آکوردهای گروه پالت

با من بیا تا بهار بعد از پاییز غم بار خورشید میتابد دوباره فردا می آورد به بار با من بمون تا سحر امشب و شبهایی دگر که هر سوسوی ستاره از صبه می آورد خبر ای چشمهایت صبح بهاران ای لبخندت تصویر باران بیا ای جان جان این شام تارم را سحر کن بیا از کوچه های ساکت و سردم گذر کن بیا ای نازنین شاید که در شهرم بمانی

نسیم دلنواز شاعران شیراز ببر به سوی شهر عاشقان تو این راز رسان پیام ما به گوش یار جانی بگو به داد ما برس اگر توانی نظر به اینکه حال و روز ما خراب است رسیدگی به وضع حال ما ثواب است تو ساقیا بیا و چاره ای دگر کن غم غروب دل گرفته را به در کن چرا بخت بسته در به در نمیشه سیاهی نمیره دست به سر نمیشه

ای دشت رویای شقایق روشن از تو روشن از تو زیباست مثل شعر گفتن گفتن از تو گفتن از تو اسمت که می آید نمیدانی چه زیبا این کوچه ها پر میشود از شور و غوغا انگار مردم سرخوش از صبح بهار اند 4 در دست ها گنجشک و در سر باغ دارند هر جا تو باشی باغ های توت آنجاست

با من خیال کن که نشستی کنار من 5 تو قصه گفته ای من قصه خوانده ام با من خیال کن شب از سر گذشت و رفت 5 بیدار مانده ای بیدار مانده ام در انزوای کوچه یکی ساز میزند 5 با من خیال کن که به آواز رفته ای با من خیال کن که به پل های اصفهان 5 با من خیال کن که به شیراز رفته ا

قصه هايم براي تو بگذار توي باغچه ات شعرهايم براي تـــو بگذار روي طاقچه ات دست هايم براي تو بکار سبز خواهد شد بال هايم براي تو بگير پرواز خواهد کرد آوازهايم براي تو بگذار توي موهايت رازهايم براي تو ببند دور دستهايت دست هايم براي تو بکار سبز خواهد شد بال هايم براي تو بگير پرواز خواهد کرد

من تا نگاهم بر روی تو افتاد شب معجزه ای شد که در چشم تو رخ داد خورشید درخشید به دریای تو تابید دریا صدایی شد به آواز من افتاد صد بار اگر افتادم از پا ننشستم صد شب غم آمد ولی من نشکستم من در پی شهر تو صد بار دویدم تو جایزه ای ش

تو بیا ای یار دیرین تو بیا ای شور شیرین که به صحرا ها و دریاها بباریم تو بیا ای باد و باران به تن خشک خیابان شاخه‌ای از باغ فرداها بکاریم تو بیا باهم دوباره در شب سرخ ستاره آسمانی از کبوترها بپاشیم تو بیا ای خنده دور در صحرگاهان پر نور سرخوش و خندان‌لب و دیوانه باشیم تمام کهکشان نشانه از تو دارد

منو بشنو از دور، دلم می‌خواهدت هر روز با آواز، دلم می‌خواندت می‌گویمت به باد، باد می‌نالدت می‌ریزمت به ابر، ابر می‌باردت (می‌شینمت بمان، می‌نوشمت چو چای) 2x چای‌های سبز، سبزهای دور، دورهای سخت آی عشق آی عشق چهره‌ی آب

‌‌‌‌ ‎شب سیاه و چشم بیدار ‎شب سیاه و سایه ی تار ‎شب سیاه و باد و باران ‎شب سیاه و ماه پنهان ‎نرو بمان.. ‎ما به سایه های روی دیوار ‎ما به ابرهای تیره و تار ‎ما به کافه ها و دود سیگار ‎ما به شبهای تار دل بستیم ما به خنده های زیر بارون ما به صبح باغ بهارون

دلا دیدی که خورشید از شب سرد چو آتش سر ز خاکستر برآورد ز هر خونِ دلی سروی قد افراشت به هر سَروی، تَذَروی نغمه برداشت که خورشید از شب سرد چو آتش سر برون کرد که از خون دل ماتذروی نغمه سر کرد صدای خون در آوازِ تذرو است دلا این یادگار خونِ سرو است دلا دیدی