آکوردهای منصور

لالایی گل من، گل پرپر من لالایی که همه غنچه ها به غم تو شکسته شدن تازه برگای پاک از سقوط روی خاک دیگه خسته شدن لالایی گل من، گل پرپر من لالایی که خزون مثل نم نم خون دل باغو سوزوند از نسیم بهار شادی این دیار دیگه هیچی نموند دیگه هیچی نموند دیگه ه

عید و امسال عیدی ندارم گذاشتی رفتی عزیزم من بی قرارم عیده و امسال تنهایه تنها بجایه عیدی عزیزم من تورو میخوام از وقتی رفتی غمگینه خونه گریم می گیره با هر بهونه رفتیو موندم با این همه درد هرگز نمی شه فراموشت کرد عید و امسال عیدی ندارم گذاشتی رفتی عزیزم من

پر از خواب سیبه شکوفه رو شاخه نموندی نگفتی دلم تنگ میشه آخه دو دستامو دیگه نمی گیره دستات چقدر سخته نیستی چقدر خالیه جات نموندی ببینی، نموندی ببینی، نموندی ببینی غمت موندگاره، تمومی نداره، تمومی نداره یه ابری گرفته چشامو همیشه

نمیری از دل من تو همرامی همیشه اشتباهی که با ندیدن کم نمیشه از دلم نمیری پیش چشام نباشی هستی به دلم حتی اگه ازم جدا شی چقد مست نگاتم نفسمی فداتم تو هستی که هستم از عطر تو مستم به تو این دلو بستم برا بردنت هستم نمیدونی که عشقت چه کاری داده دستم چقد خوبه که یادت رفیق لح

باز یک شب یک دریچه دوچشم قشنگ نامه ای خیس از ستاره من و تو چه بیرنگ عکسی از دیروزه دور یادی از فصل غرور پشت سردرد شبانه بغضی از جنس ترانه ساز ناکوک زمانه این همه شعرو سرود از تو از عطر تو بود حلقه های بی نگین تو قایقی بی سر نشین تو راه و خورجین اسبو زین تو

تمام آرزوی من نقش بر آبه هر روز سرنوشت من رنج و عذابه آغوش تو برای من همیشه کمیابه دعای قلب عاشقم چرا بی جوابه تنها وقتی که شب تو رو کنار من میاره تو خوابه عشق نمی خوابه تو رو خواستن نمی خوابه آرزوی من و تو به هم رسیدن نمی میره نمی خوابه بی تو خورشید نمی تابه یه عمره که دلم برات عاشق و بی تابه بی تو همه دنیا برام مثل سرابه دریای عشق تو کجا

انگار نه انگار ، انگار نه انگار ، انگار نه انگار ، انگار نه انگار میام دورت بگردم ، میگی گشتن نداره تو می دونی چه کردی ، که این دل بی قراره انگار نه انگار سرم با دلبری هات ، چقدر بلا آوردی دل من که نمی رفت ، به زور اومدی بردی یه دل نه صد دل عاشق ، ولی انگار نه انگار امون از دست این دل ، امون

عاشقتم ساده نگیر قلبی مثله قلبه منو با قلبه من میبینه عشق زیبا ترین دل بستن و هرنفسم کنار تو لحظه یه حساس منه جوریکه من عاشقتم اخر احساسه منه جوریکه من عاشقتم اخر احساسه منه ای اولین و اخرم من بی تو بی بال و پرم تو می دونی عاشق ترم زیباتر از هر منظره عشقه تو حرفه اخره تورو به جونه عاشقم

بارون داره می باره دل تنگ و بیقرارم وقتی نیستی کنارم بارون و دوست ندارم بارون داره می باره من غرق خاطراتم یادمه گفته بودی که تا ابد باهاتم که تا ابد با هاتم اما چزود عوض شد رفتیو پر کشیدی من تازه دل می بستم توو ساده دل بریدی من عاشقه تو بودم تو اینو می دونستی می شد بمونی پیشم نگو نمی تونستی نگو نمی

یروز که نیستی دلم واسه تو تنگه می خندی میگی همیناست که قشنگه به یادت هرشب دلم بهونه گیره دیگه ممکن نیس کسی جات و بگیره پره عشقت عزیزم به پرم خورده انگار شدی تمومه من تا جون من واسه تو دلدار ازت کوتاه نمی ام همیشه تورو میخوام بدنیا اومدم ببینمت بشی تو دنیام حرف نداری محشری تو

توکه میدونستی چقدر وابسته هستم من به تو شبیه مرغه عشقی که اگه بگیرن جفتش و از تنهایی دق می کنه میفته تو کنج قفس رفتن تو دیگه نذاشت حتی برایه من نفس چقدر بهت گفتم بمون چقد بهت گفتم نرو گفته بودم که رفتنت می سورونه قلب منو چقد بهت گفتم بمون چقدر بهت گفتم نرو گفته بودم که رفتنت می سورونه

من ازتو ارزویی ساخته بودم که غلط بود این حس زیبا این رویا غلط بودم کناره تو یه دنیایه خیالی ساخته بودم از اول اما این دنیا غلط بود غمی تویه گلوم بود اشتباه که گفتم این غم غلط بود فریادم غلط بود تمومه سهمه من از تو همین دلتنگیا شد عشقم غلط بود فریادم غلط بود تصمیمه من نبود جدا بشم ازت تو

مهربون مهربون مهربونتر باش مهربون مهربون مهربونتر باش باتو ارومه دلم ارومه درداش با منی که مهربونم مهربون باش ترسه این روزای تلخ و کم نیست چیزی جز عشقت تو راه اخرم نیست مهربونی کن بیا دردت بجون مهربونی کن بیا عاشق بمون مهربونی کن بیا دردت بجون مهربونی کن بیا عاشق بمون مهربون تر باش تا تو قلبم رد تنهایی نباشه مهربون

هر که می آید مرا دیوانه می خواند فقط حال یک دیوانه را دیوانه می داند فقط هر چه از حسم به تو گفتم همه دیوار شد رفتی صد تا خاطره روی سرم آوار شد بیتو پر کشیده از هوای من هوای تو مست دیگری شده هوایه شانه های تو رفتی پر کشیده از خیاله تو خیال من وای به جای خالیت ب

وقتی دل تنگی از تو داغونیو از بیرون مثل سنگی با تموم ادمای خونه می جنگی بی اراده یاد اونی با هر اهنگی وقتیکه دوره اشک تو هر شب تمام تخت و میشوره تو براش می میری اما خیلی مغروره اونکه تو دنیای تاریکت مثل نوره خیلی سخته دیگه ماله تو نباشه رنگ چشمای عجیبش خیلی سخته

من و احساسه سردت یه ردی از جنونیم نشد یک لحظه راحت تواین خونه بمونیم هم و دیونه کردیم مثله زخم های کاری به مرحم تن ندادیم مثله درخته نا امن تو هر طوفان و بادیم هم و دیونه کردیم شدیم ببین دو تا غم نفسگیر دو تا دیگه از زندگی سیر شدیم دو تا سی ساله یپیر معنا نداره دیگه واسه مون نور هر جفت مون شدیم دیگه کو

از تو آغاز شدم تازه شدم تا کناره تو به اخر برسم از هوایه گریه هجرتم بده تا بزنگاه جنون سر برسم من و به مسلخ آغوش بکش تازیانشو بزن رو تن من تو از اسمون دلم مثله رگبار بزن زیر تگرگ تو لباسه ابی اسمون تری وقتشه با تو پرندگی کنم من و رو به قبله ی خودت ببر تا تموم عمر و بندگی کنم روی زخمهای تنم دست بکش

ملایم عطرت نگاهت آرومه حضور تو بامن نجیبو معصومه من از تماشاته که خستگیم میره کسی توو قلب من جات نمیگیره ندیدی توو خوابم مثاله من عاشق نباشی می میرم به این میگن عاشق ندیدی توو خوابم مثاله من عاشق نباشی می میرم به این میگن عاشق آرامشت مثل صد

مثل شب مثل شراب تو پر از وسوسه ای مثل شبنم واسه گل عطش یک بوسه ای ای غزل ای دلنواز ای شروع قصه ساز یکی بود یکی نبود زیر گنبد کبود تو شدی قصه عشق وقتی عاشقی نبود تو سرآغاز منی از همیشه تا هنوز تو سرآغاز منی مثل خورشید واسه روز تویه سایه های شب تویی یک قطره نور تویی سر پناه من مثل یک کلبه دور تویی مقصد واسه من تو منو صدا بزن واسه

قايق كاغذي رو آب داره ميره من نگاهش ميكنم و گريه‏م ميگيره قايق كاغذي ميره و ميدونم كه براي گريه كردن ديگه ديره براي گريه كردن ديگه ديره زندگيم كتابِ مثنوي نبوده من از اون روزي كه دنيا رو شناختم زندگيم يه تيكه كاغذ پاره بوده كه ازش يه قايق كاغذي ساختم ازش يه قايق كاغذي ساختم

بیا آغوش تو امن و امینه عروس خاطرات سرزمینه اگه کوهی بشینه سر راهم به بال یک غزل میپیچه آهم به بال یک غزل میپیچه آهم واسه بی طاقتی هات چاره میشم نباشی من خودم بیچاره میشم میشم خاک حریم معبد عشق که با عطر نگات همسایه میشم بیا آغوش تو امن و امینه عروس خاطرات سرزمینه

خواستم بگم عاشق شدم رفتی قبل از شبِ تولدم رفتی از خونمون خونش توو چشمام موند از عشقمون شعله‌ش توو دنیام موند بعد از تو جنگی توو دلم برپاست سینه‌م پر از دود مسلسل‌هاست انگار دارن دنیامو میگیرن سربازا رو قلبم رژه میرن میراثی که دارم ازت گریه‌ست علاج دلتنگی فقط گریه‌ست من عاشقت بودم کجا رفتی من بی ت

طراوت و تازگیتو نم نم بارون نداره گرمی دستای تو رو خورشید تابون نداره وقتی میای پر میکنی لحظه رو از بوی بهار وقتی میری غصه هامو ابر بهارون نداره امان از اون چشم سیاه که مست و حیرونم کرد (x2) شیشه عمرمو گرفت شکست و ویرونم کرد میگم دلم اسیرته میگی که درمون نداره

ﺗﻮ ﻋﺰﻳﺰ دﻟﻤﻲ ﺗﻮ ﻋﺰﻳﺰ دﻟﻤﻲ ﺗﻮ ﻋﺰﻳﺰ دﻟﻤﻲ ﮔﻞ ﻣﻦ ای ﻧﺎزﻧﻴﻨﻢ ﺗﻮ ﻋﺰﻳﺰ دﻟﻤﻲ ﺗﻮ ﻋﺰﻳﺰ دﻟﻤﻲ ﺗﻮ ﻋﺰﻳﺰ دﻟﻤﻲ رو ﭼﺸﺎت ﻧﺸﻴﻨﻪ ﺷﺒﻨﻢ ﺗﻮ ﻋﺰﻳﺰ دﻟﻤﻲ ﺗﻮ ﻋﺰﻳﺰ دﻟﻤﻲ ﺗﻮ ﻋﺰﻳﺰ دﻟﻤﻲ ﻣﻦ در ﺑﻪ در ﻣﻲ ﮔﺮدم ﺗﻮی ﺷﻬﺮ ﭼﺸﺎت ﺗﻮ ﻛﻮﭼﻪ ﺧﺎﻃﺮات ﺗﺎ ﻣﻲ آد ﺗﻮ ﻗﺎب ﭘﻨﺠﺮه ﻣﻲ ﺷﻴﻨﻪ ﻧﮕﺎت راﺳﺘﻲ ﻣﻲ ﻣﻴﺮم ﺑﺮات ﺗﻮ رو ﻫﺮ ﻛﺲ ﻛﻪ ﻧﺪﻳﺪه وﺻﻒ ﺧﻮﺑﻴﺖ و ﺷﻨﻴﺪه ای ﺗﻮ ﻳﺎس ﺑﻲ ﺗﺤﻤﻞ ﺗﻮ ﻋﺰﻳﺰ دﻟﻤﻲ ﺗﻮ ﻋﺰﻳﺰ دﻟﻤﻲ ﺗﻮ ﻋﺰﻳﺰ دﻟﻤﻲ ﺗﻦ ﺗﻮ ﻇﺮﻳﻔﺘﺮ از ﮔﻞ ﺗﻮ ﻋﺰﻳﺰ دﻟﻤﻲ ﺗﻮ ﻋﺰﻳﺰ دﻟﻤﻲ ﺗﻮ ﻋﺰﻳﺰ

بنویس بر یاس کبود بنویس بر باورِ رود بنویس از من بنویس بنویس عاشق یکی بود بنویس، بنویس، بنویس آه، قصه بگو از این عاشق دور تو از این تنهای صبور بی تو شکست چو جام بلور بنویس بر یاس سپید بنویس از عشق و امید بنویس دیوانهء تو به خود از عشق تو رسید بنویس، بنویس، بنویس تو

وای که از امروز غم فردا را نخور عزیزم غصه دنیا را نخور هرچی میشه بذار بشه بگو که فردا را خوشه عزیزم یکدم دنیا را خوشه لا لا لـــا لا بگو که فردا را خوشه لا لا لـــا لا یکدم دنیا را خوشه مائیم و یک جرعه نفـــس همین عزیزم مارا بس از همه عالم بی خیال مائیم وعشق و شور و حال کلبه درویشی داریم یک عشق آتیشی داریـــم مائیم یک

ترانه بی ترانه ستاره بی ستاره برای خواب پرواز دوباره بی دوباره سپیده بی سپیده که وقت شب رسیده پرنده آسمونو ندیده که ندیده تو این قمار آخر برنده بی برنده بگو به گریه من دیگه کسی نخنده به فکر شاپرک باش آی گل سرخ عاشق خزون نوشته انگار که باغچه بی شقایق که باغچه بی شقایق تو این ق

در لحظه های بی تو پژمردن وقتی که مردت داره میمیره لابد کسی از عطر تو مسته لابد کسی دستاتو میگیره لابد به جز من مرد بیگانه اسم در گوشیتو میدونه لابد نشانه هاتو میشناسه این سوز بد منو میسوزونه این سوز بد منو میسوزونه یکی از این روزا روزای بی صدا 9 بذار مثل اول ب تو بگم شما بذار بگم سلام

به سبزی چشات قسم که هستم به این النگوهات قسم که هستم تو هم از همه ات مراقبت کن به مخمل صدات قسم که هستم یا تو بر لبم نیلبکم شو نفسم گلکم نازنازکم شو از این دنیا فقط چشم تو مونده بیا عزیزکم مردمکم شو سپید برفی قصه که به نرمی خوابــی برای هر چی پرسش خود خود جوابی به یادت که می

شبی از شبای پاییز ته یک فکر غم انگیز یک نفر افتابی میشه زیر این بارون یک ریز یک نفر هنوز میتونه زیر پوست من بمونه از سر شب تا سپیده بهترینشو بخونه درد بی عشقی همینه همه بغض زمینه اوج پرواز یه رویا تو نگو دیوار چینه اول این همه کابوس اخر این همه دشنه

نازم چقد ژست تو ضرب آهنگ نو خوبه که رقصی با تو در پیاده رو خوبه یه بارم که شده دیوونه شو خوبه جونم نترسیم از حجوم ابرای تیره که این لب تشنگی سهمشو میگیره نگو دیره نگو دیره نگو دیره پس پاشو سر چهار راه برقصیم نوک قله بچرخیم بیا دل داشته باش از نو عاشق شو

یکی بود و یکی نبود به جز چشات هیچی نبود زیر این سقف فیروزه داره زیبایی میسوزه من این دنیا رو پس میدم بهاشو با نفس میدم چقدر راه مونده تا رویا چقدر ادم چقدر هوا تک و تنها چه بی حرفیم زمان ثابت ما میچرخیم تو که هستی جهان خوبه شب تیره چه نور کوبه لب سرخ تنوری تو شب چهارشنبه سوری تو

رسیدی و دیدی و چیدی خندیدی تا من روشن باشم چه گفتی و گفتی و رفتی نشنیدی که باش تا من باشم از سر بچه گی تا ته پیری انتظار از اوج موج بازی تا سرازیری، انتظار بنویس با چشمهای خیس غربت جای انتظار نیست، انتظار رفتی و رفتی که رفتی بر بــــاد رفتی و نرفته عطرت از یـــــاد این طفل عاشق بد

آی عشقم مگه نمیدونی که تو همونی که واسه قلبم آروم جونی آی عشقم کاشکی بدونی که تو میتونی به آرزوهام منو برسونی آی عشقم تو بیا کنارم که بیقرارم آروم ندارم آی عشقم تنها نذارم با تو همیشه فصل بهارم خاطرت جمع عزیزم خودم هواتو دارم اگه باشی تو پیشم من دیگه هیچ غمی ندارم بودنت در کنارم برام مثل یه خ

آره دیگه فرصتی باشه اگه تو باشی و محلتی باشه اگه پنجره مو پر کنم از منظره کاری کنم هیچ چیزی یادم نره یادم باشه گلدون یاسم بشی یادم باشه هوش و حواسم بشی یادم باشه عاشق چشمات بشم هرچی بگی بگم به روی چشم فرصت و رنگ میکنم تا که بشه طلایی اگه یک بار دیگه تو زندگیم بیایی وقتی

لحظه هارو دریاب حتی حتی در خواب ته ترسه کابوس از حریق طاووس حتی وقت تدفین سر دردی سنگین صاحب رویا باش دور شو از هر ای کاش تا عقاقی برپاست تا قناری با ماست شب اگه بی فرداست زنده بودن زیباست شب سرد برفی ته یک بی حرفی وسط این بیداد سقف باز فریاد پای چوب پرچم تاول بی مرحم در جهان ناخوش بد

میپرسی دستاتو چقد میخوام میگم به قد هر چه الماسه هر کی اگه دستاتو بشناسه # میگه که اوج نبض و احساسه میپرسی لبهاتو چقد میخوام # در وصف تو کاش مثنوی بودم تو رقص درویشان چرخانی من با تو شمس و مولوی بودم میپرسی چشماتو چقد میخوام میگم به قد رنگای نقاش هر لحظه لبخند جوکندی تو هر وقت میخوای چشم خود

تو این دنیاى دیوونه کسى عاشق نمى‌مونه ببین ساختن چقدر سخته ولى ویرونى آسونه منو ببخش، منو ببخش می‌خوام که با تو باشم نمی‌تونم جدا شم تو این دنیا تنها شم بیا به من کمک کن می‌خوام که با تو باشم دلم می‌خواد دست تو رو بازم تو دست بگیرم منو ببخش اى مهربون بمون نذار بمیرم آشتى بده شبامو با ستاره منو ب

چشمات سیاه، قربانت شوم خانه ‏ات به کجاست، مهمانت شوم خانه ‏ات به کجاست، مهمانت شوم چشمات سیاه، قربانت شوم خانه ‏ات به کجاست، مهمانت شوم خانه ‏ات به کجاست، مهمانت شوم لالالا لالالالا لالا لالا دو چشمِ پر خمارت را که دارد نگاهِ پر شرارت را که دارد دو چشمِ پر خمار

تو آخرین عابر از این زمستونی نام گل یخ رو تویی که می دونی توی که میتونی تو فصل سرد من طلوع کنی باعشق به مرز درد من گل یخم اما گریزون از سرما بذار توی دستات آب بشم از گرما ببر منو با خود به فصل آفتابی آشتی بده من رو با عشق و بی تابی ببر منو با خود ای بهترین آخر

وای که از امروز غم فردا را نخور عزیزم غصه دنیا را نخور هرچی میشه بذار بشه بگو که فردا را خوشه عزیزم یکدم دنیا را خوشه لا لا لا لا بگو که فردا را خوشه لا لا لا لا یکدم دنیا را خوشه مائیم و یک جرعه نفس همین عزیزم مارا بس از همه عالم بی خیال # مائیم وعشق و شور و حال کلبه درویشی داریم یک عشق آتیشی داریم مائیم ی

یادت نره دوست دارم خیلی دلم تنگه برات # دار و ندارمو بگیر مال خودت مال چشات خورشید و بردار و بیا آفتابی شو بخاطرم # قرارمون یادت نره دیر نکنی منتظرم # قرارمون یادت نره دوست دارم یادت نره # قرارمون یادت نره دوست دارم یادت نره قرارمون ساعت عشق کنار دلشوره زدن کنار دلواپسی و ترس یه وقت نیومدن # عاشقم و عاشق تو از همه دیوونه ترم

آرزومه ٬ آرزومه که در رو وا بکنی بیای تو خونه تو رو تو بغل بگیرم عاشقونه آرزومه ٬ آرزومه اسمت رو لبامه بی اراده چشمای تو از سرم زیاده چشمای تو از سرم زیاده از قسمت دیدن تو شادم از بخت خوشم دل به تو دادم ٬ آرزومه ٬ آرزومه از خدامه، خونه خوشبو بشه با عطر نفسهات از خدامه ، ک