Em        D           Bm           G                            Em

از تو که حرف می زنم به یاد تو هرچی می گم ترانه می شه

Em         D            Bm        G                        Em
باغ بی برگی ما گل می کنه ، دریایی از جوانه می شه
Em      D       Bm        G                      Em
همه دریچه ها رو به سپیده شعر آفتابی می خونن
Em      D       Bm       G                            Em
بی هراس گزمه های شهر جادو ، شبا مهتابی می خونن
 Em          Am      Em         Am

ای همه بودنم از تو همه گفتنم از تو

  Em     D       Bm   G       Em              Bm        Em           Am
وقتی حرف می زنم از تو ، جون می گیره تنم از تو   جون می گیره تنم از تو
Em        Am     Em              Am
تو که عشق لایزالی ، جاری آب زلالی
Em   D   Bm    G    Em   Bm  Em           Am      
آفریننده ممکن ، از نهایت محالی       از نهایت محالی
 

Em         D           Bm          G                           Em

از تو که حرف می زنم به یاد تو هرچی می گم ترانه می شه

Em          D         Bm         G                        Em
باغ بی برگی ما گل می کنه ، دریایی از جوانه می شه
Em        D         Bm        G                   Em
کلمات گمشده توی کتابا دوباره معنا می گیرن
Em       D         Bm        G                      Em
موجای غریب و دور از هم و تنها لهجه دریا می گیرن
Em            Am       Em              Am

تو بگو تا که بجوشم ، روح خود را نفروشم

Em    D    Bm   G    Em  Bm       Em             Am      
آبی آینه ها را از تو لاجرعه بنوشم      از تو لاجرعه بنوشم

Em           Am     Em                 Am 
ای همیشه رو به رویم تو بگو تا که بگویم
Em     D   Bm    G     Em            Bm    Em                    Am
بشکن از معجزه عشق قفل سنگین گلویم       قفل سنگین گلویم