D#      C#m                      E                   F#                 G#m

این حرف یه سربازه از غربت یه سنگر یک نامه خون آلود از جبه خاکستر

D#      C#m                      E                   F#                 G#m

با بوسه به دستای مادرش شروع میشه میدونه که این سنگر فردا زیر آتیشه

D#      C#m                      E                     F#                 G#m

میگه اسم اون کوچه اسم من نشه مادر اسم نسترن روشه چه اسمی از این بهتر

D#      C#m                      E                     F#                 G#m

نسترن رو میشناسی اون دختر همسایه است میخواستم عروست شه اما بعد آتش بس

F#                  G#m

برق چشم اون اینجا توی جبهمه با من بود

 D#           C#m                  E

اون دلیل جنگیدن اون معنی میهن بود

F#                  G#m

مادر نکنه یک وقت خون منو بفروشن

 D#           C#m                  E

اونایی که بعد از من پوتینامو میپوشن

F#                  G#m

نگذاری که اسم من ابزار غضب باشه

 D#           C#m                  E

خون من هم رزمام بازیچه شب باشه

F#                  G#m

نگذاری که اسم من باتون بشه تو پهلو

 D#           C#m                  E

یا تیر خلاصی شه تو صورت دانشجو

F#                  G#m

اونایی که اسمم رو با عربده میخونن

D#           C#m                  E

از بغض شب حمله یک قطره نمیدونن

E                    F#m

اونا تو شب آتیش فکر جونشون بودن

D#                   C#m

رنگ سفره هاشون بود خون صدتا مثل من

E                    F#m

مادر نذار اسم من اسم کوچمون باشه

D#                   C#m

وقتی عشق نمیتونه توی کوچه پیدا شه

F#             G#m

وقتی عشق به شلاق و حبس و توبه محکومه

D#       C#m               E

رد پای بغض من روی نامه معلومه

F#             G#m

یاد منو پنهان کن تو اون دل پهناور

D#         C#m                 E

حتی عکسمو بردار از رو طاقچمون مادر