آکوردهای ایلیا منفرد

شاخه ای تکیده گل ارکیده باچشمای خسته لبهای بسته غم توی چشماش اروم نشسته شکوفه شادیش از هم گسسته اه اشنای درده خورشیدش سرده تو قلب سردش غم لونه کرده مهتاب عمرش در پشت پرده هرماه سالش پاییز سرده اه دستای ظریفش تو دست مادر پیکر نحیفش چون گل پرپر از محنت و درد اروم نداره سایه سیاهی رو بخت شومش ارکیده تنهاست زیر هجومش طوفان درد پایون نداره دست منو تو می تونه باهم قصری بسازه با رنگ شبنم شک