آکوردهای وحید امیری

آرومم تو که باهامی تویِ دنیامی مثل مرهم رو زخمامی آرامش توی حرفاته مث بارونی یه مسکن تو چشماته دلبر جانم تو شدی ماه من شدی رویای من کاش بمونی واسه قلبم دلبر جانم حتی بارون گرفت تا همیشه بباره رو آسمون شهرم حالم خوبه پیشم که میشینی دستامو میگیری منو میبینی جدی دق میکنم تو نمیخندیو غمگینی دلبر جانم تو شدی ماه من شدی رویای من

هوای این خونه ابری تر از اونه که فکرشو کردی راهی رو رفتی که دیگه نمی تونی این راهو برگردی حال و هوای من غمگین شده مثلِ روزای بارونی هرچی بگم انگار مفهومِ این دردو تو هم نمی دونی جایِ خالیِ تو بغضمو شبونه سمتِ گریه می کِشه چرا نباید آخه آرزوت با آرزوی من یکی بشه