴﺮم ﺑﺮات

ﭘﺮ ﻧﻮرو ﺻﺪاﺳﺖ ﻣﺜﻞ اﻣﺸﺒﻮ ﻧﺪﻳﺪﻳﻢ اﻳﻨﺎ ﻛﺎر ﺧﺪاﺳﺖ دﻳﺪی ﺑﻬﻢ رﺳﻴﺪﻳﻢ از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﮕﻮ روزای ﺧﻮش ﺗﻮ راﻫﻪ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ آرزو ﻛﻰ ﮔﻔﺘﻪ اﺷﺘﺒﺎﻫﻪ تو عزیز منی چیزی ازت نمیخوام وقتی حرف میزنی انگاری روی ابرام ببین عاشقتم کی مونده که ندونه من باید چی بگم هرچی بگی همونه آرزوی من فقط یه

دوباره عاشق میشیم نگو دیره زندگی زندگی نیست بی تو دیگه هرچی مشکل بود به جونم میخرم مهم نیست که پشتمون چی میگه دوباره میشه سحر این شب تار از من هر آدمی دوس داری بساز میدونی همه وجود من شدی من جز تو ندارم به هیشکی نیاز بیا بریم از این شهر شلوغ یه جای دور از این همه دروغ چه ترکیب قشنگیه غروب با من و تو و بوی آتیش و چوب فکر کن من باشم و تو باشی و جاده هوا گرگ و میش و یه موزیک ساده به دریا که رسیدیم خط ساحلو تا هر جا شد بریم با پای پیاده من منتظ

بذار تا دنیاتو پر از حرفای احساسی کنم وایسی با دوربین چشام هی از تو عکاسی کنم انگاری به هوای تو بازم داره بارون میاد آخ این همه زیبایی رو کی میتونه دلش نخواد میدونی از همه سری به روت نمیاری ولی شیرینه دلشوره برات مثل یه کندو عسلی چقدر خوشم کنار تو این شد یه زندگی خوب با دل دریایی تو میریم سف

فکر نکن که آخر راه من و تو این بود زخمای تازه برای قلبامون تو راهه خدا میدونه ما کوتاهی نکردیم عزیزم دیوار عشقه که تا بوده و هست کوتاهه کار دنیا رو ببین ما چی میخواستیم و چی شد تورو اونجا که بدست آوردم از دست دادم محض خاطراتمون یادت نره که تا کجا پای هرچی که ب

وقتی که بارون تموم شد ماهو از شاخه ها بردار کمی از عطر تنتو به غروب کوچه بسپار وقتی که بارون تموم شد تا سپیده بدرقم کن غمو از عصرای دلگیر بغضو از پنجره کم کن یه قدم همراه من باش بعد اون لحظه بی تاب شعله دستامو حس کن تو حریر مه و مهتاب شب به عشق دیدن تو طرحی از شوق و امیده دیگه دستای خدا هم عطر عود و قهوه میده وقتی که بارون تموم شد غربتو از خونه کم کن مثل یه نسیم

دلم میخواست بفهمی که نباشی تلخ و سردم شاید دیره ولی حالا میفهمم اشتباه کردم از اون روزی که بهت گفتم به چشمای تو دل دادم نمیدونم چه جوری شد که از چشم تو افتادم که از چشم تو افتادم واست اصلا مهم نیست که چقدر بی تاب و آشفتم از این حسی که بهت دارم نباید چیز

دنیام با تو جذابه خونم بی تو روی آبه حس و حالی رو من کنارت تجربه کردم که نایابه خندت مثل قرصی میمونه که واسم ضد اضطرابه دست من برات رو شده بی دستای تو خالی میشه دستم من فقط خدایی رو که عشق تو به من داده میپرستم انقدری که درگیرتم یادم میره من من بی تو کی هستم

ماهی قرمز تنگ رویایی سفره کوچیک دل دریایی آخرش اسفند تو بهار دود شد خاطرات بد نیست و نابود شد قدر عشقو بدون با همه دل و جون غیر از این باشه از خودت دوری خندتو برسون غصه رو بسوزون توی شعله های چهارشنبه سوری تو لحظه های تحویل سالم آرزو کردم بهتر شه حالم آرزو کردم با این فروردین

واسه چیزهای خوبی که با تو از دستشون دادم تو رو میبرم از یادم واسه دنیایی که دیگه با این گریه نمیخوادم تو رو میبرم از یادم برای ضربه هایی که زدی به این دل سادم تو رو میبرم از یادم واسه هر اتفاقی که می خواد بیوفته امادم تو رو میبرم از یادم تو رو میبرم از یادم با هر ترفند و هر راهی

منو کشتی و هیچی نگفتم خون من پاته اگه بی خبر از پا بیوفتم کار چشماته یکی ماته یکی امشب مات عکساته غم من غم سادگیامه که الان اینم سر عشق و دیوونگیامه اگه غمگینم نمیبینم تورو وقتی سرد و سنگینم دل من دل من دل ساده باز بد آوردی دل ساده دل بی اراده از خودی خوردی دل من دل من دل کوچیک دل بکن از عشق تو حوالی این شب تاریک دم نزن از عشق دل من دل من دل ساده باز بد آوردی دل

کاش میشد واسه مبادا خندتو ذخیره کرد تا دلم تنگ نشه انقدر یه جوری خوبی میشه به خاطر تو یه نفر قید یه دنیا آدمو زد آخ امون از خنده هات من نفسم میره برات قربون چشات برم من پیشتم بی حاشیه همین که هستی کافیه اومدی غصه ها رفتن نمیذارم بپره هوات ا

خالی نمیشم از غمی که حق من نیست روزی هزار بار مردمو غمام نمردن این گریه های کهنه ی بی وقفه ی من انگار از تاثیر هیچ بویی نبردن یه عمره که از دور منو دریا میبینن اما درونم چیزی جز سراب و غم نیست من از خودم گلایه دارم دردم اینجاست این زندگی چیزی که من

به همین آسونی مثله افتادن برگ به همین آرومی مثله خوابید نو مرگ منو از یاد ببر منو از یاد ببر جای این چشمای پرغم بارونی جای این دل بستن به غمو ویرونی منو از یاد ببر منو از یاد ببر دست بکش از رویا رفتنو باور کن هرچی گل آوردی پیش روم پرپر کن منو از یاد ببر ، منو از یاد ببر من از اینجا میرم تو ولی می مونی خودتو باور کن

یه سلام ساده انگار سرنوشتمو عوض کرد نمیدونم که چی میشه توی این روزای دل سرد تو آتیش اشتباهم بی صدا دارم میسوزم میتونی منو ببخشی اگه یادمی هنوزم بی تو دلگیرمو خسته بی تو ویرونمو مبهم باورم کن که دیگه من اون منه همیشه نیستم تو که پیشمی ی

یه عمره از تو با خودم دروغ میگم تویی که خیلیا رو بم ترجیح میدی صد بار گفتم بی تو میمیرمو رفتی من باورم میشه بگو که نشنیدی آخر یه روزی پای تو از دست میرم میمیرمو یکبارم منو ندیدی شاید یکم زود دست من رو شد که هر بار ... گفتم بهت حالم خ

دارم رد پاهامو پاک میکنم که این بغضتو از سرت وا کنی من از من کلافم منو درک کن نمیخوام به من حسی پیدا کنی نمیخوام به من حسی پیدا کنی خودمم دارم از خودم میبرم نمیخوام بینی که عادت شده تو نیستی و دائم زمین میخورم نگاه کن به آوازه ی این سکوت نمیخوام تورو حرف مردم کنم تو زیباترین

بی تو مثل یه دریام که غرقم توی دردام خستم از این همه بغض بی سرانجام غمت تنهاترم کرد رفاقت کن و برگرد که از تو جز خودت چیزی نمیخوام من لب یه پرتگاهمو غربت یه بیراهمو تو حواست نیست غم دائما دنبالمو حرف یه شهر عالمو تو حواست نیست تو حواست نیست ...

تنها دلیله حاله خوب من روز روشنه بی غروب من حـــــاشیه نرو حرفتو بزن طاقتم طاق شده نزدیکم بمون مرگِ فاصله هر چی تو بگی گله بی گله اسم تو هنوز روی این دله دلی که داغ شده همین خوبه که ماله منی دلواپسه حاله منی بدجور میای به حالو هوام تو رو دیگه

نه میشه بمونم چه تردید خوبی کدوم حرفتو معنیه قلبته بگو دردتو نه میگه کنارم بمون نه میگی نه بخام برو یه روز میگی دیوونتم یه روز میگی واسم کمی تو هر روزو هر لحظه نفس یه جون آدمی ولی باز عشقمی تو قلبمی , تو قلبمی اینا یعنی عشق نه میشه بمونم با این

نگاه کن شدی بهترین دلخوشیم تو آخر با عشقت من و میکشی نباید هوات از سرم بپره آخه حال و هوام با تو این روزا خیلی بهتره بهتره که عمرم با تو بگذره چه اسمی از اسمت زیباتره فقط عشقه تو این جوری دل میبره عزیزم نم یزارم بهت بد بگذره دنیا رو میفهمم با من که تنهایی با من که تنهایی

بازم امشب دوباره دله من بی قراره دردای کهنه یه لحظه منو آروم نمیزاره کابوس و فکر و غم هر شب هم آغوشم شد من خودم رو بعد تو کلا فراموشم شد هنوزم تو چراهای زندگیم میگردم کجای راهو غلط رفتم تو رو گم کردم تو دلم پاییزه حالم غم انگیزه هر نفس که میکشم از هوات لبریزه سوالای بی جواب همیشه همرامه

دار و ندارم مال تو من قلبمو دادم بری ساکت همیشه بسته بود یه عمرِ آمادم بری فهمیده بودی عاشقم از من خیالت تخت بود پای تو موندم تا تهش پای تو موندن سخت بود من چشم بستم رو دلم اصلا برام راحت نبود حسی که من داشتم به تو یک لحظشم عادت نبود تو بودن و نبود

حساب هردومونو با این فاصله ها صاف کن اگه که عاشقی همین یه بارو اعتراف کن خیلی سریع به حسی که میونه ماست اقرار کن یا اینکه این رابطه رو همین الان انکار کن. هستـــی بگــــو نیســــتی بگو باید بمـــــونم یا بـــرم یه عمره که مرددی یه عمره که منتظــــرم این مکث هر روز

دنیا بعد عشقت با من مهربون شد هرچی که میخواستم دیدی که همون شد قلبم قلب خستم مونده روی دستم من خاکم تو گنجی ای جان تو رنگین کمونی میترسم نمونی میترسم برنجی ای جــــــــــــان لب تر کن که جونمو بدم یه شب برات پر پر کن غمای زندگیمو با چشات بــــــــاور کن که زنده ام با زور خنده هات عشق عاشقتم که

دوسش دارم و این از نفس من پیداست سختی داشتنش نیز برایم زیباست کاش دلتنگی من نقطه ی پایانی داشت وای بر عشق که آغاز گرفتاری هاست وای وای وای وای وای چه آمد به سرم هی هی هی هی اوست فقط در نظرم یک نفر در همه دنیاست که بی عشق خوش است من بیچاره گرفتار همان یک نفرم ...

ترسیدم از حرفایی که پشت سرت هست ترسیدم راهی به جز خواهش ندارم میترسم این مردم تورو از من بگیرن این روزا من یه لحظه آرامش ندارم سخته که شیشه باشی و تو دست عشقت یه تیکه ی برنده ی الماس باشه خیلی عذابم دادی و بازم عزیزی میشه مگه آدم تا این حد خاص باشه تو بدترین روزای عمرت با تو بودم

مادر رنج و پدر خوانده ی آوارگیم خسته از آنچه که آمد به سر زندگیم حیرت انگیزترین فاجعه ی این برهوت یک پشیمونی بی فایده در حین سقوط شرح دلگیرترین منظره ی برگ و باد سفره ی خالی و مشق شب بابا نان داد من یکان عدد هیچم و از هیچ پرم چون سکوت آمدن تا به کسی برنخورم

مثل درد من تو دنیا هیچ درد مبهمی نیست تو رو دارمو ندارم این عذاب درد کمی نیست اینکه سهم من نمیشی یه عذاب ناتمومه مثه پرتگاهی میمونه که همیشه پیش رومه زندگیم روی مدار بی قراری سپری شد این طواف بی هیاهو قصه ی در به دری شد راه برگشتن ندارم به جنون کشیده کارم ای همه دار و ندارم تو رو دارم

یه زندگی از تو طلبکارم آیینه ها میگن افسردگی دارم روزای خوبی نیست درگیر و دلگیرم با این همه رویا از زندگی سیرم از آدما خستم از همه ترسیدم تو منو کی کشتی که من نفهمیدم روزای خوبی نیست دنیا برام تنگه یه کشور خستم دور و برم جنگه منو که میبینی از نفس آفتادم یه روزی یه شهرو

ته دنیا باشم تک و تنها باشم خودمو دارم که رو به روم سد باشه همه چی بد باشه خودمو دارم که خودمو دارم که ... روزای تنهایی بزنه رو شونم بگه تنها نیستی وقتی که دلتنگم وقتی که دلگیرم بگه تا من هستم ته دنیا نیستی زندگی گاهی خوب گاهی هم بد میشه نمیشه از قلبم غمو بردارم که اما تو هر حالی به خو

آدم یه وقتایی باید با دردش هر جوری یه سازش کنه جلو هر غریبه ای درست نیست هر بحثی رو بازش کنه آدم باید با تنهاییش یه جور کنار بیاد که اگه یه روزی خالی شد دورو برش نره از کسی خواهش کنه به در میگم دیوار بشنوه باید اینبار بشکنه این منی که ساختی تو از خودت به کم راضی نبود اصلا دلت من میرم تو مطمئن باش کم کم همه میرن از دورت به در میگم دیوار بشنوه باید اینبار بشک

سردرگمم دلواپسم حالو هوامو درک کن سکوت نکن همین یه بار این عادتتو ترک کن یه کاری کن آروم بشم به غیرِ تو امیدی نیست دردای من فقط همین چیزایی که شنیدی نیست یه عمری رازمو با گریه پوشوندم ولی هنوز تو کارِ عشقِ تو موندم تو این بــارون دلتنگــیو تنهایی بهم چیزی بگو بفه

عاشقونه اینو یادت بمونه قلب من همیشه با توئه جز من اصلا کی حالتو میدونه کی همیشه کم توقعه اون که از خودش به خاطر تو دست کشید تو هوای تو نفس کشید اون که دور زندگیش برات قفس کشید تو هوای تو نفس کشید وابستس تموم لحظه های زندگیم به خنده هات الهی که خودم بمیرم آخرش به جات نمیدونی چ

دار و ندارم مال تو من قلبمو دادم بری ساکت همیشه بسته بود یه عمره آمادم بری فهمیده بودی عاشقم از من خیالت تخت بود پای تو موندم تا تهش پای تو موندن سخت بود من چشم بستم رو دلم اصلا برام راحت نبود حسی که من داشتم به تو یک لحظه شم عادت نبود تو بودن و نبودنت حالم یه روزم خوش نبود

قصه ی بودنِ من قصه یِ تکراری بود شب و روزم مثلِ آسمونِ رگباری بود من واسه خودم که زندگی نکردم هیچوقت زندگی کردن من همیشه اجباری بود بغضی توو سینم که ، بشکنه دریا میشم این روزا بدجوری دارم تک و تنها میشم کاری با این دلِ بیچاره ی من کردن که دارم افسرده تری

با اینکه حرفی نمیزنی توام دیگه عاشق منی هرکی ندونه من که میدونم که ته این عشق دیگه با خداست بگو فقط قلب من کجاست هرکی ندونه من که میدونم که که چشمات واسه من بی قراره این رویا با من ادامه داره تا بارون میباره با من باش که بی تو نفسی نیست تو دنیات شبیه من کسی نیست با من

بعضی حرفا رو نمیشه زدو من از همین حرفا یه عمره که پُرم آخه کی از حالِ کی با خبره من یه عمره از خودم حرف میخورم زیر خاکسترِ من طوفانه معنی سکوتِ من سکوت نیست وقتی که از چشم تو افتادم دیگه هیچ افتادنی سقوط نیست انقده حالم خرابه که اگه با کسی چیزی بگم از رازم بدون اینکه خودم خواسته باشم تورو ازچشم همه میندا

خیلی وقته دلم میخواد بگم دوست دارم بگم دوست دارم بگم دوست دارم از تو چشمای من بخون که من تو رو دارم فقط تو رو دارم بی تو کم میارم نبینم غم اشکو تو چشمات نبینم داره میلرزه دستات نبینم ترسو توی نفسهات ببین دوست دارم منم مثل تو با خودم تنهام منم خسته از تموم دن

دارم گم میشم توی رویای تو خودم رو میخوام با تو پیدا کنم حضورت رو یه آن نشونم بده که این آنو عمری رو تماشا کنم زمین گیرتم اوجِ پروازِ من بیا آسمونو به دستم بده یه عمری به عشق تن ندادم ولی بیا با یه لبخند شکستم بده خودِ تو فقط از خودت بهتری تو

سراغی از ما نگیری؟ نپرسی که چه حالیم؟ عیبی نداره میدونم باعث این جدائیم رفتم ، شاید که رفتنم فکرتو کمتر بکنه نبودنم کنار تو حالتو بهتر بکنه لج کردم با خودم آخه حست به من عالی نبود احساس من فرق داشت با تو دوست داشتنه خالی نبود بازم دلم گرفته تو این نم نم با

تاحالا شده دلت واسه خودت تنگ بشه هر دردت یه آهنگ بشه تاحالا شده تاحالا شده یچیزی ازت کم بشه هرچی میخونی تَش غم بشه تاحالا شده تاحالا شده تاحالا شده دلم واسه خودم تنگ شده چقد صدام بی‌آهنگ شده زندیگم بی‌تو بی‌رنگ شده از وقتی قلب تو سنگ شده منو از

چشمام تو رو دارن و فکرت فقط با منو با تو همیشه غرقه رویام دستم اگه خالیه حسم ولی عالیه مگه من از خدا چی میخوام دیوونه جان جنونه من تموم نمیشه رسیده عشقه تو به ریشه به ریشه عشقم الان که بهت پناه آوردم خودم رو دست تو سپردم نترس که آخرش چی میشه

از عِـــــــــــطـــــر تو حوای من تموم زندگیم پره حســـــــــم بـــــــهــــت فراتر از تصوره تصوره جنگیدم با دنیا جـــــــنگـــــیــــدم سر کسی که حقمه که حقمه حقمه به عـــــــشــــــــق تو به عشق تو بریدم از بریدم از هـــــــــــمــــــــــه دنـــــــــــــــــــــــیـــــــــــــا عوض شد

یک آن ای جان کم نشدی در یادم شادم زان دم که بی هوا دل دادم جانه جانان آه ای پریزاد من عشقت عمریست رسیده به داد من زیبای دلخواه ای خوب همراه غرقه توست بود و نبود من جان به قربانه آن دو چشمانه مهربانت ای وجود من تو پریزادی و انگاری که رویایی و چشمات مینیاتوری ترین تصویر دنیای منه تو م

برف ، برف ، برف میباره فلبِ من امشب بیقراره برف ، برف ، برف میباره خاطره هاتو یادم میاره تا دوباره صدامو درآره برف ، برف ، برف ، میباره آسمونم دلش غصه داره حق داره هر چی امشب بباره جای برف باز میشینی کنارم مطمئنم دیگه شک ندارم شک ندارم تو هم فکرم هستی

باورکن واسه تو که بی تابم من باورکن واسه چشمات که بی خوابم من باور کن که به داشتنت می بالم من باور کن باور کن جونمی عمرمی قلبمی نفسی بمون و تنها نذار تو این بی کسی می دونم میدونی عاشق چشماتم باور کن بدجوری غرق نگاتم از عشقت دیوونم قدر تورو می دونم پیش

سردی ولی کنار تو با شعله ها هم نفسم شبی کویری ام ولی با تو به بارون میرسم تلخی ولی با بودنت دیوونه میشم دم به دم شیرینی زندگی رو نفس نفس حس می کنم ساکتی اما تو چشات غوغای نور و شبنمه می ترسم از رسیدن آینده ای که مبهمه با تو یه دنیا شادی ام اگر چه دور و بی کسم از خشکی نگاه تو به مرز دریا می رسم

می لرزه دلم تا صدام می زنی تو عشق منی تو جون منی کنارت غروب دیدنی تر میشه به عشقت همه وقت من سر میشه از این زندگی راضی ام پیش تو من از عشق می گم آخرش می شه تو بهم نه نمی گیم تو هیچ مسئله توو این عاشقی هردو گفتیم بله من هرچی که گفتم تو گفتی بله همیشه دلم بی قرار توئه همه دلخوشیام کنار توئه تورو

صدایه قلبت تپش قلبم صدایه عشقه یکیه با هم ما دو تا آدم با دو تا اسمیم ماها یه روحیم تو دو تا جسمیم کسی نیست مثه تو هنوز که بتونه بشه یه روز همه دنیام هنوزم عاشقه توام تو که میدونی چی بگم تو رو میخوام تو رو میخوام

تو رو دیدمو دیدِ من به این زندگی تغییر کرد همین لبخند شیرینت منو با عشق درگیر کرد شروع تازه ای واسه من از نفس افتاده خدا تو رو جای همه نداشته هام بهم داده چه آرامشِ دلچسبی تماشای تو بهم میده تو ایده آل ترین خوابی که بیداری من دیده نه نمیذارم که فردا یه لحظ

رفت تو نگاش حسی نداشت دلمو تنها گذاشت جای هیچ حرفی نذاشت رفت به هوام عادت نکرد دیگه دنبالش نگرد دله من دنیای درد شاید اون یکی دیگرو دوست داره که نشد بهم بگه آره نتونست به روم بیاره شاید تب عشق من زیادی بود واسه اون یه حس عادی بود تونست تنهام بذاره ش

خستم از این حال خرابم مثل همیشه بی قرارم بجز یه ساعت فکر راحت حسرت هیچی رو ندارم خم میشه هر کوهی که یک آن خودشو جای من بزاره سخته یه روز کسی بفهمه هیشکی رو جز خودش نداره من چه بجنگم چه نجنگم کل این بازی رو باختم

دلم سوخت واسه احساسی که پای تو هدر کردم دلم سوخت که بودی و اما با تنهایی سر کردم دلم سوخت واسه قلبی که عاشقونه دست تو دادم واسه عمری که سوزوندی ولی باز نرفتی از یادم دلم سوخت ............. دلم سوخت... ای دل دیگه تنها باشو بسوز دیگه چشماتو به در

یه نگاه تب دار مونده توی ذهنم عاشق شدم انگار آروم آروم کم کم چشمای قشنگت همش روبرومه اگه باشی با من همه چی تمومه تیک وتیک ساعت رو دیوار خونه میگه وقت عاشق شدنه دیونه دل و بزن به دریا اینقدر نگو فردا آخه خیلی دیره دیر برسی میره تو عزیزجونی بگو که می تونی واسه دل تنهام تا ابد بمونی

کوچه به کوچه ،خونه به خونه دنبالت گشتم من دیوونه سایه به سایه ،دنبالت کردم اما گم شدی ،دورت بگردم بارون میبارید ،چشمام نمیدید قلبم یه لحظه ، صداتو نشنید بهم میریزه تموم دنیام وقتی تو نیستی من خیلی تنهام گریم میگیره وقتی که حرفام از یادت میره

زمزمه کن ترانه ی شبای بی ستاره رو به آسمون امید بده یه خورشید دوباره رو شکستن قلب منو هرکی تونست تجربه کرد اما نمیتونه کسی بگیره از دلم تو رو ای که تمامه زندگیم با اسم تو شروع میشه یه روز نیاد به من بگی که دیگه از پیشم برو ستاره ی شبای من نوبت از تو خوندنه

وقتی به تو فکر میکنم آیینه ها رو میشکنم عطر تو هر شب میزنه سایه ی تو رو پیرهنم وقتی به تو فکر میکنم لرزه میفته به تنم تو کل دنیا من میخوام فقط با تو حرف بزنم چقدر ساکته خونه وقتی تو نیستی چه کم طاقته خونه وقتی تو نیستی ببین حال و روزم بهم میخوره چه ناراحته خونه وقتی تو

باید حرف بزنیم باهم زمان داره هدر میره نگو باشه برای بعد، همین الانشم دیره من از امروز می ترسم از اینکه انقدر سردیم باید حرف بزنیم باهم، باید این راهو برگردیم فضای خونه بی روحه، من و تو هستیم و نیستیم فقط گاهی برای ی عکس پیش همدیگه می ایستیم ببین جوری سکوت کردی که وقتی هس

از چشمای تو تا خنده های من دنیا برای تو چشمات برای من چشمای رویایی دستامو میبنده من همسفر می شم با تو به آینده این ماجرا خاصه این عشق حساسه دستت که رو میشه بازی شروع میشه قلبت که تنها بود تنهای دنیا بود میلرزه از ریشه عاشق تو میشه, عاشق تو میشه وقتی که عاشق شی قلبت گرفتاره

اگِه از دنیا دلت گرفته غمِت نباشه من هستـم پـیدا نکردی کسی رو ک با تو هم صداشه من هستـم اگه دیدی کِه زندگیی با تووو راه نیومد من هستـم واسه عشقِ من کلی سال بعد دلِ تو لک زد من هستِم من هـستـم من هـستـم رو عشقِ من حـساب کن هـمـیشـه آدم از عشقش کهِ خـستـه نمی

چشمام تو رو دارن و فکرت فقط با منو با تو همیشه غرقه رویام دستم اگه خالیه حسم ولی عالیه مگه من از خدا چی میخوام دیوونه جان جنونه من تموم نمیشه رسیده عشقه تو به ریشه به ریشه عشقم الان که بهت پناه آوردم خودم رو دست تو سپردم نترس که آخرش چی میشه

یکی مثله من همه چیش احساس یکی مثله تو رو خودش حساس یکی مثله من مستو دیوونه یکی مثله تو که نمی مونه تو یه جادویی تو رگای من کاش میشد باشی گاهی جای من وای از اون شعری که تو چشماته وای از این قلبی که هنوز جاته ای وای ای وای ای وای از اون چشمات اون دو تا جانی

توی دلم جز عشق تو علاقه ای رواج نیست انقدر هوامو داری که اکسیژن احتیاج نیست کنار تو من فاتح تقدیر این زندگیم بعد از یه عمر تازه دارم با تو میفهمم که کیم این پای هم موندنمون فراتر از تعهده قلمرو احساس ما بیشتر از یه عشق شده وقتی که آرامش تو جهانمو تسخیر کرد # تمام رویاهامو این حضور تو تعبیر

عزیزم چرا با دلم سردی تو با خودت چیکار کردی که الان اینقده خونسردی عزیزم چی شده که باز قهری دیگه چی میخوای از این دیوونه هی میاری بهونه وقتشه برگردی تو همونی که واگیر داره حسه قشنگه چشات میگم ساده حرف دلمو باهات خوابم میبره با صدات تو همونی که تا دیدمت اون نگاه

در رهت جان بدهم پا به خطر ها بنهم از سر و سامان برهم لب تر کن به همان شیوه که با ناز رساندی تو بیا و آتش قلب مرا بیشتر کن عاشقت هستم و این عشق گرفت عالم را از تو دارم همه خوشبختی و اقبالم را به کدام شیوه به تو شرح دهم حالم را تو که هر ثانیه تحویل کنی سالم را آنقدر عا

انقده درد تو دلم دارم انقده غم تو صدامه انقده حرف نگفته که عمری مُرده رو لبام انقده تو فکر تو بودم از خودم جا موندم تو آتیش دروغای تو عمرمو سوزوندم بعد تو آتیش ِ تو قلبمو خاموش کردم هرکی هر حرفی دلش خواست زد فقط گوش کردم گم شدم پی خودم تو کوچه ها میگردم من خودم رو خیلی وقته که فراموش کردم

تو به یادت نمیاد که هزار ساله شده فاصلمون آه سرد قلب من میرسه ازغم تو تا آسمون تو میخندی ومیگم عشق تو از من ابرو برد قصه بودنمو خط به خطو مو به مو برد یخ سرد سرنوشتم دیگه با دستای تو آب نشد توی ذهــــــن خسته ی من رویــــای چشمای تو خواب نشد اونکه راحت میگذره ار هرچی بو

چه رازی داره لبخندت همین معجزه ی تازه که زیبایی هر چیزی منو یاد تو میندازه فقط یکبار تو رو دیدن شروع یه نیاز میشه یه آن کنار تو بودن یه عمر خاطره ساز میشه چی تو چشمات داری که منو اینجوری میگیره همین که تو رو میبینم زمان از دست من میره

یه طرف من و این تنهایی یه طرف تو و اون زیبایی داری ساده شکستم میدی تویی که منو بد فهمیدی منو جوری که هستم کاش میدیدی حالا که خودتم دلتنگی بگو داری با کی میجنگی منو دیدی و راه کج کردی شایدم با خودت لج کردی که دیگه نمیخوای به من برگردی

بدعادت کردی چشمامو ، از اون وقتی که اینجایی تو و آرامش چشمات ، با این لبخند رویایی همه حرفا ، همه شعرا ، بی تو تصویری از دردن چشات معیار زیبایی رو تو قلبم عوض کردن کسی مثل منه عاشق به احساس تو مومن نیست می خوام افسانه شم با تو ، میدونم غیر ممکن نیست تو رو

چه حالی شدم وقتی دیدم تلاشم یهو بی ثمر شد چقدر بیقراری کشیدم روزای بدی بود و سر شد اگه خوبمو رو به راهم کنار اومدم من با دردم زمان داغمو سرد کرده ولی من فراموش نکردم ولی من فراموش نکردم واسه این بلایی که با تو سر روزگارم آوردم همینکه الان خوبه حالم یعنی نونه قلبمو خوردم

خوش باشی هر جا که هستی تووی این گردش تقویم ما یه جاهایی حریفِ جبرِ زندگی نمیشیم دورِ هم میگشتیم اما توو جهانای موازی نرسیدن منطقی بود تهِ این دیوونه بازی خوش باشی هر جا که هستی یادتم هر جا که هستم من به روم هم نمیارم که چقد بی تو شکستم جنگل از بیرون قشنگه از توو که چند تا درخته اینکه محکم باشی اما از درون بخشکی سخته

هر کسی عاشقه حال منو میدونه بذار کل دنیا بهم بگن دیوونه، بهم بگن دیوونه بذار همه بگن به جنون کشیده کارم تموم شه کار دنیا من با تو کار دارم، با تو کار دارم بدجوری عاشق شدم و این روزا مرگم که منو نمیکشه کنارت تپش قلب من میگه حتی هزار سال دیگه دلم خوشه کنارت